CERTAIN DEATH - Dymiony RIS od Brokreacji

Z pewną dozą optymizmu w głosie można rzec, że Browar Brokreacja słynie z „kartoników”. To znaczy z piw pakowanych do takich ładnych tekturowych opakowań ;) No bo naprawdę nie przypominam sobie, żeby jakiś browar robił to tak często jak ów małopolski kontraktowiec.

W zeszłym roku w sklepach pojawiły się dwa niesamowicie przykuwające uwagę kartoniki od Brokreacji – Certain Death i Buried Alive. Cholernie mi się podobają te pudełeczka! Są takie upiorne, straszne, bardzo klimatyczne, a tym samym szalenie oryginalne i z pewnością niespotykane. Któż to widział, by na piwie umieszczać trupią czachę?! No dobra, pół trupiej czachy… Niebywały pomysł i równie dobre wykonanie. Jestem pod wielkim wrażeniem. Obydwa to dymione RISy z takimi samymi parametrami, ale różniące się typem wędzenia oraz dodatkami. O trunkach jakoś bardzo głośno nie było. Nie sądzę, by ktoś samozwańczo nazwał je sztosami (choć mogę się mylić). Jako że miałem taką możliwość, no to zakupiłem te cudeńka. Długo czekały na swoją kolej, ale się w końcu doczekały. To znaczy póki co, do dzioba powędruje jedno z nich.

Certain Death to jak mówiłem ruski stałt wędzony bukiem, leżakowany z płatkami drewna wiśniowego. 40 IBU (trochę mało jak na RISa), 24 ballingi oraz 9,5% alko. Jedziem :)

Piwo totalnie czarne, tak jak lubię. Piana beżowa, niezbyt wysoka, ale dość apetyczna, puszysta i drobna. Opada niestety szybko. Smuteczek…

Piję. Jest tutaj fajna gęstość i odpowiednia do ekstraktu pełnia. Piwo jest dosyć śliskie i gładko sunie po podniebieniu. Jest cholernie wyraziste, takie charakterne, niezbyt słodkie, ale też nie przesadnie gorzkie. Mamy tu sporo łagodnej kawy, sporo paloności, ciemnych słodów, gorzkiej czekolady, gorzkiego kakao. Nieco z boku czają się owocowe estry spod znaku rodzynek, wiśni, suszonych daktyli oraz fig. No całkiem spoko to smakuje! Z tła natomiast możemy jeszcze wyłuskać nieco popiołu, chmielu i bardzo subtelne nuty starego, mokrego drewna oraz ciemnego razowego pieczywa. Niestety żadnej wędzonki, czy dymu to ja tu nie czuję, a szkoda, bo jestem wielkim amatorem tego typu klimatów. Kawowo-chmielowa goryczka całkiem dobrze wywiązuje się ze swej roli. Jest wyrazista, konkretna, w punkt wymierzona, ale nie jakaś strasznie ordynarna, czy szarpiąca. Bije z niej szlachetność i ułożenie. Alkohol również świetnie się tutaj ułożył i wkomponował. Oczywiście coś tam z boku delikatnie pobrzmiewa, ale sprawia to całkiem miłe wrażenie. Jak to mówią – gra gitara! :D

Teraz pora na małe wąchanko. W tym aspekcie także czuję się spełniony. Jest co najmniej tak dobrze jak w smaku, albo nawet i lepiej! Co my tu mamy? Mnóstwo czekolady deserowej, mnóstwo łagodnej kawy ze śmietanką, sporo prażonych słodów, trochę gorzkiego kakao oraz te cudowne suszone owoce w ilości większej niż sugerują mi receptory smaku. To naprawdę robi tutaj robotę J W tle majaczą echa likieru owocowo-czekoladowego, mokrego drewna, karmelu i ciasta brownie. Aż chce się wąchać! Alkohol lekko smyra kichawę, ale jest to smyranie nad wyraz przyjemne. Czuć ten woltaż, ale nie ma tu mowy o jakimś drażniącym, czy piekącym spirytusowym odzewie. Piwo jest dobrze ułożone, ale czuć przed nim pewien respekt. Sumarycznie aromat jest bardziej słodszy niż sugerują nam odczucia gębowe. Mam jednak jedno „ale” – gdzie podziała się ta bukowa wędzonka? No ok – jak się tak na maksa wczuję, to gdzieś hen daleko wyłapuję homeopatyczne ilości subtelnego dymu, choć równie dobrze mogę to mylić z opiekaną słodowością. Gdzie jest szynka i oscypek się pytam?! No nie ma! To jest niewątpliwy minus tego piwa. W sumie chyba jedyny, który dostrzegłem.

Kurcze, wymieniłem tyle zalet tego napitku, ale ten jeden minus rzuca spory cień na całokształt. Mimo to piwo jest bardzo pełne w smaku, przyjemnie gęste i sakrucko dobrze zbalansowane z dobrze zaznaczoną, ale krótką i niezalegającą goryczką. Alkohol został genialnie wkomponowany w całość, przywodząc skojarzenia z lekko rozgrzewającym likierem. Jest tu sporo ciała, ale sumarycznie treściwości nie ma zbyt wiele, a piwo sprawia raczej półwytrawne wrażenie. Całość wypada wielowątkowo, charakternie, bardzo wyraziście i po prostu smacznie. Ach, gdyby tylko pojawiła się ta wędzonka mógłby być sztos…

OCENA: 8/10

CENA: ok 24ZŁ

ALK. 9,5%

TERMIN WAŻNOŚCI: 16.05.2018

BROWAR BROKREACJA//BROWAR MARYSIA

Komentarze

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

SHORT TEST: Dojlidy Classic powraca

Prolog: Kompania Piwowarska wskrzesiła markę Dojlidy. To fakt, a nie żaden ponury żart. Nie znam dokładnie historii tej marki (Dojlidy to nie było tylko jedno piwo), ale Kompania Piwowarska szybko się jej pozbyła, gdy stała się właścicielem browaru w Białymstoku. O co kaman: Dojlidy Classic, to oczywiście „jasne pełne”. To nie jest identyczne piwo, jak było kiedyś. Jest po prostu „inspirowane oryginalną recepturą” i powraca w odświeżonej formie jako hołd dla wielowiekowego dziedzictwa marki. Znaczy się – gówno z tego będzie. Wdzianko: Ładne, głęboko złociste, nie takie blade, jak typowy koncerniak. Piana średnio ziarnista, nader obfita, umiarkowanie trwała. Kichawa mówi: Dosyć ładny, świeży, głównie chlebowy zapaszek. Do tego dochodzą jakieś ciastka, słód oraz subtelny chmiel w oddali. Całość pachnie rześko i naprawdę solidnie. Jadaczka mówi: Dużo słodu, herbatników, chlebka i zboża. Ciała to tu nie brakuje. W tle biszkopty oraz delikatna chmielowość. Goryczka jakaś tam...

Czytaj więcej

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw...

Czytaj więcej

WIELKI TEST PIW NIEPASTERYZOWANYCH

Był wieczór. Była zima. Był luty i było zimno, ale nie było śniegu. Na kwadrat wjechało mi kilkoro znajomych z tortem, szampanem i „czymś mocniejszym”. Tak, dwa dni wcześniej miałem urodziny. Nie powiem które, bo i tak zabrakłoby Wam palców do liczenia. Podpowiem tylko, że „trójka” z przodu już jakiś czas temu wskoczyła ;) Przyjąłem gości z wielką uciechą, no ale przecież w gościach nie można siedzieć o suchym pysku. No to tak na rozgrzewkę żeśmy zrobili test – Wielki Test Piw Niepasteryzowanych! A co było dalej, to już pozostanie naszą słodką tajemnicą ;p Planowałem to już od bardzo dawna, ale Bóg mi świadkiem, naprawdę ciężko jest zebrać odpowiednią ekipę. Moja ekipa do Wielkich Testów oczywiście nie jest stała jak możecie zobaczyć po zdjęciach, ale można powiedzieć, że trzon „testerów” pozostaje raczej niezmienny. Cóż ciekawego jest w piwach niepasteryzowanych? W sumie to nic. Wydaje mi się, że boom na tego typu napitki już dawno minął. Obecnie chyba już mało kto daje się ...

Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa vs Perła Export

Było już porównanie Perły Chmielowej Pils w brązowej i zielonej butelce ( tutaj ), no więc w końcu przyszedł czas rozstrzygnąć, która Perełka jest lepsza – Chmielowa, czy Export. Obydwie z pewnością mają swoich zwolenników, jak i przeciwników. Ja raczej opowiadam się za tymi pierwszymi, choć z pewną rezerwą. A tak osobiście i prywatnie, to wolę Chmielową, ale w brązowej flaszce. Co ciekawe, Perła Export pojawiła się na blogu, jako jedna z pierwszych recenzji, a było to równo dziesięć lat temu… To, że są to te same piwa już na wstępie trzeba wykluczyć, bowiem woltaż aż nadto się różni. Producent w obydwu przypadkach nie podaje składu, więc nie wiemy tak naprawdę, jakie różnice są na papierze, ale za chwilę przekonam się, jakie będą w ocenie organoleptycznej. Perła Chmielowa Pils Ładne piwko, złociste, klarowne. Piana średnio obfita, dość rzadka i szybko się dziurawi. Kilka minut i już jej nie było. Lacingu brak. W smaku znajome nuty trawiastego chmielu, ziół oraz jasne...

Czytaj więcej

V.I.P. MOCNE Z BIEDRONKI - RÓŻNICE MIĘDZY PUSZKĄ A BUTELKĄ

Ludzie ratunku! „Bieda-piwo” z biedry wkracza na salony! Kto nigdy w życiu nie pił V.I.P.a z Biedronki niech pierwszy rzuci we mnie kamieniem. Żadnych chętnych? Tak myślałem. V.I.P. Mocne to piwo kultowe . Jest bezczelnie tanie, mocne (nieźle dmucha w kaszkiet) i można je kupić w każdym z tysięcy sklepów największej sieci handlowej w tym kraju. Stosunek ceny do procentów jest w V.I.P.ie tak korzystny, że wywołuje spazmy i inne orgazmy wśród głodnej alkoholu klienteli. Zna je każdy, a kto nie zna, ten musi poznać . Mi też kilka razy zdarzyło się mieć z nim kontakt. W czasach liceum człowiek nie miał zbyt wiele hajsu, więc musiał sobie jakoś radzić… Ale nie o tym miało być, nie o tym. Odkąd pamiętam na biedronkowej półce zawsze dumnie stały puszki z V.I.P.em. Jednak ku mojemu zdziwieniu jakiś czas temu obok puszek pojawiły się także butelki! Biorę jedną do łapy i czytam: „Wyprodukowano przez – Zakłady Piwowarskie Głubczyce S.A.”. O żesz w mordę – pomyślałem. Przecież p...

Czytaj więcej

Argus IPA z Lidla

Chyba pierwszy raz w historii moje zdjęcie wrzucone do sieci wywołało jakąś „gównoburzę”, a przynajmniej mikro „gównoburzę”. Chodzi o fotkę Argusa IPA sprzed sześciu tygodni. Na tym Argusie nie ma, ani słowa po polsku. W zamian są węgierskie napisy i adres siedziby Lidla z Węgier. No co sobie wówczas człowiek mógł pomyśleć? Że piwo wyprodukowano nad Dunajem, ale jakimś dziwnym przypadkiem trafiło do Polski. Otóż, okazało się raczej coś odwrotnego, bowiem uwarzono je w Browarze Jędrzejów, należącym do Van Pura. Wydaje mi się, że jest to wersja eksportowa, która miała właśnie trafić na Węgry, ale przez jakąś pomyłkę część partii trafiła do „polskich” Lidlów. Po pewnym czasie, do tego samego Lidla dotarło już właściwe opakowanie z polskimi oznaczeniami. Jednakże różniące się kolorem przewodnim. Ja dzisiaj degustuję ‘wersję węgierską’. Nie wiadomo jaki tu jest ekstrakt, ani właściwie jaki to rodzaj ipki. Na pewno session , a co więcej, to zaraz się okaże. Piwo jest takie trochę ci...

Czytaj więcej

OKO W OKO - Łomża Jasne vs Łomża Pils

W swojej blogerskiej karierze piłem już nie jedną Łomżę. W zasadzie to chyba wszystkie jakie były przez ten czas na rynku. Wiadomo, że jedne piwa znikają, a w ich miejsce pojawiają się inne i mam tu na myśli tylko w obrębie jednej marki. Tak więc tych Łomż/Łomżów trochę już na blogu było. Ostatnio wpadłem jednak na pomysł, aby porównać dwa chyba najbardziej popularne piwa z tej marki – Łomża Jasne i Łomża Pils . To pierwsze jest mi bardzo dobrze znane i lubiane. Można rzec, iż ostatnio regularnie zasila ono moje gardło. Jest piwem szeroko dostępnym, względnie niedrogim, dosyć smacznym i po prostu pijalnym. Łomża Pils natomiast pojawiła się na rynku jakieś dwa lata temu, a na blogu dostała taką samą notę, jak jej starsza siostra. Jednakże piłem to piwo łącznie może trzy razy. Złych wspomnień nie mam, więc uważam je za godnego rywala dzisiejszego „pojedynku”. Łomża Jasne Piwo ubrane jest w jasno złoty odcień o idealnej klarowności. Piana jest całkiem słusznych rozmiarów,...

Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa (brązowa butelka) vs Perła Chmielowa (zielona butelka)

Zgodnie z zapowiedziami teksty ukazujące się na blogu, gdzie porównuję ze sobą dwa piwa noszą od teraz nazwę „Oko w Oko” i stanowią niejako odrębny dział. Oczywiście wciąż są to recenzje, ale w moim odczuciu chyba nieco bardziej interesujące niż tradycyjne posty. Piwa tu opisywane są w jakimś stopniu do siebie podobne, może nawet niekiedy identyczne (przynajmniej w teorii). W każdym razie zawsze coś ich ze sobą łączy, ale też jednocześnie niekiedy dzieli. Moim zadaniem jest wskazać różnice i podobieństwa oraz rozstrzygnąć, które z nich jest lepsze i dlaczego. Jak widzicie dziś zajmę się piwem Perła Chmielowa Pils, bo tak brzmi pełna nazwa najbardziej popularnego „piwa regionalnego” z Lubelszczyzny. Nie zamierzam tutaj wchodzić w dysputy, czy Perła Browary Lubelskie to browar regionalny, czy już koncernowy. Faktem jest, że to moloch, a jego piwa można bez problemu kupić w całej Polsce. Kto nie był nigdy na Lubelszczyźnie zapewne nie wie, że w tamtych stronach słynna Perełka wyst...

Czytaj więcej

Piwa Naszego Powszedniego

Szukaj na tym blogu