Przejdź do głównej zawartości

BOŻONARODZENIOWE

Czarny jak Stout, ale to nie Stout, mocny jak porter bałtycki, ale to także nie on. To Piwo Bożonarodzeniowe z Browarów Regionalnych Wąsosz. Nie byłoby jednak tego piwa, gdyby nie częstochowskie Bractwo Piwne i VI Częstochowski Konkurs Piw Domowych. Główną nagrodą tego przedsięwzięcia było uwarzenie komercyjne zwycięskiego piwa w browarze w Wąsoszu właśnie. Piwem tym został trunek z kategorii Świąteczne autorstwa Krzysztofa Czechanowskiego, który dosłownie zmiażdżył konkurencję (poza Świątecznym Jacka Stachowskiego) notą 46 pkt na 50 możliwych!!! Miałem sposobność skosztować go podczas tego konkursu (sędziowanie, et cetera) i doprawdy wyrywało z butów – dla mnie najlepszy Christmas Ale jaki w życiu piłem, ever! Z tego właśnie powodu ogromnie byłem ciekaw jakie ono będzie, gdy zostanie uwarzone w „dużym browarze”. Rzeczą normalną jest, że identyczne nie będzie, a pytanie raczej brzmiało: w jakim stopniu będzie się różnić od oryginału?
No dobra, to co my tu mamy? Piwo jest bardzo konkretne, parametrami przypomina nasz polski skarb narodowy, czyli portera bałtyckiego.  W składzie wylądował słód pilzneński, słód palony, pszenica palona (!), cukier kandyzowany ciemny, świeży imbir, cynamon, gałka muszkatałowa, goździki oraz jakkolwiek to zabrzmi przyprawa do piernika. 


Jak już wspomniałem trunek jest czarny jak noc. Tworzy bardzo obfitą pianę o dość drobnej strukturze i ciemno beżowej, wręcz brązowej barwie. Jej kolejnym atutem jest olbrzymia żywotność, której chyba nawet żółwie mogłyby pozazdrościć ;p Czekałem całą wieczność, by dolać resztę piwa. Lacing to najsłabszy element całego wizerunku – jest obecny, ale firanek nie ma zbyt wiele.
Bożonarodzeniowe zostało oklejone całkiem sympatyczną etykietą. Co prawda granatowe barwy raczej mało kojarzą się ze Świętami, ale całość jest dobrze wykonana. Papier posiada wysoką jakość, poza tym mamy tu zarost Mikołaja, złote gwiazdki, choinkę i sanie z reniferami. Czego chcieć więcej?
W smaku piwo jest mocno złożone i już od progu czuć, że ma sporo ciała (19 Blg). Sowita słodowa podbudowa została złożona z dużej ilości gorzkiej czekolady, lekkiej kawy, palonego zboża (pszenicy) oraz szczypty mocnego kakao. W pierwszym akordzie jest dosyć słodko, choć nie zamulająco. Ową słodycz w miarę sprawnie kontruje umiarkowana goryczka pochodząca bardziej od palonego słodu, aniżeli od chmielu. Na sąsiednim torze egzystują całkiem wyraźne przyprawy, z których mogę wymienić imbir, cynamon oraz ociupinkę goździków. Bardziej w głębi czają się suszone owoce, czyli przyjemne śliwki i rodzynki. Nie jest ich zbyt wiele, ale dobre i to (w oryginale to właśnie one mnie tak urzekły). Chwilami pląta się tu i ówdzie znikoma ilość alkoholu, nie mniej jednak jest on bardzo szlachetny i ułożony. Kojarzy się z jakimś drogim likierem owocowym, a nie ze spirytem spod ukraińskiej granicy.

Czas obwąchać to cudo. Aromat jest mega wyrazisty i bogaty, niczym kopalnie Króla Salomona! Palone słody, gorzka i mleczna czekolada, kawa z mlekiem, kakao, suszona śliwka, rodzynki, wiśnie, aromaty likierowe, imbir, cynamon, goździki, wyraźny piernik, przypieczony spód od ciasta, migdały, delikatny i przyjemny alkohol... można tak wymieniać w nieskończoność. Kurka wodna, złożoność zapachu jest tutaj nie do ogarnięcia! Zwłaszcza, gdy piwo już się zupełnie ogrzało. Czuć nieco etanolu, ale jak Boga kocham, absolutnie on tutaj nie przeszkadza, wręcz odwrotnie – przywołuje on myśl obcowanie z jakimś mocno wyrafinowanym i cholernie drogim trunkiem.
Piwo jest bardzo treściwe, nieco gęste, gładkie i dosyć słodkawe (a czego się spodziewałeś/aś po piwie świątecznym?). Balans nie jest najgorszy, choć z ręką na sercu przyznam, że mógłby być nieco lepszy. Pełnia jest olbrzymia, podobnie jak bogactwo smaku i aromatu. Jednym słowem złożoność tego cudownego napitku wyrywa z butów, filcuje kalesony, czy co tam nosicie...
Ogromnie się cieszę, że piwo mało różni się od oryginału. Co prawda jest nieco gorsze/uboższe, ale podobieństwo obstawiam na jakieś 90%, więc naprawdę jest dobrze.
Z pewnością jest to jedno z dwóch najlepszych piw świątecznych na rynku, na równi z Cicha Noc, natabene także z Wąsosza!!!
OCENA: 9/10
CENA: ok. 6Zł
ALK.9%
TERMIN WAŻNOŚCI: 01.06.2016
BROWARY REGIONALNE WĄSOSZ
Etykiety:

Komentarze

  1. Anonimowy22 grudnia 2015 12:02

    Cicha Noc mnie nie zachwyciła w zeszłym roku. Bożonarodzeniowe chętnie spróbuję. Osobiście u mnie na topie Jurajskie Świąteczne z Browaru Na Jurze.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Amator Piwa22 grudnia 2015 12:26

      U mnie Jurajskie Świąteczne na 3 miejscu, ale też genialne :)

      Usuń

Prześlij komentarz

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Okocim IPA z Mango i Pigwą

  Książęce IPA jest z nami od początku 2018 roku. Żywiec IPA dwa miesiące krócej. Okocim IPA natomiast dopiero od kilku dni. Jestem w ciężkim szoku, że to tak długo trwało. Z „wielkiej trójcy” koncernów to właśnie Carlsberg Polska miał i wciąż ma najsłabszą ofertę piwną. Przynajmniej dla beergeeka , tudzież szanującego się piwosza. W zasadzie oprócz niezłej pszenicy i dobrego portera, to wieje nudą jak cholera. Niby mieli kiedyś serię „Piwo Sezonowe”, czy „Kasztelan Specjały”, ale to trwało chwilę i poza koźlakiem i świątecznym nic bym nie polecił. No i mamy 2025 rok i oto w końcu - niemal na białym koniu - pojawia się IPA marki Okocim. Oczywiście z „wkładką” owocową, bo jakże to mieli zrobić uczciwą ipkę opartą tylko na chmielach? Przecież tego nikt by się chwycił ;> W składzie mamy sok z mango, z pigwy oraz z jabłek. Niestety na samym końcu składników znalazły się… aromaty! Jakże by inaczej. W sumie to nawet się nie zdziwiłem tym faktem. Z chmieli do kotła dali polską S...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa vs Perła Export

  Było już porównanie Perły Chmielowej Pils w brązowej i zielonej butelce ( tutaj ), no więc w końcu przyszedł czas rozstrzygnąć, która Perełka jest lepsza – Chmielowa, czy Export. Obydwie z pewnością mają swoich zwolenników, jak i przeciwników. Ja raczej opowiadam się za tymi pierwszymi, choć z pewną rezerwą. A tak osobiście i prywatnie, to wolę Chmielową, ale w brązowej flaszce. Co ciekawe, Perła Export pojawiła się na blogu, jako jedna z pierwszych recenzji, a było to równo dziesięć lat temu… To, że są to te same piwa już na wstępie trzeba wykluczyć, bowiem woltaż aż nadto się różni. Producent w obydwu przypadkach nie podaje składu, więc nie wiemy tak naprawdę, jakie różnice są na papierze, ale za chwilę przekonam się, jakie będą w ocenie organoleptycznej. Perła Chmielowa Pils Ładne piwko, złociste, klarowne. Piana średnio obfita, dość rzadka i szybko się dziurawi. Kilka minut i już jej nie było. Lacingu brak. W smaku znajome nuty trawiastego chmielu, ziół oraz jasne...
2 komentarze
Czytaj więcej

OKO W OKO - Łomża Jasne vs Łomża Pils

  W swojej blogerskiej karierze piłem już nie jedną Łomżę. W zasadzie to chyba wszystkie jakie były przez ten czas na rynku. Wiadomo, że jedne piwa znikają, a w ich miejsce pojawiają się inne i mam tu na myśli tylko w obrębie jednej marki. Tak więc tych Łomż/Łomżów trochę już na blogu było. Ostatnio wpadłem jednak na pomysł, aby porównać dwa chyba najbardziej popularne piwa z tej marki – Łomża Jasne i Łomża Pils . To pierwsze jest mi bardzo dobrze znane i lubiane. Można rzec, iż ostatnio regularnie zasila ono moje gardło. Jest piwem szeroko dostępnym, względnie niedrogim, dosyć smacznym i po prostu pijalnym. Łomża Pils natomiast pojawiła się na rynku jakieś dwa lata temu, a na blogu dostała taką samą notę, jak jej starsza siostra. Jednakże piłem to piwo łącznie może trzy razy. Złych wspomnień nie mam, więc uważam je za godnego rywala dzisiejszego „pojedynku”. Łomża Jasne Piwo ubrane jest w jasno złoty odcień o idealnej klarowności. Piana jest całkiem słusznych rozmiarów,...
2 komentarze
Czytaj więcej

Nowe Tyskie Pilzner

Nie tak dawno temu w największej sieci handlowej w Polsce pojawiło się nowe piwo Tyskie Pilzner. Ekskluzywna złota puszka z pewnością ma sugerować obcowanie z produktem premium . Na opakowaniu znajdziemy szumne zapowiedzi wyraźnej goryczki, obfitej piany i klarownej złocistej barwy. To w sumie standardowe „Opowieści z Narni”, które znajdziemy niemal na każdym koncernowym (i nie tylko) piwie. Przy warzeniu użyto jednak tradycyjną metodę dekokcji, którą koncerny raczej już dawno zapomniały. Tutaj nie powiem, ale Tyskie mi zaimponowało. Trzeba jednak wspomnieć, że ledwie kilka lat temu, przez krótki okres czasu istniało piwo Tyskie Pilzne, które było bardzo słabe. Piłem go, choć recenzji na blogu próżno szukać. Może więc teraz uda się uratować honor Kompanii Piwowarskiej? Piwo faktycznie jest złociste i nie to, że jakieś blade, niczym siuśki maratończyka po czterdziestym kilometrze. Piany jest ogrom, ale zbyt drobna to ona nie jest. Poza tym, jak to w koncerniakach bywa – szybko opada...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa (brązowa butelka) vs Perła Chmielowa (zielona butelka)

Zgodnie z zapowiedziami teksty ukazujące się na blogu, gdzie porównuję ze sobą dwa piwa noszą od teraz nazwę „Oko w Oko” i stanowią niejako odrębny dział. Oczywiście wciąż są to recenzje, ale w moim odczuciu chyba nieco bardziej interesujące niż tradycyjne posty. Piwa tu opisywane są w jakimś stopniu do siebie podobne, może nawet niekiedy identyczne (przynajmniej w teorii). W każdym razie zawsze coś ich ze sobą łączy, ale też jednocześnie niekiedy dzieli. Moim zadaniem jest wskazać różnice i podobieństwa oraz rozstrzygnąć, które z nich jest lepsze i dlaczego. Jak widzicie dziś zajmę się piwem Perła Chmielowa Pils, bo tak brzmi pełna nazwa najbardziej popularnego „piwa regionalnego” z Lubelszczyzny. Nie zamierzam tutaj wchodzić w dysputy, czy Perła Browary Lubelskie to browar regionalny, czy już koncernowy. Faktem jest, że to moloch, a jego piwa można bez problemu kupić w całej Polsce. Kto nie był nigdy na Lubelszczyźnie zapewne nie wie, że w tamtych stronach słynna Perełka wyst...
22 komentarze
Czytaj więcej

Niby "małpka", a jednak w środku piwo 18% vol.!!!

  Ostatnio będąc w Dino wyczaiłem przedziwne piwo. Początkowo nawet nie byłem pewny, czy jest to piwo. Stało jednak na półce obok innych piw, więc moja ciekawość zwyciężyła. Mamy tu napitek o woltażu, aż 18%! Nie czyni go to rzecz jasna najmocniejszym polskim piwem, ale szacun i tak się należy. Zwłaszcza, że możemy to kupić w dyskoncie. Swoją drogą bardzo jestem ciekawy jakim sposobem udało się otrzymać taki woltaż. Banderoli nie ma, więc opcja z dolewaniem spirytusu odpada. Wymrażanie natomiast to cholernie drogi interes, więc cena byłaby zapewne dużo większa. Poza tym, jeśli już coś wymrażać, to z pewnością jakieś mocne już piwa i obowiązkowo trzeba się tym chwalić na lewo i prawo. Ta opcja też na bank odpada. Bardzo ciekawą rzeczą jest też dziwnie znajome opakowanie, które zna chyba każdy domorosły obywatel tego kraju :D Niby „małpka”, a w środku zonk…, to znaczy piwo. Najbardziej jednak absurdalną rzeczą jest wg mnie idiotyczna nazwa. W sumie to nawet nie wiadomo jak to wymaw...
3 komentarze
Czytaj więcej

WIELKI TEST PIW W ZIELONYCH BUTELKACH

Oj, dużo Harnasi musieli wyduldać osiedlowi żule przez czas, który minął od ostatniego Wielkiego Testu w gronie moich najlepszych znajomych. Prawie półtora roku trzeba było czekać na to, jakże fajne wydarzenie, ale jak to zwykle bywa nie zawsze każdemu pasowały terminy. No, ale jak już się spotkaliśmy to i się działo ;) Szesnaście różnych piw, ale o co najmniej jednym wspólnym mianowniku. Ilość bodajże rekordowa spośród naszych testów, ale przecież rynek pod tym względem nie zawodzi. Zielone butelki są wszędzie, bo przecież te piwa są takie chmielowe ;) Do sedna zatem. SPRAWY TECHNICZNE Tak jak było wcześniej, tak i teraz – anonimowe próbki, piwa odpowiednio schłodzone, dziesięciopunktowa skala i później średnia arytmetyczna naszych ocen. Pod uwagę braliśmy przede wszystkim poziom nachmielenia, jak również rześkość, pijalność oraz poziom i jakość goryczki. No i oczywiście wady, które niekiedy też miały miejsce. Przy okazji wyjaśniłem testerom czym jest ”zapach skunksa...
4 komentarze
Czytaj więcej