Przejdź do głównej zawartości

RACIBORSKIE DYNIOWE


ALK.6,5%. Już od dłuższego czasu nie mam ochoty na piwa z Raciborza. Sami wiecie, częste wady, metal, czasem kwach, albo ulepkowata słodycz i ogólnie niezbyt ciekawe style, że się tak wyrażę. Ostatnio jednak Browar Zamkowy Racibórz ni stąd, ni zowąd wysupłał – niczym magik z kapelusza – dwa nowe piwa. I to jakie! Porter bałtycki oraz piwo dyniowe. Zaraz, zaraz – piwo dyniowe w grudniu? A ja głupi myślałem, że sezon dyniowy przypada na przełomie października i listopada....
Może nie jest to szczyt piwnego hipsteryzmu, ale bądźmy szczerzy – jak na Racibórz to brzmi dumnie, a nawet bardzo dumnie. Jednakże po chwilowej euforii i emocjonalnym uniesieniu przychodzi w końcu zdrowy rozsądek i pyta: czy te piwa faktycznie są warte zachodu?
O porterka jestem raczej spokojny, bo to nasza chluba narodowa i w Polsce raczej nie spotyka się kiepskich przedstawicieli tego stylu. Po prostu ciężko go spieprzyć (choć z pewnością się da). Co do pumpkin ale’a to mam już pewne obawy. Nie jestem prorokiem, ale wydaje mi się, że to w ogóle nie jest ejl, tylko lager (pewny jednak nie jestem). Po drugie w składzie nie ma podanych żadnych przypraw, które to zazwyczaj towarzyszą piwom dyniowym. Jest tylko wzmianka o pestkach dyni, które same w sobie wnoszą bardzo mało do piwa. Co ciekawe, ostatnio trochę się u nas namnożyło tego typu wynalazków, jednakże prawie wszyscy z uporem maniaka robią piwa z miąższu dyni, a nie z samych pestek. Wyjątkiem jest tu jedynie Charon z Olimpu i teraz dołączyło do niego ichnie Raciborskie Dyniowe. No, ale dosyć ględzenia, bo piwo stygnie...., znaczy ociepla się. 


Otwieram i przelewam. Tak jak się spodziewałem piana jest niska i brzydka, zbudowana z mieszanej wielkości pęcherzy. Opada dość szybko, nie pozostawiając po sobie nawet śladu.
Kolor za to jest przepiękny – jasny bursztynek z tzw. iskrą uśmiecha się do mnie, niczym zalotna blondynka.
Wysycenie – o dziwo – jest stosunkowo niskie. Spodziewałem się hordy musujących bąbelków gazu, a tymczasem piwo jest nad wyraz spokojne pod tym względem.
W zapachu nie ma nic szczególnego. Dominuje solidna słodowa baza wspierana przez słodkawe biszkopty oraz lekkie niuanse chlebowe. Nieco w głębi błąka się bezczynnie opieszała nuta herbatnikowa oraz subtelna zbożowość pochodzenia słodowego. W tle majaczy minimalna pestkowość, choć równie dobrze może to być autosugestia, bowiem piwo pachnie niemal jak zwyczajny jasny lager, tyle że o podwyższonym ekstrakcie. Aha, po ogrzaniu na wierzch wychodzi nieznaczny mokry karton. Całość pachnie dość monotonnie i jednoznacznie. Za mało się tu dzieje.

Biorę łyk i jestem już pewien, że znowu zrobili mnie w bambuko! Tak jak Raciborskie Świąteczne nie jest piwem świątecznym, tak samo Raciborskie Dyniowe nie jest piwem dyniowym (mówiąc piwo dyniowe mam na myśli zazwyczaj ciemnego elja obsypanego garścią różnego rodzaju przypraw). Mój dzisiejszy „gwóźdź programu” smakuje jak przeciętny lagerek o nieco podwyższonej pełni. Pełno tu słodu i biszkoptów, nieco mniej chleba i zboża. W głębi można spotkać nieśmiałe akcenty piwniczne oraz symboliczną wręcz chmielowość. Finisz został muśnięty niewielką goryczką, która jest mdła i nieco tępa zarazem.
Piwo jest przeciętnie treściwe, choć początkowo wydawało mi się, że będzie dosyć słodkie od nadmiaru słodu. Pełnia również jest średnia, ale nie ukrywam, że chwilami czuć pewną wodnistość i pustkę. Całość jest za bardzo jednowymiarowa i płaska w smaku, co skutkuje niedużą pijalnością.
Jeśli nawet faktycznie piwo zrobiono na pestkach dyni, to w zasadzie ich tutaj nie czuć. Wcale mnie to nie dziwi, bowiem właśnie z tego powodu do pumpkin ale’a dodaje się sporo przypraw, które przynajmniej coś wnoszą. Tutaj oczywiście ich nie ma. 
Jeśli chcesz się napić prawdziwego piwa dyniowego, to nie polecam, ale jeśli jesteś fanem przeciętnego i dość monotonnego jasnego lagera z Raciborza to OK.
OCENA: 5/10
CENA: ok. 5ZŁ
BROWAR ZAMKOWY RACIBÓRZ

Komentarze

  1. Hola, hola. Nikt nie mówił że to jest pumpkin ale i że mają w nim być przyprawy. W moim egzemplarzu wyraźnie czuć paloną pestkę dyni w bazie z oktoberfestbier. Goryczka jak na Racibórz na prawdę dobra.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No nie mówił, bo Racibórz nie był łaskaw nigdzie napisać, ale teraz już wiadomo, że jest to lager, a nie ale.
      Wielka szkoda, że nie ma tu przyprawa, bo w obecnej postaci to piwo nie różni się niczym od innych jasnych lagerów.

      Usuń
    2. Do tego w smaku i zapachu czuć kilogram gwoździ...

      Usuń
    3. Nie czuć gwoździ bo browar wymienił wszystkie tanki na piwo. Więc jakbyś się trochę zainteresował albo chociaż raczył tego piwa skosztować to byś nie pisał takich rzeczy tłuku.
      A co do dyniowego, bazą jest coś pomiędzy lagerem wiedeńskim a marzenem z paloną pestką dyni na drugim planie.

      Usuń
    4. Faktycznie nie czuć nic metalu :)

      Usuń
  2. W Raciborzu mamy hodowcę gigantycznych warzyw, działkowicz ten wyhodował 3 ogromne dynie o wadze 1 tony, może to z jego dyń zrobiono piwa. Jeśli tak, to niech promują Racibórz.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czy to te dynie, które jakis czas temu były na terenie chempestu zaraz za płotem?

      Usuń

Prześlij komentarz

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

Imperator. Niech moc będzie z tobą!

Jest takie piwo jak Imperator Bałtycki od Pinty. Jest także Imperator z Browaru Jabłonowo, ale jedno z drugim nie ma nic wspólnego prócz częściowej nazwy. Nawet woltaż raczej nie jest wspólny, bo w piwie z Jabłonowa jest on dużo wyższy. Ale po kolei. Było sobie kiedyś takie piwo jak Imperator – strong lager, czyli typowy mózgotrzep. Taki artykuł pierwszej potrzeby każdego żula, można rzec. Współczynnik „spejsona” był tutaj nad wyraz korzystny. Nie mniej jednak, piwo pewnego roku zniknęło z rynku, bo jak pewnie wiecie, od kilkunastu lat piwa mocne sprzedają się w Polsce coraz gorzej. Browar Jabłonowo jak widać poszedł mocno pod prąd i jakiś czas temu wskrzesił Imperatora. Tyle, że teraz jest jeszcze mocniejszy. Zamiast 10% ma, aż 12% alko! Nie w kij dmuchał. Nawet Karpackie Super Mocne mu nie podskoczy. Takiego woltażu może pozazdrościć niejeden RIS, czy Barley Wine . Toż to prawdziwy potwór, nawet wśród mocnych piw. Lęk jednak mi nie straszny, ja żadnego piwa się nie boję. Szklanki

10,5 DZIESIĘĆ I PÓŁ

ALK.4,7%. Góra dwa tygodnie temu, bez żadnego szumu medialnego w sklepach pojawiło się piwo Dziesięć i Pół . Kultowa marka z lat 90-tych została reaktywowana!!! Każdy obywatel naszego kraju w wieku 30+ z pewnością pamięta to piwo – ogromne kampanie reklamowe w radiu, tv i prasie, plakaty, billboardy, gadżety z logo 10,5. To piwo było po prostu wszędzie, to było coś, to była moda, styl życia... Pojawiło się dokładnie w 1995 roku i z miejsca stało się głównym konkurentem dla mega popularnego wówczas EB. Jednak z upływem lat marka powoli zaczęła upadać, aż w końcu zupełnie zniknęła z rynku, podobnie zresztą jak EB. Dziś Kompania Piwowarska postanowiła zrobić reedycję marki, wypuszczając na razie bardzo limitowaną ilość piwa. Jest to swego rodzaju test konsumencki, KP liczy na ‘powrót do przeszłości’ wśród konsumentów, sentymentalną podróż do czasów młodości pewnej grupy klientów. A jeśli piwo „się przyjmie” zagości w sklepach na stałe. Niecny plan.  Ja z racji swojego wiek

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw

OKO W OKO - Perła Chmielowa (brązowa butelka) vs Perła Chmielowa (zielona butelka)

Zgodnie z zapowiedziami teksty ukazujące się na blogu, gdzie porównuję ze sobą dwa piwa noszą od teraz nazwę „Oko w Oko” i stanowią niejako odrębny dział. Oczywiście wciąż są to recenzje, ale w moim odczuciu chyba nieco bardziej interesujące niż tradycyjne posty. Piwa tu opisywane są w jakimś stopniu do siebie podobne, może nawet niekiedy identyczne (przynajmniej w teorii). W każdym razie zawsze coś ich ze sobą łączy, ale też jednocześnie niekiedy dzieli. Moim zadaniem jest wskazać różnice i podobieństwa oraz rozstrzygnąć, które z nich jest lepsze i dlaczego. Jak widzicie dziś zajmę się piwem Perła Chmielowa Pils, bo tak brzmi pełna nazwa najbardziej popularnego „piwa regionalnego” z Lubelszczyzny. Nie zamierzam tutaj wchodzić w dysputy, czy Perła Browary Lubelskie to browar regionalny, czy już koncernowy. Faktem jest, że to moloch, a jego piwa można bez problemu kupić w całej Polsce. Kto nie był nigdy na Lubelszczyźnie zapewne nie wie, że w tamtych stronach słynna Perełka wyst

Niby "małpka", a jednak w środku piwo 18% vol.!!!

  Ostatnio będąc w Dino wyczaiłem przedziwne piwo. Początkowo nawet nie byłem pewny, czy jest to piwo. Stało jednak na półce obok innych piw, więc moja ciekawość zwyciężyła. Mamy tu napitek o woltażu, aż 18%! Nie czyni go to rzecz jasna najmocniejszym polskim piwem, ale szacun i tak się należy. Zwłaszcza, że możemy to kupić w dyskoncie. Swoją drogą bardzo jestem ciekawy jakim sposobem udało się otrzymać taki woltaż. Banderoli nie ma, więc opcja z dolewaniem spirytusu odpada. Wymrażanie natomiast to cholernie drogi interes, więc cena byłaby zapewne dużo większa. Poza tym, jeśli już coś wymrażać, to z pewnością jakieś mocne już piwa i obowiązkowo trzeba się tym chwalić na lewo i prawo. Ta opcja też na bank odpada. Bardzo ciekawą rzeczą jest też dziwnie znajome opakowanie, które zna chyba każdy domorosły obywatel tego kraju :D Niby „małpka”, a w środku zonk…, to znaczy piwo. Najbardziej jednak absurdalną rzeczą jest wg mnie idiotyczna nazwa. W sumie to nawet nie wiadomo jak to wymawiać.

Chimney - Sztos Alert!

  Czas na kolejny debiut na łamach Piwa Naszego Powszedniego – przed wami Browar Moon Lark (a raczej tylko jego piwo). Jest mi niezmiernie miło zapoznać się z nowym przybytkiem. Moon Lark (po naszemu: księżycowy skowronek) wystartował w 2022 roku i jest to browar stacjonarny, mieszczący się w miasteczku Poręba, rzut krowim plackiem od Zawiercia. Głównym piwowarem, a zarazem jednym z dwóch właścicieli jest znany w środowisku Paweł Masłowski. Tak, ten sam, który przez wiele lat warzył piwa dla Browaru Pinta. Między innymi jeszcze w Zawierciu, a później w Wieprzu. Jego wspólnikiem jest Michał Bartosik. Co ciekawe, Moon Lark to nie tylko browar, ale również miodosytnia i seltzerownia. Ich kolejnym wyróżnikiem jest to, że leją tylko w puchy. Piwem, które u mnie debiutuje jest Chimney – Smoked Baltic Porter wędzony dymem z drewna bukowego. Trunek ten został uwarzony specjalnie na tegoroczne Święto Porteru Bałtyckiego. No i super. Polska porterem bałtyckim stoi i już! Piwo w szkle wyg

Bojanowo Porter Pomarańczowy

  Przedstawiam wam pierwszy w Polsce porter bałtycki z pomarańczą! Piwo ukazało się tuż przed tegorocznym Baltic Porter Day, więc wciąż możemy uważać je na nowość. Być może gdzieś już o nim słyszeliście, ale poznajcie też moje zdanie. Przyznam się, że strach jest. Może nie bardzo duży, ale jednak. Wszak to Bojanowo, ale z drugiej strony klimaty pomarańczowe uwielbiam. Poza tym myślę, że z ciemnymi, porterowymi klimatami może to nieźle zagrać. Gwoli ścisłości - w składzie nowinki od Bojanowa znalazł się sok pomarańczowy, jak również skórki z pomarańczy. Bazą tego napitku jest oczywiście regularny Bojanowo Porter , który sam w sobie jest całkiem niezłym piwem. Zobaczmy co wyszło z tego eksperymentu. Piwo wygląda zwyczajnie – jest praktycznie czarne i nieprzejrzyste. Na wierzchu mieni się niewysoka, acz drobna i puszysta pianka koloru beżowego. Smak jest… na pewno niespotykany. Wyraźnie czuć skórkę pomarańczy (nieco mniej sam sok), ale są też nuty porterowe, tj. ciemne słody, pie

More Than Anything od Nepomucena

  Jak pewnie wiecie Browar Nepomucen świętuje swoje dziewiąte urodziny. Z tej okazji producent ze Szkaradowa uraczył nas, aż czterema piwami. Na szczęście wszystkie były do kupienia w Lidlu (niektóre pewnie jeszcze są). All About IPA , to absolutne ‘sztosiwo’, które rozwaliło mi czachę na tysiąc kawałków. Na drugie danie idzie u mnie More Than Anything – Super Hoppy Forest IPA. Nie od dziś wiadomo, że Nepo jest specjalistą od iglastych piw, głównie ipek właśnie. Sporo ich już mieli w repertuarze i chyba wszystkie były bardzo udane. Dlatego jaram się tym piwem, jak proboszcz nowym ministrantem. Nowofalowa IPA z gałązkami świerku brzmi dla mnie zajebiście zachęcająco. Szklanki w dłoń i do dzieła! Piwo wygląda jak typowe Hazy IPA – jest jednolicie, acz wyraźnie mętne, o złocisto-żółtej barwie. Do tego betonowa, puszysta, bardzo drobna i niebywale trwała piana, która zostawia wyraźne firany na szkle. W smaku od razu czuć las iglasty. Świerkowe klimaty są tu nader wyraźne, choć na