Piwa Naszego Powszedniego

  Skoro jest zima to musi być porterowo. Szybciutko zbliżamy się do Baltic Porter Day, więc tego typu piw będzie coraz więcej na blogu. Ku mojej uciesze oczywiście J Harry to porter bałtycki od Moczybrody, ale nie jest to żadna nowość. Dokładnie nie wiem, kiedy to piwo zawitało na półki sklepowe, ale wcześniej nazywało się Harry Porter. Świetna gra słów. Nie mam pojęcia czemu zrezygnowano z tej nazwy? Być może chodzi o jakieś prawne kwestie (może pani Rowling się to nie spodobało, he he). W każdym razie zostało samo Harry. Jest to klasyczny porter bałtycki o ekstrakcie 21º Plato. W zasadzie nie ma co więcej się rozpisywać. Trzeba przejść do właściwego etapu degustacji. Piwo jest bardzo ciemne, ale nie totalnie czarne. Piana dosyć gęsta, drobna, zwarta i puszysta, koloru jasno beżowego. Opada w średnim tempie, tworząc nieliczne zacieki na szkle. W smaku jest super! Jest to średnio gęsty porter, ale za to bardzo gładki i jedwabisty w odczuciu. Nie za słodki i nie za gorzki, nader

  Piwo z Żuka. Można ich nienawidzić, albo kochać. Byłem świadkiem jednego i drugiego zachowania, aczkolwiek zdecydowanie więcej było tych drugich reakcji. Zresztą, skoro są już na rynku od ponad 6-ciu lat i ciągle się rozwijają, to o czymś to świadczy. Szerzej o tym, co u nich słychać, napiszę następnym razem. Tymczasem mam tu piwko do wypicia. Grudzień w piwowarskim półświatku bezsprzecznie kojarzy się z Konkursem Piw Rzemieślniczych. To największy (810 piw ze 120-stu browarów) i zdecydowanie najbardziej prestiżowy konkurs piw w naszym kraju. Okazuje się, że częstochowskie „żuczki” na KPR 2023 zdobyły medal i to nie byle jaki, bo złoty! Wyróżnionym piwem jest Monaco Pils, uwarzone w kooperacji z Browarem ReCraft w Świętochłowicach. Nie jest to jednak żaden typowy pils, bo mamy tu całą mieszankę chmieli z różnych stron świata: Nelson Sauvin (NZ), Strata (USA), Strisselspalt (FRA), Magnum (DE) i Hallertau Blanc (DE). Jedziemy z tematem. Lekko zamglone piwo nosi żółtawy kolorek, kt

  Niezmiernie cieszę, że mogę dziś skonsumować kolejnego portera bałtyckiego. Powiem więcej – jaram się, jak Rzym za Nerona! :D Wszak Baltic Porter to Piwowarski Skarb Polski. Tragarz z Gościszewa nie jest zupełnie nowym piwem, bo pojawił się na rynku wiosną tego roku. Muszę jednak przyznać, że jego premiera przeszła bez większego echa, co w sumie jest zrozumiałe przy tej ilości piwnych premier. Jest to regularny porter bałtycki o ekstrakcie 20º Blg, bez żadnych dodatków, czy udziwnień. Jedyną cechą, która go wyróżnia są chmiele. Angielski Fuggles oraz amerykański Willamette, Mosaic i Centennial. Rzecz raczej niespotykana w tym stylu, no chyba, że chcemy mieć portera z cytrusami. Brzmi to nieco abstrakcyjnie muszę rzec. Strachu może nie ma, ale jest pewna obawa (wstęp zawsze piszę przed degustacją). Nie przedłużajmy zatem. Szklanki w dłoń i do dzieła! Piwo wygląda na niemal zupełnie czarne w szerokiej części pokala, jednakże w „dołku” jest brązowe. Piana za to posiada beżową barw