Nowość! KSIĄŻĘCE WEIZEN z Kompanii Piwowarskiej

Jest! Mam to. Nowe piwo z serii Książęce. Dopiero co wchodzi do sklepów. Tym razem jednak chcę to zrobić nieco inaczej. Nie będzie to zatem schematyczna recenzja ze wstępem, opisem wrażeń smakowo-zapachowych i suchym podsumowaniem. Niet.

Siedzę sobie wygodnie i powoli sączę rzeczoną nowość od Kompanii Piwowarskiej. To znaczy próbuję to jakoś ugryźć, bo szalenie obfita czapa piany skutecznie mi to utrudnia. Książęce Weizen pieni się niemiłosiernie łatwo. Mało tego – biała pierzynka jest okropelnie trwała! Ledwo co opada. Piwko naprawdę zacnie się prezentuje. Jest strasznie mętne (zamieszałem osad z dna), blado pomarańczowe w kolorze, a piana jest iście betonowa, sztywna jak koci ogon, drobna i zbita. Jestem w głębokim szoku.

Zakupiłem je nie dlatego, że spodziewałem się cudów, wyrywania z kapci, czy tym podobnych rzeczy. Po prostu byłem ciekaw, czy tak wielki koncern jest w stanie w końcu zrobić uczciwego Weizena. Owszem, KP w 2011 roku wypuściła Książęce Pszeniczne, tyle że warzono je w Holandii… No cóż, tak też można. Kto bogatemu (wielkiemu) zabroni? Zresztą piwo bardzo szybko zniknęło z rynku. Nieco później do sklepów zawitało znane po dziś dzień Książęce Złote Pszeniczne. Heh, przez długi czas nie wiadomo było, czy to prawdziwa pszenica, czy lager ze słodem pszenicznym w zasypie. Koncern na ten temat milczał jak zaklęty, ale prawdziwi piwosze swoje wiedzieli. Kilka dobrych lat trwała ta zabawa w kotka i myszkę, aż w końcu jakieś dwa lata temu wraz z faceliftingiem szaty graficznej KP sama się przyznała, że to Weizen lager! Ciśnienie już dawno ze wszystkich zeszło, tak więc chyba nikt nie popełnił hara-kiri z tego powodu.

No i przenieśmy się w końcu do czasów obecnych, kiedy to lider piwnego rynku w Polsce ma w swoim dorobku między innymi portera bałtyckiego oraz piwo typu AIPA. Czy przy obecnym stanie rzeczy bawarski Hefe-weizen ma sens istnienia? Tego nie wiem, ale wychodzi na to, że  piwko im się naprawdę udało. Popijam je od dłuższego czasu i jestem zadowolony z obrotu sprawy. Wysokie, ale nie przegięte wysycenie wyraźnie podbija rześkość napitku. Zarówno w smaku, jak i w zapachu, mamy tu obecne w zasadzie wszystkie atrybuty tego stylu – jest wyraźna pszeniczna podstawa, są dojrzałe banany, niezamulające drożdże, lekkie goździki, a nawet odrobina gumy balonowej. Dodatkowo w aromacie po ogrzaniu wychodzą na wierzch nieśmiałe i bardzo subtelne nutki kwaskowych cytrusów. Mimo wszystko jednak piwo wypada zdecydowanie słodko, ale jakże przyjemnie. Być może napitek mógłby być ciut mniej słodki, ale i tak jest dobrze. Całość jest dosyć rześka i bardzo dobrze pijalna.

Co tu dużo mówić? No smaczne to jest i tyle. Wielu ludzi zapewne to zdziwi, a pewnie znajdą się i tacy, którzy dla zasady będą je hejtować i to może jeszcze przed spróbowaniem. Ja nie spodziewałem się cudów i cudów nie uświadczyłem, lecz z pewnością jest to solidny i bardzo stylowy Weizen. Piwo nie jest wodniste, nie jest zrobione na pół gwizdka i śmiało może konkurować w tym zakresie z browarami regionalnymi, a nawet kraftowymi, które raczej rzadko biorą się za ten styl. Smaczne i pijalne, choć wyraźnie słodkie. Naprawdę polecam :)

Ps. Data ważności tylko pół roku! Szok.

OCENA: 7/10

CENA: ok 4.5ZŁ

ALK. 5,3%

TERMIN WAŻNOŚCI: 17.07.2019

KOMPANIA PIWOWARSKA