Piwo z czarnym kwadracikiem to zajebista rzecz!

No i lecimy z kolejnym mocnym trunkiem. Przyszła jesień, zrobiło się już dosyć zimno, więc to doskonała okazja, by wyciągnąć z szafy jakiś większy kaliber. W sumie jeśli ktoś kocha RISy, czy portery bałtyckie, to już teraz może odetchnąć z ulgą, bo mamy usprawiedliwienie – jest chłodno, zatem bez przeszkód możemy się już raczyć mocnymi winter warmerami. Żona/kochanka/dziewczyna/narzeczona już teraz nie ma nic do powiedzenia. Latem mogła mieć jakieś ale, typu: „Taki gorąc, a Ty znowu chlejesz takie mocne piwa?! Radlera, byś się napił!”. Teraz niestety argumenty już za nią nie przemawiają.

Dziś na tapecie ląduje Black Square z Browaru Absztyfikant. Jak widać na załączonym obrazku – czarny kwadrat został tutaj potraktowany zupełnie dosłownie. Jest to debiut tej ekipy na blogu. Miejmy nadzieję, że zaliczymy go do udanych.

Black Square to oczywiście Imperialny Stout z prażonym ziarnem kakaowca oraz ziarnem fasoli tonka, którą już znam z kilku piw. Z bardziej oczywistych składowych mamy tu płatki owsiane, płatki pszenne, palony jęczmień oraz laktozę. ~~Szable~~ pokale w dłoń i do dzieła!

Kurde, wiecie co? Uwielbiam jak czuć w piwie rzeczony dodatek. Kocham sytuacje, jak go nie pożałowano, albo nie poszedł on w komin. Tu właśnie poszedł w grzejniki. Hy hy hy! ;)

Fasola tonka jest tu wręcz namacalna. Moje kubki smakowe ją bez problemu namacały – mamy tu wyraźne akcenty marcepanu i wanilii. Ziarno kakaowca również zagrało, ale nie kojarzy się to zbytnio z typową czekoladą, czy ciepłym babcinym kakałkiem, lecz właśnie z takim niezmielonym prażonym ziarnem kakaowca. To wszystko bardzo dobrze zazębia się z sowitą ilością palonych słodów, palonego jęczmienia i dosyć mocnej kawy z pewną dozą śmietanki. Tu zapewne odzywa się laktoza J Tłem płynie opiekany karmel, może nawet toffi. Palono-kawowa goryczka fajnie się uwydatnia pod koniec każdego łyku. Jest dosyć mocna, ale krótka i szlachetna, niczym dama z dobrego rodu. Nie robi żadnej krzywdy pijącemu, a przy okazji doskonale równoważy słodkie dodatki. Tym samym piwo nie idzie, ani w słodką, ani w gorzką mańkę. Balans jest naprawdę idealny, zaś alkohol chowa się lepiej niż kilkuletnie dzieci na strychu pełnym gratów. Oczywiście zaprawiona w boju gęba wyczuje nielichy przecież woltaż, ale wówczas uśmiechnie się tylko cichaczem i pomyśli: „cholernie dobrze ułożone piwo”. Niemiłosiernie smaczniutkie, wyraziste i mega złożone. Palce lizać!

Black Square wyglądem również zachęca do picia. Barwa jest klarowna, lecz zupełnie czarna i nieprzejrzysta. Na wierzchu delikatna, drobna i puszysta pianka barwy cappuccino. Może niezbyt okazałych rozmiarów, ale trwałością może śmiało konkurować z najlepszymi.

Aromat jest w zasadzie powtórką z rozrywki, ale skoro to rozrywka, to pozwolę sobie jeszcze raz wszystko przywołać. Ziarno tonka (marcepan, migdały, wanilia) może i nieco dominuje, ale przy okazji świetnie dogaduje się z ziarnem kakaowca, czekoladą deserową i prażonym słodem. W ślad za nimi idzie łagodna kawa z mleczkiem, podszyta z lekka pralinkami oraz przyjemną, acz delikatną nutą toffi i orzecha laskowego (tego w smaku nie było). Słodko to pachnie, ale jakże przyjemnie. W tle cichutką siedzą sobie subtelne i niebywale szlachetne echa alkoholu, przywołujące na myśl jakąś czekoladowo-marcepanową nalewkę. Całość jest oczywiście nieziemsko ułożona. Wielkie brawa!

Piwo jest szalenie przyjemne w odbiorze, strasznie złożone, bardzo gładkie, aksamitne i dosyć gęstawe na podniebieniu. Pełnia smaku rozwala moje receptory na części pierwsze, serwując kosmiczną porcję wrażeń, podpartą idealnym balansem i wysoce treściwym początkiem. Przez chwilę jest słodko, ale po chwili unosi się w jamie ustnej solidny powiew palonej, ale jakże szlachetnej goryczki. Ułożenie tego napitku, to kolejny argument do zbiorowej masturbacji beergeeków. Nie mam absolutnie żadnych zastrzeżeń do tego piwa. Co za udany debiut na blogu Browaru Absztyfikant! :D

OCENA: 9/10

CENA: ok 12ZŁ

ALK. 9,5%

TERMIN WAŻNOŚCI: 21.03.2019

BROWAR ABSZTYFIKANT//BROWAR CZARNA OWCA

Komentarze

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

SHORT TEST: Dojlidy Classic powraca

Prolog: Kompania Piwowarska wskrzesiła markę Dojlidy. To fakt, a nie żaden ponury żart. Nie znam dokładnie historii tej marki (Dojlidy to nie było tylko jedno piwo), ale Kompania Piwowarska szybko się jej pozbyła, gdy stała się właścicielem browaru w Białymstoku. O co kaman: Dojlidy Classic, to oczywiście „jasne pełne”. To nie jest identyczne piwo, jak było kiedyś. Jest po prostu „inspirowane oryginalną recepturą” i powraca w odświeżonej formie jako hołd dla wielowiekowego dziedzictwa marki. Znaczy się – gówno z tego będzie. Wdzianko: Ładne, głęboko złociste, nie takie blade, jak typowy koncerniak. Piana średnio ziarnista, nader obfita, umiarkowanie trwała. Kichawa mówi: Dosyć ładny, świeży, głównie chlebowy zapaszek. Do tego dochodzą jakieś ciastka, słód oraz subtelny chmiel w oddali. Całość pachnie rześko i naprawdę solidnie. Jadaczka mówi: Dużo słodu, herbatników, chlebka i zboża. Ciała to tu nie brakuje. W tle biszkopty oraz delikatna chmielowość. Goryczka jakaś tam...

Czytaj więcej

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw...

Czytaj więcej

WIELKI TEST PIW NIEPASTERYZOWANYCH

Był wieczór. Była zima. Był luty i było zimno, ale nie było śniegu. Na kwadrat wjechało mi kilkoro znajomych z tortem, szampanem i „czymś mocniejszym”. Tak, dwa dni wcześniej miałem urodziny. Nie powiem które, bo i tak zabrakłoby Wam palców do liczenia. Podpowiem tylko, że „trójka” z przodu już jakiś czas temu wskoczyła ;) Przyjąłem gości z wielką uciechą, no ale przecież w gościach nie można siedzieć o suchym pysku. No to tak na rozgrzewkę żeśmy zrobili test – Wielki Test Piw Niepasteryzowanych! A co było dalej, to już pozostanie naszą słodką tajemnicą ;p Planowałem to już od bardzo dawna, ale Bóg mi świadkiem, naprawdę ciężko jest zebrać odpowiednią ekipę. Moja ekipa do Wielkich Testów oczywiście nie jest stała jak możecie zobaczyć po zdjęciach, ale można powiedzieć, że trzon „testerów” pozostaje raczej niezmienny. Cóż ciekawego jest w piwach niepasteryzowanych? W sumie to nic. Wydaje mi się, że boom na tego typu napitki już dawno minął. Obecnie chyba już mało kto daje się ...

Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa vs Perła Export

Było już porównanie Perły Chmielowej Pils w brązowej i zielonej butelce ( tutaj ), no więc w końcu przyszedł czas rozstrzygnąć, która Perełka jest lepsza – Chmielowa, czy Export. Obydwie z pewnością mają swoich zwolenników, jak i przeciwników. Ja raczej opowiadam się za tymi pierwszymi, choć z pewną rezerwą. A tak osobiście i prywatnie, to wolę Chmielową, ale w brązowej flaszce. Co ciekawe, Perła Export pojawiła się na blogu, jako jedna z pierwszych recenzji, a było to równo dziesięć lat temu… To, że są to te same piwa już na wstępie trzeba wykluczyć, bowiem woltaż aż nadto się różni. Producent w obydwu przypadkach nie podaje składu, więc nie wiemy tak naprawdę, jakie różnice są na papierze, ale za chwilę przekonam się, jakie będą w ocenie organoleptycznej. Perła Chmielowa Pils Ładne piwko, złociste, klarowne. Piana średnio obfita, dość rzadka i szybko się dziurawi. Kilka minut i już jej nie było. Lacingu brak. W smaku znajome nuty trawiastego chmielu, ziół oraz jasne...

Czytaj więcej

V.I.P. MOCNE Z BIEDRONKI - RÓŻNICE MIĘDZY PUSZKĄ A BUTELKĄ

Ludzie ratunku! „Bieda-piwo” z biedry wkracza na salony! Kto nigdy w życiu nie pił V.I.P.a z Biedronki niech pierwszy rzuci we mnie kamieniem. Żadnych chętnych? Tak myślałem. V.I.P. Mocne to piwo kultowe . Jest bezczelnie tanie, mocne (nieźle dmucha w kaszkiet) i można je kupić w każdym z tysięcy sklepów największej sieci handlowej w tym kraju. Stosunek ceny do procentów jest w V.I.P.ie tak korzystny, że wywołuje spazmy i inne orgazmy wśród głodnej alkoholu klienteli. Zna je każdy, a kto nie zna, ten musi poznać . Mi też kilka razy zdarzyło się mieć z nim kontakt. W czasach liceum człowiek nie miał zbyt wiele hajsu, więc musiał sobie jakoś radzić… Ale nie o tym miało być, nie o tym. Odkąd pamiętam na biedronkowej półce zawsze dumnie stały puszki z V.I.P.em. Jednak ku mojemu zdziwieniu jakiś czas temu obok puszek pojawiły się także butelki! Biorę jedną do łapy i czytam: „Wyprodukowano przez – Zakłady Piwowarskie Głubczyce S.A.”. O żesz w mordę – pomyślałem. Przecież p...

Czytaj więcej

Argus IPA z Lidla

Chyba pierwszy raz w historii moje zdjęcie wrzucone do sieci wywołało jakąś „gównoburzę”, a przynajmniej mikro „gównoburzę”. Chodzi o fotkę Argusa IPA sprzed sześciu tygodni. Na tym Argusie nie ma, ani słowa po polsku. W zamian są węgierskie napisy i adres siedziby Lidla z Węgier. No co sobie wówczas człowiek mógł pomyśleć? Że piwo wyprodukowano nad Dunajem, ale jakimś dziwnym przypadkiem trafiło do Polski. Otóż, okazało się raczej coś odwrotnego, bowiem uwarzono je w Browarze Jędrzejów, należącym do Van Pura. Wydaje mi się, że jest to wersja eksportowa, która miała właśnie trafić na Węgry, ale przez jakąś pomyłkę część partii trafiła do „polskich” Lidlów. Po pewnym czasie, do tego samego Lidla dotarło już właściwe opakowanie z polskimi oznaczeniami. Jednakże różniące się kolorem przewodnim. Ja dzisiaj degustuję ‘wersję węgierską’. Nie wiadomo jaki tu jest ekstrakt, ani właściwie jaki to rodzaj ipki. Na pewno session , a co więcej, to zaraz się okaże. Piwo jest takie trochę ci...

Czytaj więcej

OKO W OKO - Łomża Jasne vs Łomża Pils

W swojej blogerskiej karierze piłem już nie jedną Łomżę. W zasadzie to chyba wszystkie jakie były przez ten czas na rynku. Wiadomo, że jedne piwa znikają, a w ich miejsce pojawiają się inne i mam tu na myśli tylko w obrębie jednej marki. Tak więc tych Łomż/Łomżów trochę już na blogu było. Ostatnio wpadłem jednak na pomysł, aby porównać dwa chyba najbardziej popularne piwa z tej marki – Łomża Jasne i Łomża Pils . To pierwsze jest mi bardzo dobrze znane i lubiane. Można rzec, iż ostatnio regularnie zasila ono moje gardło. Jest piwem szeroko dostępnym, względnie niedrogim, dosyć smacznym i po prostu pijalnym. Łomża Pils natomiast pojawiła się na rynku jakieś dwa lata temu, a na blogu dostała taką samą notę, jak jej starsza siostra. Jednakże piłem to piwo łącznie może trzy razy. Złych wspomnień nie mam, więc uważam je za godnego rywala dzisiejszego „pojedynku”. Łomża Jasne Piwo ubrane jest w jasno złoty odcień o idealnej klarowności. Piana jest całkiem słusznych rozmiarów,...

Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa (brązowa butelka) vs Perła Chmielowa (zielona butelka)

Zgodnie z zapowiedziami teksty ukazujące się na blogu, gdzie porównuję ze sobą dwa piwa noszą od teraz nazwę „Oko w Oko” i stanowią niejako odrębny dział. Oczywiście wciąż są to recenzje, ale w moim odczuciu chyba nieco bardziej interesujące niż tradycyjne posty. Piwa tu opisywane są w jakimś stopniu do siebie podobne, może nawet niekiedy identyczne (przynajmniej w teorii). W każdym razie zawsze coś ich ze sobą łączy, ale też jednocześnie niekiedy dzieli. Moim zadaniem jest wskazać różnice i podobieństwa oraz rozstrzygnąć, które z nich jest lepsze i dlaczego. Jak widzicie dziś zajmę się piwem Perła Chmielowa Pils, bo tak brzmi pełna nazwa najbardziej popularnego „piwa regionalnego” z Lubelszczyzny. Nie zamierzam tutaj wchodzić w dysputy, czy Perła Browary Lubelskie to browar regionalny, czy już koncernowy. Faktem jest, że to moloch, a jego piwa można bez problemu kupić w całej Polsce. Kto nie był nigdy na Lubelszczyźnie zapewne nie wie, że w tamtych stronach słynna Perełka wyst...

Czytaj więcej

Piwa Naszego Powszedniego

Szukaj na tym blogu