Przejdź do głównej zawartości

BARIBAL - Najbardziej ostre polskie piwo?


Jaki Deer Bear jest każdy widzi. Nasz krajowy jelenioniedźwiedź bez wątpienia należy do tych bardziej płodnych kraftowców. Płodnych i zdolnych – trzeba otwarcie powiedzieć. Ich piwne wymysły nie znają granic. Często gęsto w ich piwach lądują nieoczywiste dodatki. Dziś na ten przykład zajmę się Baribalem. Nie mówię, że to jest jakieś mega wymyślne piwo. Z pewnością w ofercie Browaru Deer Bear znajduje się sporo jeszcze bardziej zwariowanych napitków.
Wracając jednak do naszego Baribala, to jest to w zasadzie RIS. Twórcy jednak określili go jako Imperial Cinnamon Waffle Chilli Stout. Mamy więc tu dodatek cynamonu, papryczek habanero oraz syropu klonowego na dokładkę. Z jednej strony powinno być zatem słodko, a z drugiej ostro. Piłem już kilka ciemnych piw z chilli na pokładzie i muszę przyznać, że mi takie kompozycje podchodzą, o ile ilość papryczek nie jest przesadzona oczywiście. Jak będzie z Baribalem? Już sprawdzam :)


Zrywam kapsel i przelewam. Do wyglądu nie mogę się w żaden sposób przyczepić, więc ten akapit wyjątkowo pomijam.
Biorę pierwsze dwa łyki. Oho! Jest naprawdę ostro. Już na wstępie mogę powiedzieć, że jest to najbardziej ostre piwo, jakie piłem w życiu. Habanero nie próżnują i robią konkretną demolkę z moimi kubkami smakowymi. Nie mówię, że to jest nie fajne, wszak ja bardzo lubię ostre rzeczy. Stąd też i moja wrażliwość na chilli jest dosyć wysoka z tego co zauważyłem pośród znajomych. Fajnie czuć tutaj tęgie ciało, niesamowitą pełnię oraz trafnie wytypowaną przeze mnie treściwość. Piwo w ustach jest szalenie gładkie, przyjemnie słodkawe, wybitnie czekoladowe. Od groma tu mlecznej czekolady, okraszonej nutami kakao, orzechów laskowych, kawy zbożowej i lekko palonych słodów. Samej goryczki nie ma zbyt wiele, a jeśli nawet, to przykrywa ją ostrość papryczek, które dają o sobie znać tuż po przełknięciu. Ciecz długo i zawzięcie piecze w gardełku i przełyku. Daleko w tle pojawia się dopiero nieco cynamonu, zaś samego syropu klonowego nie potrafię tu wychwycić. Inna sprawa, że nie piłem go nigdy w czystej postaci, a znam go tylko z innych piw. Sporym plusem jest bez wątpienia bardzo dobre ułożenie alkoholowe. Praktycznie zapomniałem z jakim woltażem mam tu do czynienia. Alko jest niemal zupełnie nieobecne. Brawo!

Pora obwąchać to ostre ustrojstwo. Ha! Tu jest zupełnie inna bajka, bo przecież ostrości nos nie wyłapie, a przynajmniej w takim stężeniu jak tutaj i w sytuacji, gdy jest coś, co może ją przysłonić. Baribal pachnie jak zwykłe piwo. W ciemno stawiałbym na jakiegoś Milk Stouta, bo jest tu nad wyraz słodko. Mleczna czekolada, aż się wylewa ze szkła. Tuż za nią podąża spora ilość kakałka, laktozy oraz kawy zbożówki. W dalszej kolejności na piedestał wskakują przyjemne nuty czekoladowych wafelków (coś jakby Princessa, czy Prince Polo Mleczne), cynamonu, prażonych słodów oraz cukru trzcinowego. Stawkę zamyka nieśmiało szczypta karmelu, toffi i syropu klonowego, który tutaj akurat daje się odróżnić. Alkohol ponownie zyskuje moje olbrzymie uznanie. Tu naprawdę nie czuć tego olbrzymiego woltażu! Ja nie wiem jak oni to zrobili.
Jest to naprawdę przedziwne, mega zadziorne i charakterne piwo o dwóch obliczach. Wąchasz i myślisz, że słodycz Cię totalnie stłamsi. Pijesz i masz wrażenie, że zaraz Ci mordę wypali (a ściślej wszystko co poniżej). Z plusów niewątpliwie należy wymienić doskonałą pełnię, fajną puszystość i przyjemną gładkość w ustach. Ciecz jak na tak srogie parametry jest chyba nieco zbyt słodka (balans kuleje), ale biorąc pod uwagę obecność habanero, zdaje się mieć to rację bytu. Coś przecież musi kontrować tą ostrość. Niesamowitym zaskoczeniem jest również zajebiste ułożenie alkoholowe. Można odnieść wrażenie, że to taki mleczny Stout na sterydach (max 7% vol.) Tymczasem piwko robi spore spustoszenie na poddaszu ;)
Bardzo oryginalne piwo dla osób szukających mocnych wrażeń. Jeżeli nie lubisz ostrych rzeczy, to lepiej omijaj je z daleka. Taka moja rada.
OCENA: 8/10
CENA: 13.75ZŁ (Lewiatan)
ALK. 11%
TERMIN WAŻNOŚCI: 01.01.2020
BROWAR DEER BEAR//BROWAR WĄSOSZ

Komentarze

Prześlij komentarz

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

OKO W OKO - Łomża Jasne vs Łomża Pils

  W swojej blogerskiej karierze piłem już nie jedną Łomżę. W zasadzie to chyba wszystkie jakie były przez ten czas na rynku. Wiadomo, że jedne piwa znikają, a w ich miejsce pojawiają się inne i mam tu na myśli tylko w obrębie jednej marki. Tak więc tych Łomż/Łomżów trochę już na blogu było. Ostatnio wpadłem jednak na pomysł, aby porównać dwa chyba najbardziej popularne piwa z tej marki – Łomża Jasne i Łomża Pils . To pierwsze jest mi bardzo dobrze znane i lubiane. Można rzec, iż ostatnio regularnie zasila ono moje gardło. Jest piwem szeroko dostępnym, względnie niedrogim, dosyć smacznym i po prostu pijalnym. Łomża Pils natomiast pojawiła się na rynku jakieś dwa lata temu, a na blogu dostała taką samą notę, jak jej starsza siostra. Jednakże piłem to piwo łącznie może trzy razy. Złych wspomnień nie mam, więc uważam je za godnego rywala dzisiejszego „pojedynku”. Łomża Jasne Piwo ubrane jest w jasno złoty odcień o idealnej klarowności. Piana jest całkiem słusznych rozmiarów, śre

Imperator. Niech moc będzie z tobą!

Jest takie piwo jak Imperator Bałtycki od Pinty. Jest także Imperator z Browaru Jabłonowo, ale jedno z drugim nie ma nic wspólnego prócz częściowej nazwy. Nawet woltaż raczej nie jest wspólny, bo w piwie z Jabłonowa jest on dużo wyższy. Ale po kolei. Było sobie kiedyś takie piwo jak Imperator – strong lager, czyli typowy mózgotrzep. Taki artykuł pierwszej potrzeby każdego żula, można rzec. Współczynnik „spejsona” był tutaj nad wyraz korzystny. Nie mniej jednak, piwo pewnego roku zniknęło z rynku, bo jak pewnie wiecie, od kilkunastu lat piwa mocne sprzedają się w Polsce coraz gorzej. Browar Jabłonowo jak widać poszedł mocno pod prąd i jakiś czas temu wskrzesił Imperatora. Tyle, że teraz jest jeszcze mocniejszy. Zamiast 10% ma, aż 12% alko! Nie w kij dmuchał. Nawet Karpackie Super Mocne mu nie podskoczy. Takiego woltażu może pozazdrościć niejeden RIS, czy Barley Wine . Toż to prawdziwy potwór, nawet wśród mocnych piw. Lęk jednak mi nie straszny, ja żadnego piwa się nie boję. Szklanki

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw

10,5 DZIESIĘĆ I PÓŁ

ALK.4,7%. Góra dwa tygodnie temu, bez żadnego szumu medialnego w sklepach pojawiło się piwo Dziesięć i Pół . Kultowa marka z lat 90-tych została reaktywowana!!! Każdy obywatel naszego kraju w wieku 30+ z pewnością pamięta to piwo – ogromne kampanie reklamowe w radiu, tv i prasie, plakaty, billboardy, gadżety z logo 10,5. To piwo było po prostu wszędzie, to było coś, to była moda, styl życia... Pojawiło się dokładnie w 1995 roku i z miejsca stało się głównym konkurentem dla mega popularnego wówczas EB. Jednak z upływem lat marka powoli zaczęła upadać, aż w końcu zupełnie zniknęła z rynku, podobnie zresztą jak EB. Dziś Kompania Piwowarska postanowiła zrobić reedycję marki, wypuszczając na razie bardzo limitowaną ilość piwa. Jest to swego rodzaju test konsumencki, KP liczy na ‘powrót do przeszłości’ wśród konsumentów, sentymentalną podróż do czasów młodości pewnej grupy klientów. A jeśli piwo „się przyjmie” zagości w sklepach na stałe. Niecny plan.  Ja z racji swojego wiek

WIELKI TEST PIW TYPU DESPERADOS

Wielki Test Piw Typu Desperados, Wielki Test Piw Aromatyzowanych Tequilą, Wielki Test Piw o Smaku Tequili. To chyba wystarczające zajawki, by każdy piwny Janusz się pokapował o co mi chodzi. Wspólną ich cechą jest dodany aromat tequili, a przy okazji cały szereg różnych substancji chemicznych. Bazą jak sądzę jest tu zwykły jasny lager, który i tak finalnie nie odgrywa praktycznie żadnej roli. Tequila to słynna meksykańska wódka produkowana ze sfermentowanego soku agawy niebieskiej. Istnieje wiele jej odmian, a niektóre z nich są nawet przez kilka lat leżakowane w dębowych beczkach po bourbonie, whisky, sherry , czy koniaku. Przymierzałem się do tego tematu jak pies do jeża, czy saper do bomby. Plan był prosty, ale z wykonaniem jak zwykle spore problemy. Główny problem jak zwykle tkwił w zapewnieniu sobie odpowiedniego materiału do testu. Zebranie wszystkich tego typu piw jakie przyszły mi do głowy, okazało się oczywiście niewykonalne z bardzo prostego powodu – niektóre po pros

WIELKI TEST PIW W ZIELONYCH BUTELKACH

Oj, dużo Harnasi musieli wyduldać osiedlowi żule przez czas, który minął od ostatniego Wielkiego Testu w gronie moich najlepszych znajomych. Prawie półtora roku trzeba było czekać na to, jakże fajne wydarzenie, ale jak to zwykle bywa nie zawsze każdemu pasowały terminy. No, ale jak już się spotkaliśmy to i się działo ;) Szesnaście różnych piw, ale o co najmniej jednym wspólnym mianowniku. Ilość bodajże rekordowa spośród naszych testów, ale przecież rynek pod tym względem nie zawodzi. Zielone butelki są wszędzie, bo przecież te piwa są takie chmielowe ;) Do sedna zatem. SPRAWY TECHNICZNE Tak jak było wcześniej, tak i teraz – anonimowe próbki, piwa odpowiednio schłodzone, dziesięciopunktowa skala i później średnia arytmetyczna naszych ocen. Pod uwagę braliśmy przede wszystkim poziom nachmielenia, jak również rześkość, pijalność oraz poziom i jakość goryczki. No i oczywiście wady, które niekiedy też miały miejsce. Przy okazji wyjaśniłem testerom czym jest ”zapach skunksa

Niby "małpka", a jednak w środku piwo 18% vol.!!!

  Ostatnio będąc w Dino wyczaiłem przedziwne piwo. Początkowo nawet nie byłem pewny, czy jest to piwo. Stało jednak na półce obok innych piw, więc moja ciekawość zwyciężyła. Mamy tu napitek o woltażu, aż 18%! Nie czyni go to rzecz jasna najmocniejszym polskim piwem, ale szacun i tak się należy. Zwłaszcza, że możemy to kupić w dyskoncie. Swoją drogą bardzo jestem ciekawy jakim sposobem udało się otrzymać taki woltaż. Banderoli nie ma, więc opcja z dolewaniem spirytusu odpada. Wymrażanie natomiast to cholernie drogi interes, więc cena byłaby zapewne dużo większa. Poza tym, jeśli już coś wymrażać, to z pewnością jakieś mocne już piwa i obowiązkowo trzeba się tym chwalić na lewo i prawo. Ta opcja też na bank odpada. Bardzo ciekawą rzeczą jest też dziwnie znajome opakowanie, które zna chyba każdy domorosły obywatel tego kraju :D Niby „małpka”, a w środku zonk…, to znaczy piwo. Najbardziej jednak absurdalną rzeczą jest wg mnie idiotyczna nazwa. W sumie to nawet nie wiadomo jak to wymawiać.

OKO W OKO - Namysłów Pils vs Browarne Pils

  Jakiś czas temu wrzuciłem na fanpejdża fotkę dwóch piw. Były to Namysłów Pils i Browarne Pils. Pamiętacie? Chodziło mi o uderzające podobieństwo (zapewne nie przypadkowe) szat graficznych tychże napitków. Puszki są jeszcze bardziej zbliżone wizualnie niż butelki, ale ja zakupiłem akurat flaszki i postanowiłem sprawdzić, czy w smaku i aromacie również będą podobne. Browarne Pils to wyrób od Ambera, którego raz miałem okazję spożywać, ale recenzji na blogu nie ma. Nie spotkałem go nigdzie poza Dino, co może sugerować jakąś współpracę. Natomiast Namysłowa z pewnością przedstawiać nie trzeba. Jako ciekawostkę dodam tylko, że kiedy Grupa Żywiec przejęła Browar Namysłów, to owe piwo delikatnie zjechało z woltażem. Rzecz jasna jest to dobrze znany i niezmienny od lat proceder pośród koncernów.  Namysłów Pils Złociste piwo, oczywiście idealnie klarowne. Piana raczej niska, ale dość drobna, puszysta, średnio trwała. Mimo wszystko trunek wygląda apetycznie. W smaku namysłowska klasyk