PORTER KRAJAN

ALK.9%. ‘Zapewne istnieje co najmniej sto powodów, dla których nie powinienem pić tego piwa, ale akurat teraz żadnego nie mogę sobie przypomnieć’ ;p

Ci, którzy tu często zaglądają to wiedzą jaki mam pociąg do naszych kochanych porterków bałtyckich. Wbrew pozorom okazuje się jednak, że jeszcze nie wszystkich dane mi było spróbować – jednym z nich jest na przykład porter z Browaru Krajan.

Nie trzeba być Einsteinem, żeby wiedzieć, że nasza „krajowa-duma-narodowa” najlepiej smakuje zimą, gdy mroźny i srogi wiatr dmie w nasze cieplutkie domy, a na dworze niemal można dostać ślepoty od zalegającej miesiącami pokrywy śnieżnej. Dzieci lepią bałwany, jeżdżą na sankach i nartach, na stawach jest gruby lód, a z nieba dzień w dzień leci biały i gruby puch... Ale się rozmarzyłem ;>

Tegoroczna zima jest dla nas łaskawsza niż byśmy na to zasługiwali, więc póki jeszcze jest, postanowiłem w roli statysty bezczelnie wykorzystać resztki topniejącego śniegu, który się jeszcze tu i ówdzie uchował. 

Porter z Krajana nosi mocno ciemnobrązowe wdzianko, co w pokalu można mylnie odebrać jako czerń. Piana jest drobna, średnio wysoka, dość puszysta, ale na pewno opada szybciej niż ustawa przewiduje. Wysycenie oscyluje na średnim poziomie intensywności, co w rzeczy samej pasuje tutaj jak ulał.

Muszę troszkę jeszcze zaczekać, aż piwo mi się ociepli, wszak picie zbyt zimnego portera to surowo karana zbrodnia!

[Kilka minut później] Niestety już po pierwszym łyku jestem zobligowany stwierdzić, że nie jest to najlepszy baltic porter jaki piłem, czego się zresztą spodziewałem. Dominuje tu półsłodka czekolada zatopiona w lekko opiekanym słodzie z niuansami kawy zbożowej. Na drugim torze podążają resztki suszonych owoców, głównie śliwek i rodzynek. Całość wieńczy całkiem sporo słodkawego karmelu, garść średnio wypieczonych tostów oraz szczypta prażonego ziarna, która mimo wszystko nie powoduje dużej wytrawności tego napitku. Wręcz przeciwnie – piwo jest wyraźnie słodkie, a co za tym idzie również treściwe. Co mnie najbardziej zaskakuje w tym wszystkim, to niemal doskonale ukryty alkohol, który prawie wcale nie rzuca się w oczy. Goryczka o ile w ogóle jest, to tylko w ilościach homeopatycznych. Piwo wyraźnie słodkie – niezłe, ale nie doskonałe.

Zapach natomiast prezentuje już bardzo wysoki poziom. Nawet laik wyczułby tutaj sporo suszonych śliwek, rodzynek, wiśnię, a nawet czarną porzeczkę, które zostały otoczone niemałą ilością słodkiej czekolady i ciemnych, lekko palonych słodów. Karmel nie udziela się tutaj, aż tak bardzo jak w aromacie, nie mniej jednak jest obecny. Alkohol także dorzuca swoje trzy grosze, jednak nie można powiedzieć, by zbytnio on przeszkadzał. Sumarycznie jest to bardzo ładny zapaszek – intensywny, bogaty i nader złożony z dominacją suszonych owoców, słodkiej czekolady i ciemnych słodów.

Porter Krajan okazał się być całkiem znośnym napitkiem. Z pewnością nie można odmówić mu wyrazistości, złożoności oraz dużej pełni smaku. Piwo jest zdecydowanie bardziej słodkie, niźli wytrawne, a jego sowita owocowość może uwieść nie jednego amatora ciemnych trunków. Nie mniej jednak odnoszę wrażenie, że na rynku jest sporo lepszych przedstawicieli tego gatunku, których cechuje większa pewność siebie i  dużo większa bezkompromisowość.

OCENA: 7/10

CENA: ok. 4.5ZŁ

BROWAR KRAJAN