OKO W OKO - Black Boss vs Porter Witnicki

W kolejnym starciu „Oko w Oko” w szranki stają dwa portery bałtyckie z Browaru Witnica. Tak – ten niesławny producent ma w swoim portfolio, aż dwa ‘bałtyki’. Wieść gminna niesie, że są to te same piwa, choć nigdzie nie znalazłem oficjalnej informacji, gdzie browar potwierdzałby owe doniesienia. Piwa mają identyczne parametry oraz taki sam skład. Niestety to wcale nie oznacza, że zostały wyprodukowane na podstawie tej samej receptury. Czyli dowody na papierze to trochę za mało.

O ile dobrze rozumiem Black Boss to piwo powstałe z myślą o eksporcie. Porter Witnicki natomiast warzony jest typowo na polski rynek. Oczywiście obecnie nie ma żadnego problemu z kupnem jednego, jak i drugiego piwa. Załóżmy póki co czysto teoretycznie, że w środku mamy tą samą zawartość. Wówczas przychodzi mi na myśl pytanie - dlaczego obydwa piwa tak bardzo różnią się ceną? Blask Bossa można wyhaczyć za cenę powiedzmy Żywca, czyli za cztery w groszami. Porter Witnicki natomiast wiąże się wydatkiem rzędu co najmniej 6 złotych! Gdzie sens, gdzie logika? Gdzie darmowe wizy do Stanów? Gdzie pieniądze są za las?! ;)

Black Bossa piłem już nie raz, ale to piwo jakoś nigdy nie podbiło mojego serduszka. Uważam, że jest to jeden z najsłabszych krajowych przedstawicieli stylu, a wahania jego formy są naprawdę duże. Droższy brat (bliźniak) wbrew przedstawionej powyżej teorii, sprawiał trochę lepsze wrażenie, choć prawdopodobnie te 3-4 butelki, to trochę za mało by wyrobić sobie zdanie. Może po prostu miałem fart i trafiałem na lepsze partie.

Osobiście wierzę w „teorie spiskową” Browaru Witnica, ale żeby dodatkowo się upewnić przetestuję dla Was te portery :) Mam nadzieję, że degustacja porównawcza raz na zawsze wykluczy, bądź potwierdzi przypuszczenia piwoszy. Daty ważności nie są co prawda identyczne, ale bardziej zbliżonych już nie znalazłem. Wybaczcie.

Black Boss

Czarny Szef pieni się jak oszalały. Ciemnobrunatne (z rubinowymi refleksami) piwo błyskawicznie okryło się bardzo obfitą czapą beżowej piany, która posiada dość drobną i puszystą strukturę. Pierzynka jest średnio trwała, a lejsing bardzo mizerny. W tym aspekcie Witnica mogła się lepiej postarać.

Bałem się trochę, że piwo będzie przegazowane, ale nic takiego nie miało miejsca. Blask Boss jakoś tam smakuje i stwierdzam, że to jedna z tych lepszych warek (ufff!). Oczywiście jest cholernie słodko, dla niektórych może nawet ulepkowato. Dominuje karmel oraz prażone słody. Tuż za nimi podąża kawa zbożówka w asyście tanich pralinek, prażonego słonecznika i dużej ilości kakałka. Stawkę zamyka pieczywo razowe okraszone mleczną czekoladą oraz garstką suszonych owoców, głównie śliwek i rodzynek. Alkohol w zasadzie nieobecny. Piwo jest naprawdę bardzo dobrze ułożone, gładkie, treściwe i dość pełne w smaku. Nie ma mowy o wodnistości, choć to przecież zaledwie osiemnastka. Nieźle, ale wciąż bez szału.

Zapach jest dosyć mizerny jeśli chodzi o jego intensywność. Trzeba naprawdę mocno się sztachnąć, by poczuć porterowe nutki. Ponownie morze karmelu, a nawet lekkie akcenty toffi się tu pojawiają. Jest słodko do bólu, ale ma to swój urok. Dalej mamy akcenty mlecznej czekolady, kawy zbożowej i przypieczonej skórki chleba. W odwodzie czekają jeszcze na nas nieśmiałe niuanse opiekanego słodu, przypieczonego spodu od ciasta i suszonych owoców. Daleko w tle pobrzmiewają echa subtelnego alkoholu, nadające piwu pewnej dozy szlachetności i splendoru. Zapaszek naprawdę niczego sobie. Szkoda tylko, że smak nie idzie z nim w parze.

Black Boss sumarycznie wypada nawet nieźle jak na swoje możliwości. Nie spodziewałem się cudów i ich nie doświadczyłem. Słodki porter, wyzbyty wad, pachnie całkiem fajnie i na tym w zasadzie kończą się jego zalety. Można wypić, ale żeby się nim jarać, to nie…

OCENA: 6/10

CENA: ok 4.50ZŁ

ALK. 8,5%

TERMIN WAŻNOŚCI: 11.02.2019

BROWAR WITNICA

Porter Witnicki

Ameryki pewnie nie odkryłem, ale ten koleżka wygląda identycznie. Dokładnie ta sama barwa! Piana natomiast jest zgoła odmienna. To znaczy kolor ten sam, ale wielkość już nie. Tutaj rzeczona kołderka jest dużo skromniejsza i jeszcze bardziej nietrwała. Wielkość pęcherzy i takie tam pierdoły – bez zmian.

Niestety lub może raczej stety, na pianie kończą się tutaj wszelkie rozbieżności. Piwo smakuje identycznie jak Black Boss!!! Tak. To są te same piwa! Jestem tego pewien na 200%. Tu nie może być mowy o przypadku. Aromat tak samo – jest bardzo zbliżony. Niemal identyczny. Jeśli nawet zapachy różnią się minimalnie, to rozbieżność oceniam na jakieś pięć procent. Wynikać to może zarówno z różnicy wieku (w sumie nie dużej, ale jednak), jak i z różnicy pomiędzy poszczególnymi warkami. Nie ważne, bo i tak mam już pewność. Nie wiem, czy to źle, czy dobrze, ale Black Boss i Porter Witnicki to jedno i to samo piwo. Jeśli tak, to nie kupujcie nigdy tego drugiego. Jak mawia stare porzekadło: jeśli nie widać różnicy, to po co przepłacać?

I tym optymistycznym akcentem kończę dzisiejszy wpis. Jeśli tekst Ci się spodobał daj łapkę w górę i podziel się nim ze znajomymi :)

OCENA: 6/10

CENA: ok 6ZŁ

ALK. 8,5%

TERMIN WAŻNOŚCI: 28.12.2018

BROWAR WITNICA

Komentarze

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

10,5 DZIESIĘĆ I PÓŁ

ALK.4,7%. Góra dwa tygodnie temu, bez żadnego szumu medialnego w sklepach pojawiło się piwo Dziesięć i Pół . Kultowa marka z lat 90-tych została reaktywowana!!! Każdy obywatel naszego kraju w wieku 30+ z pewnością pamięta to piwo – ogromne kampanie reklamowe w radiu, tv i prasie, plakaty, billboardy, gadżety z logo 10,5. To piwo było po prostu wszędzie, to było coś, to była moda, styl życia... Pojawiło się dokładnie w 1995 roku i z miejsca stało się głównym konkurentem dla mega popularnego wówczas EB. Jednak z upływem lat marka powoli zaczęła upadać, aż w końcu zupełnie zniknęła z rynku, podobnie zresztą jak EB. Dziś Kompania Piwowarska postanowiła zrobić reedycję marki, wypuszczając na razie bardzo limitowaną ilość piwa. Jest to swego rodzaju test konsumencki, KP liczy na ‘powrót do przeszłości’ wśród konsumentów, sentymentalną podróż do czasów młodości pewnej grupy klientów. A jeśli piwo „się przyjmie” zagości w sklepach na stałe. Niecny plan. Ja z racji swojego wiek

Czytaj więcej

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw

Czytaj więcej

Niby "małpka", a jednak w środku piwo 18% vol.!!!

Ostatnio będąc w Dino wyczaiłem przedziwne piwo. Początkowo nawet nie byłem pewny, czy jest to piwo. Stało jednak na półce obok innych piw, więc moja ciekawość zwyciężyła. Mamy tu napitek o woltażu, aż 18%! Nie czyni go to rzecz jasna najmocniejszym polskim piwem, ale szacun i tak się należy. Zwłaszcza, że możemy to kupić w dyskoncie. Swoją drogą bardzo jestem ciekawy jakim sposobem udało się otrzymać taki woltaż. Banderoli nie ma, więc opcja z dolewaniem spirytusu odpada. Wymrażanie natomiast to cholernie drogi interes, więc cena byłaby zapewne dużo większa. Poza tym, jeśli już coś wymrażać, to z pewnością jakieś mocne już piwa i obowiązkowo trzeba się tym chwalić na lewo i prawo. Ta opcja też na bank odpada. Bardzo ciekawą rzeczą jest też dziwnie znajome opakowanie, które zna chyba każdy domorosły obywatel tego kraju :D Niby „małpka”, a w środku zonk…, to znaczy piwo. Najbardziej jednak absurdalną rzeczą jest wg mnie idiotyczna nazwa. W sumie to nawet nie wiadomo jak to wymawiać.

Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa vs Perła Export

Było już porównanie Perły Chmielowej Pils w brązowej i zielonej butelce ( tutaj ), no więc w końcu przyszedł czas rozstrzygnąć, która Perełka jest lepsza – Chmielowa, czy Export. Obydwie z pewnością mają swoich zwolenników, jak i przeciwników. Ja raczej opowiadam się za tymi pierwszymi, choć z pewną rezerwą. A tak osobiście i prywatnie, to wolę Chmielową, ale w brązowej flaszce. Co ciekawe, Perła Export pojawiła się na blogu, jako jedna z pierwszych recenzji, a było to równo dziesięć lat temu… To, że są to te same piwa już na wstępie trzeba wykluczyć, bowiem woltaż aż nadto się różni. Producent w obydwu przypadkach nie podaje składu, więc nie wiemy tak naprawdę, jakie różnice są na papierze, ale za chwilę przekonam się, jakie będą w ocenie organoleptycznej. Perła Chmielowa Pils Ładne piwko, złociste, klarowne. Piana średnio obfita, dość rzadka i szybko się dziurawi. Kilka minut i już jej nie było. Lacingu brak. W smaku znajome nuty trawiastego chmielu, ziół oraz jasnego s

Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa (brązowa butelka) vs Perła Chmielowa (zielona butelka)

Zgodnie z zapowiedziami teksty ukazujące się na blogu, gdzie porównuję ze sobą dwa piwa noszą od teraz nazwę „Oko w Oko” i stanowią niejako odrębny dział. Oczywiście wciąż są to recenzje, ale w moim odczuciu chyba nieco bardziej interesujące niż tradycyjne posty. Piwa tu opisywane są w jakimś stopniu do siebie podobne, może nawet niekiedy identyczne (przynajmniej w teorii). W każdym razie zawsze coś ich ze sobą łączy, ale też jednocześnie niekiedy dzieli. Moim zadaniem jest wskazać różnice i podobieństwa oraz rozstrzygnąć, które z nich jest lepsze i dlaczego. Jak widzicie dziś zajmę się piwem Perła Chmielowa Pils, bo tak brzmi pełna nazwa najbardziej popularnego „piwa regionalnego” z Lubelszczyzny. Nie zamierzam tutaj wchodzić w dysputy, czy Perła Browary Lubelskie to browar regionalny, czy już koncernowy. Faktem jest, że to moloch, a jego piwa można bez problemu kupić w całej Polsce. Kto nie był nigdy na Lubelszczyźnie zapewne nie wie, że w tamtych stronach słynna Perełka wyst

Czytaj więcej

Nowe Tyskie Pilzner

Nie tak dawno temu w największej sieci handlowej w Polsce pojawiło się nowe piwo Tyskie Pilzner. Ekskluzywna złota puszka z pewnością ma sugerować obcowanie z produktem premium . Na opakowaniu znajdziemy szumne zapowiedzi wyraźnej goryczki, obfitej piany i klarownej złocistej barwy. To w sumie standardowe „Opowieści z Narni”, które znajdziemy niemal na każdym koncernowym (i nie tylko) piwie. Przy warzeniu użyto jednak tradycyjną metodę dekokcji, którą koncerny raczej już dawno zapomniały. Tutaj nie powiem, ale Tyskie mi zaimponowało. Trzeba jednak wspomnieć, że ledwie kilka lat temu, przez krótki okres czasu istniało piwo Tyskie Pilzne, które było bardzo słabe. Piłem go, choć recenzji na blogu próżno szukać. Może więc teraz uda się uratować honor Kompanii Piwowarskiej? Piwo faktycznie jest złociste i nie to, że jakieś blade, niczym siuśki maratończyka po czterdziestym kilometrze. Piany jest ogrom, ale zbyt drobna to ona nie jest. Poza tym, jak to w koncerniakach bywa – szybko opada

Czytaj więcej

Imperator. Niech moc będzie z tobą!

Jest takie piwo jak Imperator Bałtycki od Pinty. Jest także Imperator z Browaru Jabłonowo, ale jedno z drugim nie ma nic wspólnego prócz częściowej nazwy. Nawet woltaż raczej nie jest wspólny, bo w piwie z Jabłonowa jest on dużo wyższy. Ale po kolei. Było sobie kiedyś takie piwo jak Imperator – strong lager, czyli typowy mózgotrzep. Taki artykuł pierwszej potrzeby każdego żula, można rzec. Współczynnik „spejsona” był tutaj nad wyraz korzystny. Nie mniej jednak, piwo pewnego roku zniknęło z rynku, bo jak pewnie wiecie, od kilkunastu lat piwa mocne sprzedają się w Polsce coraz gorzej. Browar Jabłonowo jak widać poszedł mocno pod prąd i jakiś czas temu wskrzesił Imperatora. Tyle, że teraz jest jeszcze mocniejszy. Zamiast 10% ma, aż 12% alko! Nie w kij dmuchał. Nawet Karpackie Super Mocne mu nie podskoczy. Takiego woltażu może pozazdrościć niejeden RIS, czy Barley Wine . Toż to prawdziwy potwór, nawet wśród mocnych piw. Lęk jednak mi nie straszny, ja żadnego piwa się nie boję. Szklanki

Czytaj więcej

PO GODZINACH - India Pale Lager

Podczas, gdy wszyscy recenzują bezalkoholowego portera bałtyckiego od Ambera, czy urodzinowe Herbal Barley Wine, ja na pełnym luzie odgrzewam sobie „starego kotleta”, jakim jest Po Godzinach – India Pale Lager. Tak, to nie jest żadna nowość, a jedynie reaktywacja piwa, które na rynek wskoczyło… 9 lat temu. Mam na blogu opisane bodajże wszystkie piwa z serii Po Godzinach, prócz właśnie tego. Dlatego jego reaktywacja ucieszyła mnie dosyć znacząco. Ale co to właściwie jest India Pale Lager ? Otóż to piwo dolnej fermentacji, ale chmielone jak ipka , czyli nową falą. W przypadku Ambera jest tutaj chmiel Chinook, Citra, Cascade oraz polska Marynka i Sybilla. Nie brzmi to jakoś odkrywczo, ale chętnie spróbuje, bo Browar Amber to ja bardzo szanuję. Złocisto-żółte piwo pieni się dosyć obficie. Piana posiada mieszanej wielkości pęcherzyki, ale jest puszysta i trwała. Sowicie oblepia ścianki. W smaku czuć lekkość tego napitku, a także sporą świeżość. Chmiele poszły głównie w cytrusy, jak

Czytaj więcej

Piwa Naszego Powszedniego

Szukaj na tym blogu