Przejdź do głównej zawartości

SINGIEL




Wróciłem niedawno z roboty… z pracy znaczy się. Pogoda w dalszym ciągu mnie wkur… Dzisiaj na przykład słupki rtęci pokazują 19 kresek. Rzygać mi się chce jak patrzę na termometr. Lato w pełni, a tu taka wiocha. I jak w tym kraju się kurna opalić?! Jak tu założyć krótkie spodenki, jak ci zaraz jajka zmarzną? Na szczęście mam takie cudowne hobby, po którym każdy stres staje się mniejszy - jestę blogerę :D Piwnym blogerem. W takim dniu jak dzisiaj nie pozostaje mi zatem nic innego, jak wypić jakieś dobre piwo i się trochę wyluzować. Nie zapomnieć, bo wtedy to musiałbym wychlać co najmniej osiem dobrych piw.
Skoro trwa tydzień z Browarem Osowa Góra, to nie będzie dzisiaj żadnej Pinty, czy Wąsosza. Będzie za to Singiel. Klasyczna APA single hop Mosaic. Na moje skołatane nerwy powinna się nadać. 


Najsampierw trza piwo obejrzeć, rzucim okiem, okularem, czy co tam się ma pod ręką. Singiel wygląda zwyczajnie, po prostu piwnie. Złoto-bursztynowa barwa, do tego biała, drobna i umiarkowanie wysoka piana, która opada w średnim tempie. Zostawia liczne zacieki na szkle. Jest tak jak ma być, czyli dobrze.
Pociągam łyk i lukam na etę. Parametry dość wysokie jak na APA. Górna granica widełek. W zasadzie podchodzi to już pod AIPA. Tylko IBU niezbyt wysokie - 30 jednostek , więc szaleństwa nie będzie. Orgazm goryczkowy wykluczony. Chmiel Mosaic za to jest wyczuwalny bardzo dobrze. Są białe owoce, lekkie cytrusy (głównie grejpfrut) i mnóstwo żywicy oraz cienie sosny. Tłem suną jakieś zioła i bardzo delikatne warzywa, coś jakby kalafior, albo seler? Ciężko powiedzieć, ale nie jest to specjalnie miłe odczucie. Ciekaw jestem, czy to od chmielu, czy to jakiś feler. Feler, seler, he, he. Na drugim planie pojawia się umiarkowanie intensywna, lecz niestety mdła słodowa nuta. Finisz zaś został naznaczony wyraźną ziołowo-żywiczną goryczką, która minimalnie zalega. 30 IBU jak w mordę strzelił, może nawet ciut więcej.

Jak zawsze pozwoliłem się piwu ogrzać, by wydobyć z niego całą zawartość aromatów. Biorę się więc za porządne wąchanko (wolałbym dymanko, ale to może później). Już od progu wita mnie spora doza słodu, herbatników i biszkoptów. Niestety tutaj ponownie pojawia się to mdłe odczucie. Podobnie jak było w smaku, także tutaj brakuje rześkości i świeżości. Zleżały słód to chyba trafne określenie tej wady. Na szczęście po chwili zza horyzontu wyłaniają się owoce, ratując trochę sytuację. Są białe winogrona, melon, mirabelka i gruszka. Cytrusów poza grejpfrutem nie stwierdzono. W tle majaczy natomiast szczypta żywicy oraz ziół. Można niuchnąć, ale nic specjalnego w tym nie widzę.
Generalnie piwo nie jest jakieś bardzo złe, czy podłe. Sęk w tym, że brakuje mu lekkości i świeżości. Ta mdła słodowość oraz lekko zalegająca goryczka pozostawiają nieciekawe wrażenie w ustach. Ma to również wpływ na pijalność, która jest po prostu średnia. Apę powinno się pić kilka(naście) minut, a mnie zajęło to ponad pół godziny. Średnią pełnię, niezłą złożoność oraz odpowiedni balans można natomiast zaliczyć do plusów. Chociaż tyle dobrego.
Nie tego jednak się spodziewałem po tym napitku. Może jednochmiel Mosaic to nie był strzał w dziesiątkę?
OCENA: 5/10
CENA: nieznana
ALK.6,2%
TERMIN WAŻNOŚCI: 12.10.2016
KUJAWSKI BROWAR REGIONALNY OSOWA GÓRA
Etykiety:

Komentarze

  1. Anonimowy18 sierpnia 2016 19:28

    Zaraz zaraz, przecież to piwo to single hop Mosaic. Skąd to Simcoe...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Amator Piwa18 sierpnia 2016 19:32

      Racja, racja. Myślałem o jednym, a pisałem o drugim... ;/

      Usuń
  2. Piwny Skryba15 maja 2017 23:22

    Niedawno pojawiła się nowa wersja Singla - tym razem z chmielem Simcoe.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

10,5 DZIESIĘĆ I PÓŁ

ALK.4,7%. Góra dwa tygodnie temu, bez żadnego szumu medialnego w sklepach pojawiło się piwo Dziesięć i Pół . Kultowa marka z lat 90-tych została reaktywowana!!! Każdy obywatel naszego kraju w wieku 30+ z pewnością pamięta to piwo – ogromne kampanie reklamowe w radiu, tv i prasie, plakaty, billboardy, gadżety z logo 10,5. To piwo było po prostu wszędzie, to było coś, to była moda, styl życia... Pojawiło się dokładnie w 1995 roku i z miejsca stało się głównym konkurentem dla mega popularnego wówczas EB. Jednak z upływem lat marka powoli zaczęła upadać, aż w końcu zupełnie zniknęła z rynku, podobnie zresztą jak EB. Dziś Kompania Piwowarska postanowiła zrobić reedycję marki, wypuszczając na razie bardzo limitowaną ilość piwa. Jest to swego rodzaju test konsumencki, KP liczy na ‘powrót do przeszłości’ wśród konsumentów, sentymentalną podróż do czasów młodości pewnej grupy klientów. A jeśli piwo „się przyjmie” zagości w sklepach na stałe. Niecny plan.  Ja z racji swojego wiek
7 komentarzy
Czytaj więcej

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Niby "małpka", a jednak w środku piwo 18% vol.!!!

  Ostatnio będąc w Dino wyczaiłem przedziwne piwo. Początkowo nawet nie byłem pewny, czy jest to piwo. Stało jednak na półce obok innych piw, więc moja ciekawość zwyciężyła. Mamy tu napitek o woltażu, aż 18%! Nie czyni go to rzecz jasna najmocniejszym polskim piwem, ale szacun i tak się należy. Zwłaszcza, że możemy to kupić w dyskoncie. Swoją drogą bardzo jestem ciekawy jakim sposobem udało się otrzymać taki woltaż. Banderoli nie ma, więc opcja z dolewaniem spirytusu odpada. Wymrażanie natomiast to cholernie drogi interes, więc cena byłaby zapewne dużo większa. Poza tym, jeśli już coś wymrażać, to z pewnością jakieś mocne już piwa i obowiązkowo trzeba się tym chwalić na lewo i prawo. Ta opcja też na bank odpada. Bardzo ciekawą rzeczą jest też dziwnie znajome opakowanie, które zna chyba każdy domorosły obywatel tego kraju :D Niby „małpka”, a w środku zonk…, to znaczy piwo. Najbardziej jednak absurdalną rzeczą jest wg mnie idiotyczna nazwa. W sumie to nawet nie wiadomo jak to wymawiać.
1 komentarz
Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa vs Perła Export

  Było już porównanie Perły Chmielowej Pils w brązowej i zielonej butelce ( tutaj ), no więc w końcu przyszedł czas rozstrzygnąć, która Perełka jest lepsza – Chmielowa, czy Export. Obydwie z pewnością mają swoich zwolenników, jak i przeciwników. Ja raczej opowiadam się za tymi pierwszymi, choć z pewną rezerwą. A tak osobiście i prywatnie, to wolę Chmielową, ale w brązowej flaszce. Co ciekawe, Perła Export pojawiła się na blogu, jako jedna z pierwszych recenzji, a było to równo dziesięć lat temu… To, że są to te same piwa już na wstępie trzeba wykluczyć, bowiem woltaż aż nadto się różni. Producent w obydwu przypadkach nie podaje składu, więc nie wiemy tak naprawdę, jakie różnice są na papierze, ale za chwilę przekonam się, jakie będą w ocenie organoleptycznej. Perła Chmielowa Pils Ładne piwko, złociste, klarowne. Piana średnio obfita, dość rzadka i szybko się dziurawi. Kilka minut i już jej nie było. Lacingu brak. W smaku znajome nuty trawiastego chmielu, ziół oraz jasnego s
1 komentarz
Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa (brązowa butelka) vs Perła Chmielowa (zielona butelka)

Zgodnie z zapowiedziami teksty ukazujące się na blogu, gdzie porównuję ze sobą dwa piwa noszą od teraz nazwę „Oko w Oko” i stanowią niejako odrębny dział. Oczywiście wciąż są to recenzje, ale w moim odczuciu chyba nieco bardziej interesujące niż tradycyjne posty. Piwa tu opisywane są w jakimś stopniu do siebie podobne, może nawet niekiedy identyczne (przynajmniej w teorii). W każdym razie zawsze coś ich ze sobą łączy, ale też jednocześnie niekiedy dzieli. Moim zadaniem jest wskazać różnice i podobieństwa oraz rozstrzygnąć, które z nich jest lepsze i dlaczego. Jak widzicie dziś zajmę się piwem Perła Chmielowa Pils, bo tak brzmi pełna nazwa najbardziej popularnego „piwa regionalnego” z Lubelszczyzny. Nie zamierzam tutaj wchodzić w dysputy, czy Perła Browary Lubelskie to browar regionalny, czy już koncernowy. Faktem jest, że to moloch, a jego piwa można bez problemu kupić w całej Polsce. Kto nie był nigdy na Lubelszczyźnie zapewne nie wie, że w tamtych stronach słynna Perełka wyst
21 komentarzy
Czytaj więcej

Nowe Tyskie Pilzner

Nie tak dawno temu w największej sieci handlowej w Polsce pojawiło się nowe piwo Tyskie Pilzner. Ekskluzywna złota puszka z pewnością ma sugerować obcowanie z produktem premium . Na opakowaniu znajdziemy szumne zapowiedzi wyraźnej goryczki, obfitej piany i klarownej złocistej barwy. To w sumie standardowe „Opowieści z Narni”, które znajdziemy niemal na każdym koncernowym (i nie tylko) piwie. Przy warzeniu użyto jednak tradycyjną metodę dekokcji, którą koncerny raczej już dawno zapomniały. Tutaj nie powiem, ale Tyskie mi zaimponowało. Trzeba jednak wspomnieć, że ledwie kilka lat temu, przez krótki okres czasu istniało piwo Tyskie Pilzne, które było bardzo słabe. Piłem go, choć recenzji na blogu próżno szukać. Może więc teraz uda się uratować honor Kompanii Piwowarskiej? Piwo faktycznie jest złociste i nie to, że jakieś blade, niczym siuśki maratończyka po czterdziestym kilometrze. Piany jest ogrom, ale zbyt drobna to ona nie jest. Poza tym, jak to w koncerniakach bywa – szybko opada
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Imperator. Niech moc będzie z tobą!

Jest takie piwo jak Imperator Bałtycki od Pinty. Jest także Imperator z Browaru Jabłonowo, ale jedno z drugim nie ma nic wspólnego prócz częściowej nazwy. Nawet woltaż raczej nie jest wspólny, bo w piwie z Jabłonowa jest on dużo wyższy. Ale po kolei. Było sobie kiedyś takie piwo jak Imperator – strong lager, czyli typowy mózgotrzep. Taki artykuł pierwszej potrzeby każdego żula, można rzec. Współczynnik „spejsona” był tutaj nad wyraz korzystny. Nie mniej jednak, piwo pewnego roku zniknęło z rynku, bo jak pewnie wiecie, od kilkunastu lat piwa mocne sprzedają się w Polsce coraz gorzej. Browar Jabłonowo jak widać poszedł mocno pod prąd i jakiś czas temu wskrzesił Imperatora. Tyle, że teraz jest jeszcze mocniejszy. Zamiast 10% ma, aż 12% alko! Nie w kij dmuchał. Nawet Karpackie Super Mocne mu nie podskoczy. Takiego woltażu może pozazdrościć niejeden RIS, czy Barley Wine . Toż to prawdziwy potwór, nawet wśród mocnych piw. Lęk jednak mi nie straszny, ja żadnego piwa się nie boję. Szklanki
3 komentarze
Czytaj więcej

PO GODZINACH - India Pale Lager

  Podczas, gdy wszyscy recenzują bezalkoholowego portera bałtyckiego od Ambera, czy urodzinowe Herbal Barley Wine, ja na pełnym luzie odgrzewam sobie „starego kotleta”, jakim jest Po Godzinach – India Pale Lager. Tak, to nie jest żadna nowość, a jedynie reaktywacja piwa, które na rynek wskoczyło… 9 lat temu. Mam na blogu opisane bodajże wszystkie piwa z serii Po Godzinach, prócz właśnie tego. Dlatego jego reaktywacja ucieszyła mnie dosyć znacząco. Ale co to właściwie jest India Pale Lager ? Otóż to piwo dolnej fermentacji, ale chmielone jak ipka , czyli nową falą. W przypadku Ambera jest tutaj chmiel Chinook, Citra, Cascade oraz polska Marynka i Sybilla. Nie brzmi to jakoś odkrywczo, ale chętnie spróbuje, bo Browar Amber to ja bardzo szanuję. Złocisto-żółte piwo pieni się dosyć obficie. Piana posiada mieszanej wielkości pęcherzyki, ale jest puszysta i trwała. Sowicie oblepia ścianki. W smaku czuć lekkość tego napitku, a także sporą świeżość. Chmiele poszły głównie w cytrusy, jak
Prześlij komentarz
Czytaj więcej