Przejdź do głównej zawartości

OKO W OKO - Żywiec Amerykańskie Pszeniczne vs Żywiec Pszeniczne IPA


Zaraz powiecie – ehhh… drugi raz testuje to samo piwo! Nudziarz pierniczony.
Testuję, bo mam ku temu powody. Dobre powody.
Kiedy to najnowszy Żywiec – Pszeniczne IPA pojawił się w sklepach, wiele osób (w tym ja) zarzuciło mu większe podobieństwo do stylu Amercian Wheat niż do Session Wheat IPA, bo wg etykiety tym właśnie jest to piwo. A czym właściwie różnią się te dwa style? Otóż prawda jest taka, że są cholernie do siebie podobne. Często niemal nie do odróżnienia. W teorii Wheat IPA powinno mieć trochę wyższą goryczką, bo to w końcu IPA. Tak na szybko z pamięci nie przypominam sobie innych różnic.
No i w tym właśnie momencie na myśl nasuwa się „nasz” słynny GieŻet. Przecież ów koncern ma w swoim portfolio obydwa te piwa! Stare już Amerykańskie Pszeniczne oraz nowe Pszeniczne IPA. Obydwa piwa mają niemal identyczne parametry oraz skład! Choć to pierwsze milczy na temat odmian chmielu, to mimo wszystko podobieństwo jest tutaj okrutnie duże. Niech zatem pojedynek „Oko w Oko” wskaże różnice pomiędzy nimi, jak również cechy bliźniacze. A może po prostu to jest jedno i to samo piwo, a zarazem sposób, by cichaczem Amerykańskie Pszeniczne zniknęło z rynku? Zauważyliście, że jest spory problem, by obecnie kupić to piwo? Może coś w tym jest.


Żywiec Amerykańskie Pszeniczne
Zaczynamy chronologicznie. Pianka jest tu całkiem sympatyczna, dość wysoka, drobniutka, zwarta, śnieżnobiała w barwie. Do tego w miarę długo się utrzymuje i fajnie koronkuje. Samo piwo nosi jasno złociste barwy, ale nie jest jakoś przesadnie blade. Bardziej chyba żółte. Mętność jest dobrze widoczna, w sam raz jak na ten styl.
Piwo jest lekkie w smaku, dosyć rześkie, świeże i wyraźnie pszeniczne. Sporo tu nut pszenicznych i ogólnie słodowych oraz chlebowych. Cytrusów za to jak na lekarstwo. Są natomiast delikatne żółte owoce ze wskazaniem na melon, papaję oraz białe winogrono. W tle jawią się subtelne akcenty kwiatowe. Goryczki praktycznie brak, a ciecz wypada dosyć słodkawo i minimalnie kwaskowo. Wysycenie jest fajne, dość spore, ale w tym stylu pasujące. Zapamiętałem nieco inaczej to piwo, choć żadnej tragedii tu nie ma. Po prostu mało amerykańskie wyszło.
W zapachu jest chyba ciut lepiej. Piwko pachnie naprawdę ładnie, świeżo i soczyście. Owoce zyskały na sile. Prócz wyżej wspomnianych pojawiła się długo oczekiwana cytrusowość w postaci skórki cytryny i akcentów nieśmiałej limonki. Na dalszym planie dopiero wita nas słód, pszenica oraz białe pieczywo. Stawkę zamyka przyjemna trawiasta chmielowość, ulotna nuta igliwia leśnego oraz szczypta przypraw. I to jest właśnie aromat, który był w tym piwie na samym początku.
Piwo jest takie fajnie puszyste na podniebieniu, takie krągłe, może nawet nieco aksamitne. Balans wbrew pozorom nie jest taki zły, pomimo braku goryczki. Słodowość dominuje i w sumie nie ma się co dziwić, ale faktycznie przydałoby się wincyj Ameryki. Piwo moim zdaniem nieco zniżyło loty, ale wciąż można go pić ze smakiem.
OCENA: 6/10
CENA: ok 4.5ZŁ
ALK. 4,9%
TERMIN WAŻNOŚCI: 04.12.2020

Żywiec Pszeniczne IPA
Z wyglądem pójdzie bardzo szybko, bo to piwo jest identyczne jak to pierwsze. Kropka w kropkę! Ten sam kolor, ta sama mętność oraz identycznie zachowująca się piana. Poważnie żadnej różnicy.
Cóż mogę powiedzieć dalej? Z początku byłem przekonany, że Pszeniczne IPA smakuje tak samo, bo naprawdę smakowało. Nawet po ogrzaniu gro osób wskaże, że pije to samo piwo. Mi jednak się wydaje, że z czasem robi się ono ciut bardziej kwaskowe, a zarazem troszkę bardziej rześkie. Poza tym faktem naprawdę cała reszta wypada identycznie! Serio. Ta sama chlebowo-pszeniczna słodowość, te same żółte/białe owoce, goryczka jota w jotę, wysycenie idento, głębia smaku również. To tak jakby użyto tego samego zasypu i tej samej receptury, a na przykład zmienili jeden chmiel na inny. To są naprawdę marginalne niuanse. Edit: po całkowitym ogrzaniu stwierdzam jednak, że nie czuję absolutnie żadnej różnicy w smaku.
Zapach bardzo przypomina to, co dzieje się w smaku, więc może skupię się tylko na różnicach w stosunku do starszego brata. Ale może być z tym naprawdę wielki problem, bo… nie odczuwam tu żadnych różnic. Powaga. Wącham jedno piwo, za chwilę drugie i nic. Czuję to samo. Ta sama intensywność, ilość oraz składowe. No może tutaj nie odnotowuję tej intrygującej nuty przypraw, ale to jest tak minimalna sprawa, że w zasadzie 95% ludzi nawet tego nie zauważy.
No kurde, ale miałem nosa! Dwie różne etykiety, a w środku praktycznie to samo piwo. Nie boję się używać takiego sformułowania. Jestem pewien, że zdecydowana większość osób odniesie takie samo wrażenie. Zwłaszcza w ślepym teście, który jest bardziej wiarygodny. Ja wiedziałem co piję, a to może mimowolnie pewne kwestie insynuować.
Jestem naprawdę w dużym szoku! Jeśli nie wierzycie sami kupcie obydwa piwa i sobie porównajcie. Ważne jednak, żeby data ważności była zbliżona, co chyba nie będzie łatwe biorąc pod uwagę moje poszukiwania. Wasze zdrowie i stay tuned! :>
OCENA: 6/10
CENA: ok 4.5ZŁ
ALK. 4,8%
TERMIN WAŻNOŚCI: 20.02.2021
Etykiety:

Komentarze

  1. Pawciopp514 kwietnia 2023 21:50

    Kurczę, a ja myślalem, że już tego piwa nie znajdę. Muszę jutro spróbować czy faktycznie będzie dla mnie tak samo smakować ;)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

Imperator. Niech moc będzie z tobą!

Jest takie piwo jak Imperator Bałtycki od Pinty. Jest także Imperator z Browaru Jabłonowo, ale jedno z drugim nie ma nic wspólnego prócz częściowej nazwy. Nawet woltaż raczej nie jest wspólny, bo w piwie z Jabłonowa jest on dużo wyższy. Ale po kolei. Było sobie kiedyś takie piwo jak Imperator – strong lager, czyli typowy mózgotrzep. Taki artykuł pierwszej potrzeby każdego żula, można rzec. Współczynnik „spejsona” był tutaj nad wyraz korzystny. Nie mniej jednak, piwo pewnego roku zniknęło z rynku, bo jak pewnie wiecie, od kilkunastu lat piwa mocne sprzedają się w Polsce coraz gorzej. Browar Jabłonowo jak widać poszedł mocno pod prąd i jakiś czas temu wskrzesił Imperatora. Tyle, że teraz jest jeszcze mocniejszy. Zamiast 10% ma, aż 12% alko! Nie w kij dmuchał. Nawet Karpackie Super Mocne mu nie podskoczy. Takiego woltażu może pozazdrościć niejeden RIS, czy Barley Wine . Toż to prawdziwy potwór, nawet wśród mocnych piw. Lęk jednak mi nie straszny, ja żadnego piwa się nie boję. Szklanki
3 komentarze
Czytaj więcej

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

10,5 DZIESIĘĆ I PÓŁ

ALK.4,7%. Góra dwa tygodnie temu, bez żadnego szumu medialnego w sklepach pojawiło się piwo Dziesięć i Pół . Kultowa marka z lat 90-tych została reaktywowana!!! Każdy obywatel naszego kraju w wieku 30+ z pewnością pamięta to piwo – ogromne kampanie reklamowe w radiu, tv i prasie, plakaty, billboardy, gadżety z logo 10,5. To piwo było po prostu wszędzie, to było coś, to była moda, styl życia... Pojawiło się dokładnie w 1995 roku i z miejsca stało się głównym konkurentem dla mega popularnego wówczas EB. Jednak z upływem lat marka powoli zaczęła upadać, aż w końcu zupełnie zniknęła z rynku, podobnie zresztą jak EB. Dziś Kompania Piwowarska postanowiła zrobić reedycję marki, wypuszczając na razie bardzo limitowaną ilość piwa. Jest to swego rodzaju test konsumencki, KP liczy na ‘powrót do przeszłości’ wśród konsumentów, sentymentalną podróż do czasów młodości pewnej grupy klientów. A jeśli piwo „się przyjmie” zagości w sklepach na stałe. Niecny plan.  Ja z racji swojego wiek
7 komentarzy
Czytaj więcej

OKO W OKO - Łomża Jasne vs Łomża Pils

  W swojej blogerskiej karierze piłem już nie jedną Łomżę. W zasadzie to chyba wszystkie jakie były przez ten czas na rynku. Wiadomo, że jedne piwa znikają, a w ich miejsce pojawiają się inne i mam tu na myśli tylko w obrębie jednej marki. Tak więc tych Łomż/Łomżów trochę już na blogu było. Ostatnio wpadłem jednak na pomysł, aby porównać dwa chyba najbardziej popularne piwa z tej marki – Łomża Jasne i Łomża Pils . To pierwsze jest mi bardzo dobrze znane i lubiane. Można rzec, iż ostatnio regularnie zasila ono moje gardło. Jest piwem szeroko dostępnym, względnie niedrogim, dosyć smacznym i po prostu pijalnym. Łomża Pils natomiast pojawiła się na rynku jakieś dwa lata temu, a na blogu dostała taką samą notę, jak jej starsza siostra. Jednakże piłem to piwo łącznie może trzy razy. Złych wspomnień nie mam, więc uważam je za godnego rywala dzisiejszego „pojedynku”. Łomża Jasne Piwo ubrane jest w jasno złoty odcień o idealnej klarowności. Piana jest całkiem słusznych rozmiarów, śre
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Niby "małpka", a jednak w środku piwo 18% vol.!!!

  Ostatnio będąc w Dino wyczaiłem przedziwne piwo. Początkowo nawet nie byłem pewny, czy jest to piwo. Stało jednak na półce obok innych piw, więc moja ciekawość zwyciężyła. Mamy tu napitek o woltażu, aż 18%! Nie czyni go to rzecz jasna najmocniejszym polskim piwem, ale szacun i tak się należy. Zwłaszcza, że możemy to kupić w dyskoncie. Swoją drogą bardzo jestem ciekawy jakim sposobem udało się otrzymać taki woltaż. Banderoli nie ma, więc opcja z dolewaniem spirytusu odpada. Wymrażanie natomiast to cholernie drogi interes, więc cena byłaby zapewne dużo większa. Poza tym, jeśli już coś wymrażać, to z pewnością jakieś mocne już piwa i obowiązkowo trzeba się tym chwalić na lewo i prawo. Ta opcja też na bank odpada. Bardzo ciekawą rzeczą jest też dziwnie znajome opakowanie, które zna chyba każdy domorosły obywatel tego kraju :D Niby „małpka”, a w środku zonk…, to znaczy piwo. Najbardziej jednak absurdalną rzeczą jest wg mnie idiotyczna nazwa. W sumie to nawet nie wiadomo jak to wymawiać.
1 komentarz
Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa (brązowa butelka) vs Perła Chmielowa (zielona butelka)

Zgodnie z zapowiedziami teksty ukazujące się na blogu, gdzie porównuję ze sobą dwa piwa noszą od teraz nazwę „Oko w Oko” i stanowią niejako odrębny dział. Oczywiście wciąż są to recenzje, ale w moim odczuciu chyba nieco bardziej interesujące niż tradycyjne posty. Piwa tu opisywane są w jakimś stopniu do siebie podobne, może nawet niekiedy identyczne (przynajmniej w teorii). W każdym razie zawsze coś ich ze sobą łączy, ale też jednocześnie niekiedy dzieli. Moim zadaniem jest wskazać różnice i podobieństwa oraz rozstrzygnąć, które z nich jest lepsze i dlaczego. Jak widzicie dziś zajmę się piwem Perła Chmielowa Pils, bo tak brzmi pełna nazwa najbardziej popularnego „piwa regionalnego” z Lubelszczyzny. Nie zamierzam tutaj wchodzić w dysputy, czy Perła Browary Lubelskie to browar regionalny, czy już koncernowy. Faktem jest, że to moloch, a jego piwa można bez problemu kupić w całej Polsce. Kto nie był nigdy na Lubelszczyźnie zapewne nie wie, że w tamtych stronach słynna Perełka wyst
20 komentarzy
Czytaj więcej

Miłosław IPA od Fortuny

  Idziemy za ciosem, dlatego dzisiaj druga marcowa nowość od Fortuny – Miłosław IPA. Piwo to jest alkoholową wersją piwa Miłosław Bezalkoholowe IPA , które to jest jednym z lepszych ‘bezalkusów’. Prawie zawsze najpierw powstaje wersja alkoholowa, a dopiero później bezalkoholowa (ewentualnie), ale tu mamy odwrotną sytuację. Dziwne to. W sumie nie wiem, dlaczego ta nowinka zowie się IPA? Przecież mamy tu zaledwie 4,6% alko oraz tylko 11,5º Blg! To nawet na Session IPA są niskie parametry. Trochę ich poniosło w tym Miłosławiu. Jako ciekawostka dodam jeszcze, że w składzie tego piwa znajduje się pszenica niesłodowana, słód żytni oraz zielona herbata Sencha Earl Grey. Użyte chmiele to Citra, Amarillo, Chinook, Lubelski i Cascade.  Piwo jest lekko zmętnione, złocistej barwy. Góruje nad nim ogrom białej piany, która jest dość drobna, bardzo puszysta i trwała. Opadając zostawia wyraźne zacieki na szkle. Piję. Od razu dolatuje do mnie spora dawka Sencha Earl Grey, dzięki czemu moje skoj
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Mentor III Bourbon Oak & Cedar Wood Chips

  Piwo Mentor w bardzo charakterystycznym opakowaniu, to jedna z legend polskiego piwnego rzemiosła. Swego czasu, ten imperialny porter bałtycki był obiektem pożądania niejednego beergeeka . Kilka lat później pojawił się Mentor II, a pod koniec tej zimy Browar ReCraft uraczył nas Mentorem III. „Trójeczka” ukazała się, aż w trzech wersjach – podstawce i dwóch wersjach z dodatkami. Podstawki nie udało mi się zakupić, ale mam dwie pozostałe nowości ze Świętochłowic.   Na pierwszy ogień idzie wersja leżakowana z płatkami dębowymi z beczek po Bourbonie oraz z płatkami drewna cedrowego. Bourbon to już mega oklepana sprawa, ale nie mam pojęcia jak pachnie drewno cedrowe. Poza tym, nie kojarzę tego dodatku w piwie, więc trochę się jaram. Zobaczmy, co wyszło z tego eksperymentu.  Piwo jest przyjemnie gładkie i gęste, rozlewające się po podniebieniu. Dużo tu czekolady deserowej, wspomaganej przez praliny i akcenty kakao. Tuż za nimi na scenę wchodzi drewno – czuć klepkę dębową oraz coś, cz
Prześlij komentarz
Czytaj więcej