Przejdź do głównej zawartości

CERTAIN DEATH - Dymiony RIS od Brokreacji



Z pewną dozą optymizmu w głosie można rzec, że Browar Brokreacja słynie z „kartoników”. To znaczy z piw pakowanych do takich ładnych tekturowych opakowań ;) No bo naprawdę nie przypominam sobie, żeby jakiś browar robił to tak często jak ów małopolski kontraktowiec.
W zeszłym roku w sklepach pojawiły się dwa niesamowicie przykuwające uwagę kartoniki od Brokreacji – Certain Death i Buried Alive. Cholernie mi się podobają te pudełeczka! Są takie upiorne, straszne, bardzo klimatyczne, a tym samym szalenie oryginalne i z pewnością niespotykane. Któż to widział, by na piwie umieszczać trupią czachę?! No dobra, pół trupiej czachy… Niebywały pomysł i równie dobre wykonanie. Jestem pod wielkim wrażeniem. Obydwa to dymione RISy z takimi samymi parametrami, ale różniące się typem wędzenia oraz dodatkami. O trunkach jakoś bardzo głośno nie było. Nie sądzę, by ktoś samozwańczo nazwał je sztosami (choć mogę się mylić). Jako że miałem taką możliwość, no to zakupiłem te cudeńka. Długo czekały na swoją kolej, ale się w końcu doczekały. To znaczy póki co, do dzioba powędruje jedno z nich.
Certain Death to jak mówiłem ruski stałt wędzony bukiem, leżakowany z płatkami drewna wiśniowego. 40 IBU (trochę mało jak na RISa), 24 ballingi oraz 9,5% alko. Jedziem :)


Piwo totalnie czarne, tak jak lubię. Piana beżowa, niezbyt wysoka, ale dość apetyczna, puszysta i drobna. Opada niestety szybko. Smuteczek…
Piję. Jest tutaj fajna gęstość i odpowiednia do ekstraktu pełnia. Piwo jest dosyć śliskie i gładko sunie po podniebieniu. Jest cholernie wyraziste, takie charakterne, niezbyt słodkie, ale też nie przesadnie gorzkie. Mamy tu sporo łagodnej kawy, sporo paloności, ciemnych słodów, gorzkiej czekolady, gorzkiego kakao. Nieco z boku czają się owocowe estry spod znaku rodzynek, wiśni, suszonych daktyli oraz fig. No całkiem spoko to smakuje! Z tła natomiast możemy jeszcze wyłuskać nieco popiołu, chmielu i bardzo subtelne nuty starego, mokrego drewna oraz ciemnego razowego pieczywa. Niestety żadnej wędzonki, czy dymu to ja tu nie czuję, a szkoda, bo jestem wielkim amatorem tego typu klimatów. Kawowo-chmielowa goryczka całkiem dobrze wywiązuje się ze swej roli. Jest wyrazista, konkretna, w punkt wymierzona, ale nie jakaś strasznie ordynarna, czy szarpiąca. Bije z niej szlachetność i ułożenie. Alkohol również świetnie się tutaj ułożył i wkomponował. Oczywiście coś tam z boku delikatnie pobrzmiewa, ale sprawia to całkiem miłe wrażenie. Jak to mówią – gra gitara! :D

Teraz pora na małe wąchanko. W tym aspekcie także czuję się spełniony. Jest co najmniej tak dobrze jak w smaku, albo nawet i lepiej! Co my tu mamy? Mnóstwo czekolady deserowej, mnóstwo łagodnej kawy ze śmietanką, sporo prażonych słodów, trochę gorzkiego kakao oraz te cudowne suszone owoce w ilości większej niż sugerują mi receptory smaku. To naprawdę robi tutaj robotę J W tle majaczą echa likieru owocowo-czekoladowego, mokrego drewna, karmelu i ciasta brownie. Aż chce się wąchać! Alkohol lekko smyra kichawę, ale jest to smyranie nad wyraz przyjemne. Czuć ten woltaż, ale nie ma tu mowy o jakimś drażniącym, czy piekącym spirytusowym odzewie. Piwo jest dobrze ułożone, ale czuć przed nim pewien respekt. Sumarycznie aromat jest bardziej słodszy niż sugerują nam odczucia gębowe. Mam jednak jedno „ale” – gdzie podziała się ta bukowa wędzonka? No ok – jak się tak na maksa wczuję, to gdzieś hen daleko wyłapuję homeopatyczne ilości subtelnego dymu, choć równie dobrze mogę to mylić z opiekaną słodowością. Gdzie jest szynka i oscypek się pytam?! No nie ma! To jest niewątpliwy minus tego piwa. W sumie chyba jedyny, który dostrzegłem.
Kurcze, wymieniłem tyle zalet tego napitku, ale ten jeden minus rzuca spory cień na całokształt. Mimo to piwo jest bardzo pełne w smaku, przyjemnie gęste i sakrucko dobrze zbalansowane z dobrze zaznaczoną, ale krótką i niezalegającą goryczką. Alkohol został genialnie wkomponowany w całość, przywodząc skojarzenia z lekko rozgrzewającym likierem. Jest tu sporo ciała, ale sumarycznie treściwości nie ma zbyt wiele, a piwo sprawia raczej półwytrawne wrażenie. Całość wypada wielowątkowo, charakternie, bardzo wyraziście i po prostu smacznie. Ach, gdyby tylko pojawiła się ta wędzonka mógłby być sztos…
OCENA: 8/10
CENA: ok 24ZŁ
ALK. 9,5%
TERMIN WAŻNOŚCI: 16.05.2018
BROWAR BROKREACJA//BROWAR MARYSIA



Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

OKO W OKO - Łomża Jasne vs Łomża Pils

  W swojej blogerskiej karierze piłem już nie jedną Łomżę. W zasadzie to chyba wszystkie jakie były przez ten czas na rynku. Wiadomo, że jedne piwa znikają, a w ich miejsce pojawiają się inne i mam tu na myśli tylko w obrębie jednej marki. Tak więc tych Łomż/Łomżów trochę już na blogu było. Ostatnio wpadłem jednak na pomysł, aby porównać dwa chyba najbardziej popularne piwa z tej marki – Łomża Jasne i Łomża Pils . To pierwsze jest mi bardzo dobrze znane i lubiane. Można rzec, iż ostatnio regularnie zasila ono moje gardło. Jest piwem szeroko dostępnym, względnie niedrogim, dosyć smacznym i po prostu pijalnym. Łomża Pils natomiast pojawiła się na rynku jakieś dwa lata temu, a na blogu dostała taką samą notę, jak jej starsza siostra. Jednakże piłem to piwo łącznie może trzy razy. Złych wspomnień nie mam, więc uważam je za godnego rywala dzisiejszego „pojedynku”. Łomża Jasne Piwo ubrane jest w jasno złoty odcień o idealnej klarowności. Piana jest całkiem słusznych rozmiarów, śre
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Imperator. Niech moc będzie z tobą!

Jest takie piwo jak Imperator Bałtycki od Pinty. Jest także Imperator z Browaru Jabłonowo, ale jedno z drugim nie ma nic wspólnego prócz częściowej nazwy. Nawet woltaż raczej nie jest wspólny, bo w piwie z Jabłonowa jest on dużo wyższy. Ale po kolei. Było sobie kiedyś takie piwo jak Imperator – strong lager, czyli typowy mózgotrzep. Taki artykuł pierwszej potrzeby każdego żula, można rzec. Współczynnik „spejsona” był tutaj nad wyraz korzystny. Nie mniej jednak, piwo pewnego roku zniknęło z rynku, bo jak pewnie wiecie, od kilkunastu lat piwa mocne sprzedają się w Polsce coraz gorzej. Browar Jabłonowo jak widać poszedł mocno pod prąd i jakiś czas temu wskrzesił Imperatora. Tyle, że teraz jest jeszcze mocniejszy. Zamiast 10% ma, aż 12% alko! Nie w kij dmuchał. Nawet Karpackie Super Mocne mu nie podskoczy. Takiego woltażu może pozazdrościć niejeden RIS, czy Barley Wine . Toż to prawdziwy potwór, nawet wśród mocnych piw. Lęk jednak mi nie straszny, ja żadnego piwa się nie boję. Szklanki
3 komentarze
Czytaj więcej

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

10,5 DZIESIĘĆ I PÓŁ

ALK.4,7%. Góra dwa tygodnie temu, bez żadnego szumu medialnego w sklepach pojawiło się piwo Dziesięć i Pół . Kultowa marka z lat 90-tych została reaktywowana!!! Każdy obywatel naszego kraju w wieku 30+ z pewnością pamięta to piwo – ogromne kampanie reklamowe w radiu, tv i prasie, plakaty, billboardy, gadżety z logo 10,5. To piwo było po prostu wszędzie, to było coś, to była moda, styl życia... Pojawiło się dokładnie w 1995 roku i z miejsca stało się głównym konkurentem dla mega popularnego wówczas EB. Jednak z upływem lat marka powoli zaczęła upadać, aż w końcu zupełnie zniknęła z rynku, podobnie zresztą jak EB. Dziś Kompania Piwowarska postanowiła zrobić reedycję marki, wypuszczając na razie bardzo limitowaną ilość piwa. Jest to swego rodzaju test konsumencki, KP liczy na ‘powrót do przeszłości’ wśród konsumentów, sentymentalną podróż do czasów młodości pewnej grupy klientów. A jeśli piwo „się przyjmie” zagości w sklepach na stałe. Niecny plan.  Ja z racji swojego wiek
7 komentarzy
Czytaj więcej

Niby "małpka", a jednak w środku piwo 18% vol.!!!

  Ostatnio będąc w Dino wyczaiłem przedziwne piwo. Początkowo nawet nie byłem pewny, czy jest to piwo. Stało jednak na półce obok innych piw, więc moja ciekawość zwyciężyła. Mamy tu napitek o woltażu, aż 18%! Nie czyni go to rzecz jasna najmocniejszym polskim piwem, ale szacun i tak się należy. Zwłaszcza, że możemy to kupić w dyskoncie. Swoją drogą bardzo jestem ciekawy jakim sposobem udało się otrzymać taki woltaż. Banderoli nie ma, więc opcja z dolewaniem spirytusu odpada. Wymrażanie natomiast to cholernie drogi interes, więc cena byłaby zapewne dużo większa. Poza tym, jeśli już coś wymrażać, to z pewnością jakieś mocne już piwa i obowiązkowo trzeba się tym chwalić na lewo i prawo. Ta opcja też na bank odpada. Bardzo ciekawą rzeczą jest też dziwnie znajome opakowanie, które zna chyba każdy domorosły obywatel tego kraju :D Niby „małpka”, a w środku zonk…, to znaczy piwo. Najbardziej jednak absurdalną rzeczą jest wg mnie idiotyczna nazwa. W sumie to nawet nie wiadomo jak to wymawiać.
1 komentarz
Czytaj więcej

WIELKI TEST PIW W ZIELONYCH BUTELKACH

Oj, dużo Harnasi musieli wyduldać osiedlowi żule przez czas, który minął od ostatniego Wielkiego Testu w gronie moich najlepszych znajomych. Prawie półtora roku trzeba było czekać na to, jakże fajne wydarzenie, ale jak to zwykle bywa nie zawsze każdemu pasowały terminy. No, ale jak już się spotkaliśmy to i się działo ;) Szesnaście różnych piw, ale o co najmniej jednym wspólnym mianowniku. Ilość bodajże rekordowa spośród naszych testów, ale przecież rynek pod tym względem nie zawodzi. Zielone butelki są wszędzie, bo przecież te piwa są takie chmielowe ;) Do sedna zatem. SPRAWY TECHNICZNE Tak jak było wcześniej, tak i teraz – anonimowe próbki, piwa odpowiednio schłodzone, dziesięciopunktowa skala i później średnia arytmetyczna naszych ocen. Pod uwagę braliśmy przede wszystkim poziom nachmielenia, jak również rześkość, pijalność oraz poziom i jakość goryczki. No i oczywiście wady, które niekiedy też miały miejsce. Przy okazji wyjaśniłem testerom czym jest ”zapach skunksa
4 komentarze
Czytaj więcej

WIELKI TEST PIW TYPU DESPERADOS

Wielki Test Piw Typu Desperados, Wielki Test Piw Aromatyzowanych Tequilą, Wielki Test Piw o Smaku Tequili. To chyba wystarczające zajawki, by każdy piwny Janusz się pokapował o co mi chodzi. Wspólną ich cechą jest dodany aromat tequili, a przy okazji cały szereg różnych substancji chemicznych. Bazą jak sądzę jest tu zwykły jasny lager, który i tak finalnie nie odgrywa praktycznie żadnej roli. Tequila to słynna meksykańska wódka produkowana ze sfermentowanego soku agawy niebieskiej. Istnieje wiele jej odmian, a niektóre z nich są nawet przez kilka lat leżakowane w dębowych beczkach po bourbonie, whisky, sherry , czy koniaku. Przymierzałem się do tego tematu jak pies do jeża, czy saper do bomby. Plan był prosty, ale z wykonaniem jak zwykle spore problemy. Główny problem jak zwykle tkwił w zapewnieniu sobie odpowiedniego materiału do testu. Zebranie wszystkich tego typu piw jakie przyszły mi do głowy, okazało się oczywiście niewykonalne z bardzo prostego powodu – niektóre po pros
4 komentarze
Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa (brązowa butelka) vs Perła Chmielowa (zielona butelka)

Zgodnie z zapowiedziami teksty ukazujące się na blogu, gdzie porównuję ze sobą dwa piwa noszą od teraz nazwę „Oko w Oko” i stanowią niejako odrębny dział. Oczywiście wciąż są to recenzje, ale w moim odczuciu chyba nieco bardziej interesujące niż tradycyjne posty. Piwa tu opisywane są w jakimś stopniu do siebie podobne, może nawet niekiedy identyczne (przynajmniej w teorii). W każdym razie zawsze coś ich ze sobą łączy, ale też jednocześnie niekiedy dzieli. Moim zadaniem jest wskazać różnice i podobieństwa oraz rozstrzygnąć, które z nich jest lepsze i dlaczego. Jak widzicie dziś zajmę się piwem Perła Chmielowa Pils, bo tak brzmi pełna nazwa najbardziej popularnego „piwa regionalnego” z Lubelszczyzny. Nie zamierzam tutaj wchodzić w dysputy, czy Perła Browary Lubelskie to browar regionalny, czy już koncernowy. Faktem jest, że to moloch, a jego piwa można bez problemu kupić w całej Polsce. Kto nie był nigdy na Lubelszczyźnie zapewne nie wie, że w tamtych stronach słynna Perełka wyst
20 komentarzy
Czytaj więcej