Przejdź do głównej zawartości

MIASTO KOMINÓW - Peated Imperial IPA od Piwoteki



Nie od dziś wiadomo, że Browar Piwoteka słynie z dziwacznych, ekstremalnych, wręcz eksperymentalnych piw. Niemal każdy to wie. Ja wiem, mój sąsiad wie, mój kolega z pracy wie, moja mama też wie, nawet dzieci w przedszkolu to wiedzą. Powaga. Piwo z chrzanem, piwo ze śledziem, piwo z płatkami kwiatów, z boczkiem, z wodorostami – to dla Piwoteki chleb powszedni. Nie śpią po nocach, tylko wciąż wymyślają, czego by tu dodać do piwa, żeby odstraszyć piwoszy ;p Mnie jednak nie tak łatwo odstraszyć. Moją mamę jeszcze trudniej, o dzieciakach z przedszkola nie wspominając.
Ponoć Miasto Kominów też zalicza się do tych bardziej odjechanych napitków, co może trochę dziwić, bo nie ma w tym piwie żadnego niespotykanego składnika. Jest za to napis: „Uwaga – Piwo nie dla każdego!”. Jest to Imperial IPA, tyle że ze słodem whisky w zasypie. Okej – akcenty torfowe w jasnym piwie mogą co nieco dziwić, bo zazwyczaj taka domieszka jest domeną piw ciemnych. No, ale przecież jasnych piw dymionych/wędzonych już kilka się u nas pojawiło. Zobaczmy zatem, czy Miasto Kominów faktycznie jest takie ekstremalne. 


Ciemno złote, mętne piwo okryte jest pokaźną i zbitą czapą białej piany, która długo cieszy zmysł wzroku. Drobno pęcherzykowa czapa jest bardzo trwała, zwarta i puszysta. Zostawia liczne i obfita zacieki na szkle, co wygląda bardzo efektownie. No, ale efektu wow, to ja oczekuję w buzi, więc spijam piankę i do dzieła ;)
W rzeczy samej czuć już z kilometra, że jest to piwo torfowe, ale po kolei. Tuż po przełknięciu pojawia się na chwilę przyjemna owocowość w postaci lekkich cytrusów i brzoskwiń. Później do gry włącza się wyraźna, acz nienachalna słodowość w typie herbatników, jasnego pieczywa oraz zbóż. W następnej kolejności dopiero wypływają na wierzch akcenty torfowe. W miarę wyraźne, ale raczej cofnięte do defensywy niż napierające do ataku. Jest dość wyraźny asfalt, subtelna smoła, nafta oraz bakelit. Całość podszyta jest delikatną karmelową nutką, cobyśmy nie zapomnieli, że to imperialna IPA. Tłem suną niewielkie chmielowo-ziołowe cienie, a także delikatne niuanse dymu. Goryczka jest mocna, może nawet trochę zalegająca. Jest sumą naleciałości chmielowych, ziołowych, ale również i torfowych. Sumarycznie muszę stwierdzić, że do zbyt przyjemnych, to ona nie należy. Mimo to piwo pije się nawet nieźle. Jest to dziwne połączenie, ale w miarę pijalne.

Pora powąchać tego cudaka. W zapachu mamy zdecydowanie więcej klimatów amerykańskich chmieli niż pochodnych torfu. To znaczy ze szkła jakoś mocno nie bucha, ale z pewnością czuć mocno nowofalowe chmielenie (cytrusy i inne owoce), zaś akcenty słodu whisky są tylko tłem. Tutaj przyjmują one formę zużytych bandaży, nafty i podkładów kolejowych. Owoce tropikalne do spółki z nutką cytrusów dobrze dogadują się tutaj z wyraźnym karmelem, niewielką dozą żywicy oraz lasu. Całość podszyta jest przyjemną słodowością o wypadkowej biszkoptów oraz zbóż. Nie najgorzej to pachnie. Fani torfu jednak będą trochę zawiedzeni, bo IPA dzierży tu palmę pierwszeństwa, a słód whisky w zasadzie jest tylko nienachalnym tłem.
Piwo jest bardzo pełne w smaku, choć raczej nie czuć tych 20º Plato. Oczywiście ciałka jest dosyć sporo, ale w ciemno bez problemu można to pomylić ze zwykłą IPĄ. Goryczka jest bardzo charakterna, ale niestety też długa i zalegająca. Sumarycznie odbiera sporo radości z picia. Dzięki niej natomiast piwo jest dobrze zbalansowane i wyraźnie wytrawne na finiszu. Cholernie wytrawne nawet bym rzekł.
Jeśli chodzi o poziom ekstremalności, czy wyjątkowości, to jest z tym dosyć przeciętnie. Owszem, asfalt w jasnym piwie jest rzeczą niecodzienną, ale jeśli chodzi o jego stężenie, to można czuć się zawiedzionym, zwłaszcza jeśli chodzi o aromat. Oczywiście mówię to ja, czyli fan torfu ;) Zwykli zjadacze chleba z pewnością będą w sporym szoku. Co niektórzy może nawet będą zbierać szczenę z podłogi…
Cóż, Miasto Kominów mnie jakoś specjalnie nie zwaliło z nóg, ale trzeba uczciwie powiedzieć, że piwo ma swój urok. Jest w znaczący sposób dziwne i w miarę dobrze wpisuje się w zwariowane portfolio Piwoteki.
OCENA: 7/10
CENA: nieznana
ALK. 9,2%
TERMIN WAŻNOŚCI: 10.05.2018
BROWAR PIWOTEKA//BROWAR KSIĘŻY MŁYN

Komentarze

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

OKO W OKO - Łomża Jasne vs Łomża Pils

  W swojej blogerskiej karierze piłem już nie jedną Łomżę. W zasadzie to chyba wszystkie jakie były przez ten czas na rynku. Wiadomo, że jedne piwa znikają, a w ich miejsce pojawiają się inne i mam tu na myśli tylko w obrębie jednej marki. Tak więc tych Łomż/Łomżów trochę już na blogu było. Ostatnio wpadłem jednak na pomysł, aby porównać dwa chyba najbardziej popularne piwa z tej marki – Łomża Jasne i Łomża Pils . To pierwsze jest mi bardzo dobrze znane i lubiane. Można rzec, iż ostatnio regularnie zasila ono moje gardło. Jest piwem szeroko dostępnym, względnie niedrogim, dosyć smacznym i po prostu pijalnym. Łomża Pils natomiast pojawiła się na rynku jakieś dwa lata temu, a na blogu dostała taką samą notę, jak jej starsza siostra. Jednakże piłem to piwo łącznie może trzy razy. Złych wspomnień nie mam, więc uważam je za godnego rywala dzisiejszego „pojedynku”. Łomża Jasne Piwo ubrane jest w jasno złoty odcień o idealnej klarowności. Piana jest całkiem słusznych rozmiarów,...

OKO W OKO - Perła Chmielowa vs Perła Export

  Było już porównanie Perły Chmielowej Pils w brązowej i zielonej butelce ( tutaj ), no więc w końcu przyszedł czas rozstrzygnąć, która Perełka jest lepsza – Chmielowa, czy Export. Obydwie z pewnością mają swoich zwolenników, jak i przeciwników. Ja raczej opowiadam się za tymi pierwszymi, choć z pewną rezerwą. A tak osobiście i prywatnie, to wolę Chmielową, ale w brązowej flaszce. Co ciekawe, Perła Export pojawiła się na blogu, jako jedna z pierwszych recenzji, a było to równo dziesięć lat temu… To, że są to te same piwa już na wstępie trzeba wykluczyć, bowiem woltaż aż nadto się różni. Producent w obydwu przypadkach nie podaje składu, więc nie wiemy tak naprawdę, jakie różnice są na papierze, ale za chwilę przekonam się, jakie będą w ocenie organoleptycznej. Perła Chmielowa Pils Ładne piwko, złociste, klarowne. Piana średnio obfita, dość rzadka i szybko się dziurawi. Kilka minut i już jej nie było. Lacingu brak. W smaku znajome nuty trawiastego chmielu, ziół oraz jasne...

WIELKI TEST PIW NIEPASTERYZOWANYCH

Był wieczór. Była zima. Był luty i było zimno, ale nie było śniegu. Na kwadrat wjechało mi kilkoro znajomych z tortem, szampanem i „czymś mocniejszym”. Tak, dwa dni wcześniej miałem urodziny. Nie powiem które, bo i tak zabrakłoby Wam palców do liczenia. Podpowiem tylko, że „trójka” z przodu już jakiś czas temu wskoczyła ;) Przyjąłem gości z wielką uciechą, no ale przecież w gościach nie można siedzieć o suchym pysku. No to tak na rozgrzewkę żeśmy zrobili test – Wielki Test Piw Niepasteryzowanych! A co było dalej, to już pozostanie naszą słodką tajemnicą ;p Planowałem to już od bardzo dawna, ale Bóg mi świadkiem, naprawdę ciężko jest zebrać odpowiednią ekipę. Moja ekipa do Wielkich Testów oczywiście nie jest stała jak możecie zobaczyć po zdjęciach, ale można powiedzieć, że trzon „testerów” pozostaje raczej niezmienny. Cóż ciekawego jest w piwach niepasteryzowanych? W sumie to nic. Wydaje mi się, że boom na tego typu napitki już dawno minął. Obecnie chyba już mało kto daje się ...

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw...

OKO W OKO - Perła Chmielowa (brązowa butelka) vs Perła Chmielowa (zielona butelka)

Zgodnie z zapowiedziami teksty ukazujące się na blogu, gdzie porównuję ze sobą dwa piwa noszą od teraz nazwę „Oko w Oko” i stanowią niejako odrębny dział. Oczywiście wciąż są to recenzje, ale w moim odczuciu chyba nieco bardziej interesujące niż tradycyjne posty. Piwa tu opisywane są w jakimś stopniu do siebie podobne, może nawet niekiedy identyczne (przynajmniej w teorii). W każdym razie zawsze coś ich ze sobą łączy, ale też jednocześnie niekiedy dzieli. Moim zadaniem jest wskazać różnice i podobieństwa oraz rozstrzygnąć, które z nich jest lepsze i dlaczego. Jak widzicie dziś zajmę się piwem Perła Chmielowa Pils, bo tak brzmi pełna nazwa najbardziej popularnego „piwa regionalnego” z Lubelszczyzny. Nie zamierzam tutaj wchodzić w dysputy, czy Perła Browary Lubelskie to browar regionalny, czy już koncernowy. Faktem jest, że to moloch, a jego piwa można bez problemu kupić w całej Polsce. Kto nie był nigdy na Lubelszczyźnie zapewne nie wie, że w tamtych stronach słynna Perełka wyst...

OKO W OKO - Zwierzynieckie vs Zwierzyniec Pils

Będąc ostatnio na Lubelszczyźnie myślałem, że wyhaczę sobie nową Perłę AIPA, ale się nie udało. To znaczy specjalnie jakoś nie szukałem, bo byłem tylko w Lewiatanie i Stokrotce. W zamian wziąłem Zwierzynieckie i Zwierzyniec Pils. Owszem, obydwa możemy kupić tak naprawdę w całym kraju. Pilsa widziałem w wielu sieciach handlowych, a Zwierzynieckie bywa w Lidlu, tyle że w „konserwie”. Już od dawna chciałem te piwa ze sobą porównać, bo jestem ciekawy różnic oraz podobieństw (te etykiety są chyba celowo kolorystycznie tak samo zestawione, żeby janusze się mylili). Generalnie to jedno i drugie piwo już kiedyś pojawiło się na blogu. Zwierzynieckie nazywało się wówczas Zwierzyniec , a ze Zwierzyńcem Pils na razie nic nie pokombinowano. Co ciekawe, obydwa piwa wypadły niezbyt dobrze, bo dostały 4/10. Czy po wielu latach będzie podobnie? Czy piwa będą smakowały tak samo, jak kiedyś? Zwierzynieckie Piwo wygląda ładnie – jest jasno złote z dość obfitą, średnioziarnistą pianą. Niestety owa...

WIELKI TEST PIW W ZIELONYCH BUTELKACH

Oj, dużo Harnasi musieli wyduldać osiedlowi żule przez czas, który minął od ostatniego Wielkiego Testu w gronie moich najlepszych znajomych. Prawie półtora roku trzeba było czekać na to, jakże fajne wydarzenie, ale jak to zwykle bywa nie zawsze każdemu pasowały terminy. No, ale jak już się spotkaliśmy to i się działo ;) Szesnaście różnych piw, ale o co najmniej jednym wspólnym mianowniku. Ilość bodajże rekordowa spośród naszych testów, ale przecież rynek pod tym względem nie zawodzi. Zielone butelki są wszędzie, bo przecież te piwa są takie chmielowe ;) Do sedna zatem. SPRAWY TECHNICZNE Tak jak było wcześniej, tak i teraz – anonimowe próbki, piwa odpowiednio schłodzone, dziesięciopunktowa skala i później średnia arytmetyczna naszych ocen. Pod uwagę braliśmy przede wszystkim poziom nachmielenia, jak również rześkość, pijalność oraz poziom i jakość goryczki. No i oczywiście wady, które niekiedy też miały miejsce. Przy okazji wyjaśniłem testerom czym jest ”zapach skunksa...

OKO W OKO - Warka Classic vs Warka Złoty Pils

Zamarłem. Grupa Żywiec wypuściła pilsa! Ponoć prawdziwego pilsa, z goryczką i konkretną słodowością. Okazją jest pięćdziesięciolecie Browaru Warka. To najmłodszy i najnowocześniejszy browar w strukturach GŻ. Warka Złoty Pils się zowie ta nowość. Na razie do kupienia tylko w ‘biedrze’, ale później będzie wszędzie. Piwo ma 12,5° Blg i 5% alko. To bardzo dobre parametry, takie kraftowe wręcz. Nachmielono je Lubelskim, Marynką oraz Magnum. Do tego podano pełny skład! Czaicie to? Bo ja wciąż nie dowierzam. Oczywiście nie ma tu żadnych niesłodowanych dodatków. Można? Można. Żeby było trochę ciekawiej postanowiłem zestawić tą świeżynkę z Warką Classic, aby zobaczyć różnice. Lecimy z tym koksem.  Warka Classic Złociste piwo z obfitą, drobną i zwartą czapą białej piany, która opada w średnim tempie. Smak jest nieco wodnisty, typowo słodowy. Jest jakiś tam chlebek i trochę herbatników. Chmielu jak na lekarstwo. Goryczki dokładnie tyle samo. Nawet kot by więcej napłakał. No szału ni...