Przejdź do głównej zawartości

TENCZYNEK MILK STOUT

Browary Regionalne Jakubiak znane są z tego, że kupują stare i zniszczone, zabytkowe browary, a potem remontują je i wznawiają produkcję. W tym roku właśnie zrobiono tak z Browarem Tenczynek w Małopolsce. Fajne to i zacne zarazem, bo dzięki nim już cztery polskie browary odzyskały swój dawny blask. Nic tylko się cieszyć :)
Jednak miny szybko zrzedły naszym krajowym beer geekom, gdy na starcie Tenczynek wypluł z siebie jasnego Lagera i Marcowe, które de facto też jest przecie jasnym lagerem... Na szczęście całkiem niedawno na salony wkroczył budzący craftową nadzieję Milk Stout, a chwilę później Aborygen (Australian IPA). Nic to jednak w porównaniu z petardą jaką jest Tenczynek Imperial Stout, który na dniach zawita do sklepów! Takiego posunięcia to żem się kurna nie spodziewał.
Pierwsze dwa premierowe piwa sobie darowałem (ze względu na niezbyt obiecujące doznania), jednak nad Milk Stoutem nie mogłem przejść obojętnie. 


Butelkę nowości z Tenczynka zdobi przedniej urody etykieta, która nie posiada jednak kontry (czyżby zainspirowali się Kompanią Piwowarską?). Wszystkie informacje znajdują się z przodu, choć szczerze powiem, że nie pisze tu nic więcej o piwie poza podanym składem i stylem. Trochę słabo jak na trunek mający konkurować z krajowym craftem.
Otwieram i przelewam. Co jak co, ale piany to w tym piwie nie uświadczymy. Mimo lania z dużej wysokości na powierzchni pojawiła się tylko skąpa i rzadka koronka barwy ecru, którą nawet nie sposób nazwać pianą.
Kolejne zdziwko to kolor, który tylko z pozoru jest czarny, bo w rzeczywistości piwo jest ciemno brunatne. A przecież każdy stout powinien być raczej czarny....
Wygląd wyglądem, no ale jak to w końcu smakuje? Na pierwszym planie świeżo parzona kawa, która jednak nie jest jakoś szalenie mocna. Wtórują jej mleczno-śmietankowe akcenty, czyli w tym wypadku wymieniona w składzie laktoza. Na drugim planie maszerują lekko palone słody, oblane całkiem przyjemną czekoladą, która jest mieszanką odmiany gorzkiej i mlecznej. W tle chowa się szczypta popiołu, łagodnego chmielu oraz symboliczna i szlachetna goryczka. Nie mniej jednak całość ma raczej wydźwięk słodkawy, czekoladowo-kawowy, a przy tym gładki i aksamitny za sprawą słodu żytniego. Wysycenie jest okrutnie niskie, prawie że zerowe, co tłumaczy tak niską pienistość tego piwa.

Sam aromat jest bardzo zaskakujący, ale na szczęście w tą pozytywną stronę. Zapomniałem wspomnieć, że piwo nachmielono (oprócz Magnum i Sybilli) nowofalową australijską odmianą Vic Secret i w rzeczy samej czuję tu nader przyjemne i intensywne owoce tropikalne, głównie mango i marakuję! Owoce w stoucie to naprawdę niepowtarzalna sprawa. Dopiero daleko w głębi majaczy ciemna strona tego specjału pod postacią delikatnie palonych słodów, szczypty sympatycznej czekolady i łagodnej kawy z mlekiem. W zasadzie to chyba bardziej czuć tutaj samą laktozę, aniżeli kawę. Naprawdę świetnie się to wącha.
Piwo zostało nisko odfermentowane (14°Blg), dzięki czemu jest dość pełne w smaku, a przy tym stosunkowo treściwe. Pijalność także nie pozostawia wiele do życzenia, bowiem Milk Stout z Tenczynka to nader łagodne, smaczne i ułożone piwo. Sam smak może nie jest jakiś mega odkrywczy, ale już zapach naprawdę robi robotę. Połączenie nowofalowej odmiany chmielu z mlecznym stoutem wydaję się mieć tutaj rację bytu.
Może i nie wyrwało mnie z butów jak po dobrym RISie, ale za sam pomysł i oryginalność daję oczko więcej.
OCENA: 8/10
CENA: ok. 6ZŁ
ALK.4,6%
TERMIN WAŻNOŚCI: 15.01.2016
BROWAR TENCZYNEK (BRJ)
Etykiety:

Komentarze

  1. iRIS15 listopada 2015 20:00

    w głębi majaczy ciemna strona tego specjały pod postacią delikatnie palonych słodów

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy14 grudnia 2015 12:37

    Piłem dwa razy i naprawdę nie wiem skąd ten zachwyt. Primo żadnych owoców w obu butelkach. Secundo nasycenie kiepskie, smak też nie powala. Moim zdaniem jak chcę wypić dobrego milk stouta to już lepiej smakuje choćby ten z Redena MILCoffeeL , Olimpu Hera, SzałuPiw Glapa.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

Imperator. Niech moc będzie z tobą!

Jest takie piwo jak Imperator Bałtycki od Pinty. Jest także Imperator z Browaru Jabłonowo, ale jedno z drugim nie ma nic wspólnego prócz częściowej nazwy. Nawet woltaż raczej nie jest wspólny, bo w piwie z Jabłonowa jest on dużo wyższy. Ale po kolei. Było sobie kiedyś takie piwo jak Imperator – strong lager, czyli typowy mózgotrzep. Taki artykuł pierwszej potrzeby każdego żula, można rzec. Współczynnik „spejsona” był tutaj nad wyraz korzystny. Nie mniej jednak, piwo pewnego roku zniknęło z rynku, bo jak pewnie wiecie, od kilkunastu lat piwa mocne sprzedają się w Polsce coraz gorzej. Browar Jabłonowo jak widać poszedł mocno pod prąd i jakiś czas temu wskrzesił Imperatora. Tyle, że teraz jest jeszcze mocniejszy. Zamiast 10% ma, aż 12% alko! Nie w kij dmuchał. Nawet Karpackie Super Mocne mu nie podskoczy. Takiego woltażu może pozazdrościć niejeden RIS, czy Barley Wine . Toż to prawdziwy potwór, nawet wśród mocnych piw. Lęk jednak mi nie straszny, ja żadnego piwa się nie boję. Szklanki
3 komentarze
Czytaj więcej

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

10,5 DZIESIĘĆ I PÓŁ

ALK.4,7%. Góra dwa tygodnie temu, bez żadnego szumu medialnego w sklepach pojawiło się piwo Dziesięć i Pół . Kultowa marka z lat 90-tych została reaktywowana!!! Każdy obywatel naszego kraju w wieku 30+ z pewnością pamięta to piwo – ogromne kampanie reklamowe w radiu, tv i prasie, plakaty, billboardy, gadżety z logo 10,5. To piwo było po prostu wszędzie, to było coś, to była moda, styl życia... Pojawiło się dokładnie w 1995 roku i z miejsca stało się głównym konkurentem dla mega popularnego wówczas EB. Jednak z upływem lat marka powoli zaczęła upadać, aż w końcu zupełnie zniknęła z rynku, podobnie zresztą jak EB. Dziś Kompania Piwowarska postanowiła zrobić reedycję marki, wypuszczając na razie bardzo limitowaną ilość piwa. Jest to swego rodzaju test konsumencki, KP liczy na ‘powrót do przeszłości’ wśród konsumentów, sentymentalną podróż do czasów młodości pewnej grupy klientów. A jeśli piwo „się przyjmie” zagości w sklepach na stałe. Niecny plan.  Ja z racji swojego wiek
7 komentarzy
Czytaj więcej

Niby "małpka", a jednak w środku piwo 18% vol.!!!

  Ostatnio będąc w Dino wyczaiłem przedziwne piwo. Początkowo nawet nie byłem pewny, czy jest to piwo. Stało jednak na półce obok innych piw, więc moja ciekawość zwyciężyła. Mamy tu napitek o woltażu, aż 18%! Nie czyni go to rzecz jasna najmocniejszym polskim piwem, ale szacun i tak się należy. Zwłaszcza, że możemy to kupić w dyskoncie. Swoją drogą bardzo jestem ciekawy jakim sposobem udało się otrzymać taki woltaż. Banderoli nie ma, więc opcja z dolewaniem spirytusu odpada. Wymrażanie natomiast to cholernie drogi interes, więc cena byłaby zapewne dużo większa. Poza tym, jeśli już coś wymrażać, to z pewnością jakieś mocne już piwa i obowiązkowo trzeba się tym chwalić na lewo i prawo. Ta opcja też na bank odpada. Bardzo ciekawą rzeczą jest też dziwnie znajome opakowanie, które zna chyba każdy domorosły obywatel tego kraju :D Niby „małpka”, a w środku zonk…, to znaczy piwo. Najbardziej jednak absurdalną rzeczą jest wg mnie idiotyczna nazwa. W sumie to nawet nie wiadomo jak to wymawiać.
1 komentarz
Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa (brązowa butelka) vs Perła Chmielowa (zielona butelka)

Zgodnie z zapowiedziami teksty ukazujące się na blogu, gdzie porównuję ze sobą dwa piwa noszą od teraz nazwę „Oko w Oko” i stanowią niejako odrębny dział. Oczywiście wciąż są to recenzje, ale w moim odczuciu chyba nieco bardziej interesujące niż tradycyjne posty. Piwa tu opisywane są w jakimś stopniu do siebie podobne, może nawet niekiedy identyczne (przynajmniej w teorii). W każdym razie zawsze coś ich ze sobą łączy, ale też jednocześnie niekiedy dzieli. Moim zadaniem jest wskazać różnice i podobieństwa oraz rozstrzygnąć, które z nich jest lepsze i dlaczego. Jak widzicie dziś zajmę się piwem Perła Chmielowa Pils, bo tak brzmi pełna nazwa najbardziej popularnego „piwa regionalnego” z Lubelszczyzny. Nie zamierzam tutaj wchodzić w dysputy, czy Perła Browary Lubelskie to browar regionalny, czy już koncernowy. Faktem jest, że to moloch, a jego piwa można bez problemu kupić w całej Polsce. Kto nie był nigdy na Lubelszczyźnie zapewne nie wie, że w tamtych stronach słynna Perełka wyst
20 komentarzy
Czytaj więcej

OKO W OKO - Łomża Jasne vs Łomża Pils

  W swojej blogerskiej karierze piłem już nie jedną Łomżę. W zasadzie to chyba wszystkie jakie były przez ten czas na rynku. Wiadomo, że jedne piwa znikają, a w ich miejsce pojawiają się inne i mam tu na myśli tylko w obrębie jednej marki. Tak więc tych Łomż/Łomżów trochę już na blogu było. Ostatnio wpadłem jednak na pomysł, aby porównać dwa chyba najbardziej popularne piwa z tej marki – Łomża Jasne i Łomża Pils . To pierwsze jest mi bardzo dobrze znane i lubiane. Można rzec, iż ostatnio regularnie zasila ono moje gardło. Jest piwem szeroko dostępnym, względnie niedrogim, dosyć smacznym i po prostu pijalnym. Łomża Pils natomiast pojawiła się na rynku jakieś dwa lata temu, a na blogu dostała taką samą notę, jak jej starsza siostra. Jednakże piłem to piwo łącznie może trzy razy. Złych wspomnień nie mam, więc uważam je za godnego rywala dzisiejszego „pojedynku”. Łomża Jasne Piwo ubrane jest w jasno złoty odcień o idealnej klarowności. Piana jest całkiem słusznych rozmiarów, śre
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Miłosław IPA od Fortuny

  Idziemy za ciosem, dlatego dzisiaj druga marcowa nowość od Fortuny – Miłosław IPA. Piwo to jest alkoholową wersją piwa Miłosław Bezalkoholowe IPA , które to jest jednym z lepszych ‘bezalkusów’. Prawie zawsze najpierw powstaje wersja alkoholowa, a dopiero później bezalkoholowa (ewentualnie), ale tu mamy odwrotną sytuację. Dziwne to. W sumie nie wiem, dlaczego ta nowinka zowie się IPA? Przecież mamy tu zaledwie 4,6% alko oraz tylko 11,5º Blg! To nawet na Session IPA są niskie parametry. Trochę ich poniosło w tym Miłosławiu. Jako ciekawostka dodam jeszcze, że w składzie tego piwa znajduje się pszenica niesłodowana, słód żytni oraz zielona herbata Sencha Earl Grey. Użyte chmiele to Citra, Amarillo, Chinook, Lubelski i Cascade.  Piwo jest lekko zmętnione, złocistej barwy. Góruje nad nim ogrom białej piany, która jest dość drobna, bardzo puszysta i trwała. Opadając zostawia wyraźne zacieki na szkle. Piję. Od razu dolatuje do mnie spora dawka Sencha Earl Grey, dzięki czemu moje skoj
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Mentor III Bourbon Oak & Cedar Wood Chips

  Piwo Mentor w bardzo charakterystycznym opakowaniu, to jedna z legend polskiego piwnego rzemiosła. Swego czasu, ten imperialny porter bałtycki był obiektem pożądania niejednego beergeeka . Kilka lat później pojawił się Mentor II, a pod koniec tej zimy Browar ReCraft uraczył nas Mentorem III. „Trójeczka” ukazała się, aż w trzech wersjach – podstawce i dwóch wersjach z dodatkami. Podstawki nie udało mi się zakupić, ale mam dwie pozostałe nowości ze Świętochłowic.   Na pierwszy ogień idzie wersja leżakowana z płatkami dębowymi z beczek po Bourbonie oraz z płatkami drewna cedrowego. Bourbon to już mega oklepana sprawa, ale nie mam pojęcia jak pachnie drewno cedrowe. Poza tym, nie kojarzę tego dodatku w piwie, więc trochę się jaram. Zobaczmy, co wyszło z tego eksperymentu.  Piwo jest przyjemnie gładkie i gęste, rozlewające się po podniebieniu. Dużo tu czekolady deserowej, wspomaganej przez praliny i akcenty kakao. Tuż za nimi na scenę wchodzi drewno – czuć klepkę dębową oraz coś, cz
Prześlij komentarz
Czytaj więcej