27,5 RUSSIAN IMPERIAL STOUT

Nowy Rok 2017 zaczynam od niezłego sztosiku. Prawdziwej petardy, która swoją mocą przeciętnej maści RISy kładzie na łopatki i rozrywa na strzępy. Dziś w mych skromnych progach gości najmocniejszy i najbardziej tęgi RIS od Doctorków, który na tą chwilę jest jednym z trzech najmocniejszych polskich piw, ever! 12,5% alko i 27,5° Plato mogą powalić nawet słonia ;p

Dzisiaj odwróciłem kota ogonem – wstęp piszę nie przed, a w trakcie degustacji. Powaga sytuacji mnie do tego zmusiła. Cena tego piwa też mnie do tego zmusiła. Prześliczna etykieta też mnie do tego zmusiła, podobnie jak zabójcze parametry.

Wygląd opakowania naprawdę ma ogromne znaczenie. Mocno pobudza wyobraźnię, ale też oczekiwania. Już od samego patrzenia się na tą ekskluzywną etykietę załącza mi się nienaturalny ślinotok. Aksamitny, gruby papier, do tego czarne tło i tłoczona, ozdobna oraz „posrebrzana” czcionka. Niejeden fetyszysta chciałby się owinąć w taki papier i sobie poużywać ;)

Przelałem bohatera do szkła. Już wtedy okazało się, że ciecz nie jest tak gęsta jak sądziłem po ekstrakcie, ale i tak nie jest źle. Zamiast oleju silnikowego jest syrop na kaszel. Też może być. Piwo jest niemal totalnie czarne, pokryte umiarkowanie obfitą pianą o barwie jasnego beżu. Piana jest drobna, ale puszysta. Bardzo długo cieszy gały.

Ładnie to wszystko wygląda, ale nie po to wydałem tyle hajsu, żeby gapić się na piwo. Czas zmoczyć dzioba. Jest dobrze, jest moc, jest siła. 27,5 RIS skrupulatnie rozlewa się po podniebieniu. Od razu powiem, że alkohol jest w zasadzie nieobecny! Skubańcy świetnie go ukryli. Piwo jest wyraźnie kawowe, kojarzy mi się z mocnym espresso. W posmaku czuć prażone ziarno kawy, palone słody, czekoladę deserową i szczyptę popiołu. Z biegiem czasu z tła po cichu wyłaniają się delikatne nuty suszonych owoców oraz melasy. Na finiszu na wierzch wypływa kawowo-palona goryczka, która jak na Doctorków jest dość lekka bym powiedział. Lekka, bardzo krótka, gładka, ułożona i szlachetna. Nic mnie tu nie szarpie, nie drapie, nie zalega. Zupełnie nie w stylu Doctor Brew – WTF? Smaczne to jest, ale jakieś takie bardzo ugrzecznione. Spodziewałem się większego pazura z ich strony.

Aromat też sprawia bardzo miłe wrażenie. Jest bogaty i złożony, choć do orgazmu daleka droga. Dominuje w nim sowita doza czekolady deserowej oraz pralinek, tych z wyższej półki rzecz jasna. W zapachu piękny koncert dają też suszone owoce, które w smaku były wyraźnie stonowane. Ze szkła bucha cudny aromat suszonych śliwek, rodzynek i daktyli. Ach, można wąchać bez końca! Palone słody występują dopiero w trzecim rzędzie, podobnie jak łagodna kawa ze śmietanką. Czwarty rząd to miejscówka dla ulotnych nut karmelu i cukru trzcinowego. Zupełnie w tle natomiast pobrzmiewa miły dla nosa likierowy aromat, który wnosi tu pewną dozę szlachetności i splendoru. Cóż, dosyć słodko to wszystko pachnie, ale ja lubię takie klimaty.

Mój dzisiejszy gość ma dwa oblicza – słodkawy i owocowy aromat oraz dość palony i kawowy smak. Spora głębia smaku, niezła gęstość i gładka faktura dobrze dogadują się tutaj z umiarkowanie treściwym charakterem tego napitku. Goryczka (jak również balans) jest spoko, tylko wg mnie chyba odrobinę za słaba jak na ten ekstrakt. Teraz dwa słowa o alkoholu. Jak na ten woltaż, to panowie z DB świetnie go schowali. Nie wiem, czy do jakiejś szafy, czy do kufra wepchnęli te procenty, ale naprawdę genialna robota. Pijalność też jest gitara – 27,5Blg i 12,5% alko szybko znika ze szkła, przy okazji siejąc spore spustoszenie w czaszce.

Bardzo dobre piwo z tego wyszło, choć otwarcie powiem, że po cichu liczyłem na ciut więcej. Szczególnie w smaku można by się pokusić o większą ilość fajerwerków i trochę więcej ciała. Mówiłem, że po takiej etykiecie oczekiwania są horrendalnie duże ;p

OCENA: 8/10

CENA: ok 16ZŁ

ALK. 12,5%

TERMIN WAŻNOŚCI: 30.05.2017

DOCTOR BREW//BROWAR BARTEK

Komentarze

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw...

Czytaj więcej

OKO W OKO - Łomża Jasne vs Łomża Pils

W swojej blogerskiej karierze piłem już nie jedną Łomżę. W zasadzie to chyba wszystkie jakie były przez ten czas na rynku. Wiadomo, że jedne piwa znikają, a w ich miejsce pojawiają się inne i mam tu na myśli tylko w obrębie jednej marki. Tak więc tych Łomż/Łomżów trochę już na blogu było. Ostatnio wpadłem jednak na pomysł, aby porównać dwa chyba najbardziej popularne piwa z tej marki – Łomża Jasne i Łomża Pils . To pierwsze jest mi bardzo dobrze znane i lubiane. Można rzec, iż ostatnio regularnie zasila ono moje gardło. Jest piwem szeroko dostępnym, względnie niedrogim, dosyć smacznym i po prostu pijalnym. Łomża Pils natomiast pojawiła się na rynku jakieś dwa lata temu, a na blogu dostała taką samą notę, jak jej starsza siostra. Jednakże piłem to piwo łącznie może trzy razy. Złych wspomnień nie mam, więc uważam je za godnego rywala dzisiejszego „pojedynku”. Łomża Jasne Piwo ubrane jest w jasno złoty odcień o idealnej klarowności. Piana jest całkiem słusznych rozmiarów,...

Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa vs Perła Export

Było już porównanie Perły Chmielowej Pils w brązowej i zielonej butelce ( tutaj ), no więc w końcu przyszedł czas rozstrzygnąć, która Perełka jest lepsza – Chmielowa, czy Export. Obydwie z pewnością mają swoich zwolenników, jak i przeciwników. Ja raczej opowiadam się za tymi pierwszymi, choć z pewną rezerwą. A tak osobiście i prywatnie, to wolę Chmielową, ale w brązowej flaszce. Co ciekawe, Perła Export pojawiła się na blogu, jako jedna z pierwszych recenzji, a było to równo dziesięć lat temu… To, że są to te same piwa już na wstępie trzeba wykluczyć, bowiem woltaż aż nadto się różni. Producent w obydwu przypadkach nie podaje składu, więc nie wiemy tak naprawdę, jakie różnice są na papierze, ale za chwilę przekonam się, jakie będą w ocenie organoleptycznej. Perła Chmielowa Pils Ładne piwko, złociste, klarowne. Piana średnio obfita, dość rzadka i szybko się dziurawi. Kilka minut i już jej nie było. Lacingu brak. W smaku znajome nuty trawiastego chmielu, ziół oraz jasne...

Czytaj więcej

Niby "małpka", a jednak w środku piwo 18% vol.!!!

Ostatnio będąc w Dino wyczaiłem przedziwne piwo. Początkowo nawet nie byłem pewny, czy jest to piwo. Stało jednak na półce obok innych piw, więc moja ciekawość zwyciężyła. Mamy tu napitek o woltażu, aż 18%! Nie czyni go to rzecz jasna najmocniejszym polskim piwem, ale szacun i tak się należy. Zwłaszcza, że możemy to kupić w dyskoncie. Swoją drogą bardzo jestem ciekawy jakim sposobem udało się otrzymać taki woltaż. Banderoli nie ma, więc opcja z dolewaniem spirytusu odpada. Wymrażanie natomiast to cholernie drogi interes, więc cena byłaby zapewne dużo większa. Poza tym, jeśli już coś wymrażać, to z pewnością jakieś mocne już piwa i obowiązkowo trzeba się tym chwalić na lewo i prawo. Ta opcja też na bank odpada. Bardzo ciekawą rzeczą jest też dziwnie znajome opakowanie, które zna chyba każdy domorosły obywatel tego kraju :D Niby „małpka”, a w środku zonk…, to znaczy piwo. Najbardziej jednak absurdalną rzeczą jest wg mnie idiotyczna nazwa. W sumie to nawet nie wiadomo jak to wymaw...

Czytaj więcej

Nowe Tyskie Pilzner

Nie tak dawno temu w największej sieci handlowej w Polsce pojawiło się nowe piwo Tyskie Pilzner. Ekskluzywna złota puszka z pewnością ma sugerować obcowanie z produktem premium . Na opakowaniu znajdziemy szumne zapowiedzi wyraźnej goryczki, obfitej piany i klarownej złocistej barwy. To w sumie standardowe „Opowieści z Narni”, które znajdziemy niemal na każdym koncernowym (i nie tylko) piwie. Przy warzeniu użyto jednak tradycyjną metodę dekokcji, którą koncerny raczej już dawno zapomniały. Tutaj nie powiem, ale Tyskie mi zaimponowało. Trzeba jednak wspomnieć, że ledwie kilka lat temu, przez krótki okres czasu istniało piwo Tyskie Pilzne, które było bardzo słabe. Piłem go, choć recenzji na blogu próżno szukać. Może więc teraz uda się uratować honor Kompanii Piwowarskiej? Piwo faktycznie jest złociste i nie to, że jakieś blade, niczym siuśki maratończyka po czterdziestym kilometrze. Piany jest ogrom, ale zbyt drobna to ona nie jest. Poza tym, jak to w koncerniakach bywa – szybko opada...

Czytaj więcej

Imperator. Niech moc będzie z tobą!

Jest takie piwo jak Imperator Bałtycki od Pinty. Jest także Imperator z Browaru Jabłonowo, ale jedno z drugim nie ma nic wspólnego prócz częściowej nazwy. Nawet woltaż raczej nie jest wspólny, bo w piwie z Jabłonowa jest on dużo wyższy. Ale po kolei. Było sobie kiedyś takie piwo jak Imperator – strong lager, czyli typowy mózgotrzep. Taki artykuł pierwszej potrzeby każdego żula, można rzec. Współczynnik „spejsona” był tutaj nad wyraz korzystny. Nie mniej jednak, piwo pewnego roku zniknęło z rynku, bo jak pewnie wiecie, od kilkunastu lat piwa mocne sprzedają się w Polsce coraz gorzej. Browar Jabłonowo jak widać poszedł mocno pod prąd i jakiś czas temu wskrzesił Imperatora. Tyle, że teraz jest jeszcze mocniejszy. Zamiast 10% ma, aż 12% alko! Nie w kij dmuchał. Nawet Karpackie Super Mocne mu nie podskoczy. Takiego woltażu może pozazdrościć niejeden RIS, czy Barley Wine . Toż to prawdziwy potwór, nawet wśród mocnych piw. Lęk jednak mi nie straszny, ja żadnego piwa się nie boję. Szklanki...

Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa (brązowa butelka) vs Perła Chmielowa (zielona butelka)

Zgodnie z zapowiedziami teksty ukazujące się na blogu, gdzie porównuję ze sobą dwa piwa noszą od teraz nazwę „Oko w Oko” i stanowią niejako odrębny dział. Oczywiście wciąż są to recenzje, ale w moim odczuciu chyba nieco bardziej interesujące niż tradycyjne posty. Piwa tu opisywane są w jakimś stopniu do siebie podobne, może nawet niekiedy identyczne (przynajmniej w teorii). W każdym razie zawsze coś ich ze sobą łączy, ale też jednocześnie niekiedy dzieli. Moim zadaniem jest wskazać różnice i podobieństwa oraz rozstrzygnąć, które z nich jest lepsze i dlaczego. Jak widzicie dziś zajmę się piwem Perła Chmielowa Pils, bo tak brzmi pełna nazwa najbardziej popularnego „piwa regionalnego” z Lubelszczyzny. Nie zamierzam tutaj wchodzić w dysputy, czy Perła Browary Lubelskie to browar regionalny, czy już koncernowy. Faktem jest, że to moloch, a jego piwa można bez problemu kupić w całej Polsce. Kto nie był nigdy na Lubelszczyźnie zapewne nie wie, że w tamtych stronach słynna Perełka wyst...

Czytaj więcej

10,5 DZIESIĘĆ I PÓŁ

ALK.4,7%. Góra dwa tygodnie temu, bez żadnego szumu medialnego w sklepach pojawiło się piwo Dziesięć i Pół . Kultowa marka z lat 90-tych została reaktywowana!!! Każdy obywatel naszego kraju w wieku 30+ z pewnością pamięta to piwo – ogromne kampanie reklamowe w radiu, tv i prasie, plakaty, billboardy, gadżety z logo 10,5. To piwo było po prostu wszędzie, to było coś, to była moda, styl życia... Pojawiło się dokładnie w 1995 roku i z miejsca stało się głównym konkurentem dla mega popularnego wówczas EB. Jednak z upływem lat marka powoli zaczęła upadać, aż w końcu zupełnie zniknęła z rynku, podobnie zresztą jak EB. Dziś Kompania Piwowarska postanowiła zrobić reedycję marki, wypuszczając na razie bardzo limitowaną ilość piwa. Jest to swego rodzaju test konsumencki, KP liczy na ‘powrót do przeszłości’ wśród konsumentów, sentymentalną podróż do czasów młodości pewnej grupy klientów. A jeśli piwo „się przyjmie” zagości w sklepach na stałe. Niecny plan. Ja z racji swojego ...

Czytaj więcej

Piwa Naszego Powszedniego

Szukaj na tym blogu