Moje kochane piwoludki przyszedł czas na test piw śliwkowych. Dlaczego akurat śliwkowych? A dlaczego nie? A tak na poważnie,to jest to pokłosie niedawnego wpisu, gdzie porównywałem dwa piwa wiśniowe . Skoro mogę wiśniowe, to mogę i śliwkowe. Śliwkowych udało mi się zebrać trochę więcej, dlatego ukazuje się to w formie mini testu. Można rzec, iż piw o tym smaku nie brakuje, ale to tylko pozory. Tak naprawdę nie zdołałem uzbierać więcej niż pięć obecnych tu w teście. Oczywiście moim zamysłem było, aby w teście znalazły się piwa z browarów „regionalnych”. Nie szukałem wśród typowego kraftu, aczkolwiek nie sądzę, abym znalazł tam zwykłego lagera z dodatkiem soku ze śliwek, czy tam miąższu. To by było zbyt proste piwo dla naszych rzemieślników. Tak samo nie szukałem wśród tych wszystkich koncernowych radlerów, reddsów, desperadosów, ale również wydaje mi się, że nie znalazłbym takowego. Bojan Śliwkowe już nie istnieje, Lubuskie Śliwkowe także już nie jest produkowane, tak więc wincyj s
W końcu zima trochę zelżała. Nareszcie ten *ierdolony śnieg stopniał. I dobrze, bo już dosyć miałem łażenia po osiedlu jak po ruchomych piaskach. Do tego jeszcze ta sól, która wszędzie zostawia biały nalot. Nienawidzę zimy i już. Mam nadzieję, że teraz to już powoli zawita do nas wiosna :) No, a skoro powoli zaczyna mówić się o wiośnie, to ja pręciutko wskakuję w takie klimaty brzoskwiniowym wajcenem od Funky Fluid. Ten kontraktowiec przyzwyczaił nas do cudacznych piw, ale tutaj poziom wymyślności jest naprawdę niewielki. W zasadzie to zwykły Hefe-weizen z dodatkiem brzoskwini. Nachmielono go polską Iungą oraz Marynką, ale jak wiadomo w tym stylu chmiele nie odgrywają znaczącej roli. Piwa pszeniczne lubię, brzoskwinie także, więc zapowiada się dobre piwerko. No i w rzeczy samej takie jest. Bałem się trochę, że ta brzoskwinia będzie dominować, ale jest wręcz odwrotnie. Bez problemów przebija się tu charakterystyczna nuta słodkich bananów, słodu pszenicznego i białego pieczyw