Przejdź do głównej zawartości

PORTER Z PUSZCZY. To rozumiem!


Dziś zawitali do mnie bracia Waszczukowie. Nie osobiście rzecz jasna, lecz ich piwo przekroczyło me skromne progi. Od czasu ich kontraktowego debiutu chłopaki poszli na swoje, co naprawdę się ceni w krafcie. Swoją drogą bardzo rzadko gości u mnie ta ekipa, a można by więcej, częściej. Można. Szkoda, bo to jeden z najbardziej rozpoznawalnych browarów. Ich prześmieszne etykiety i jeszcze bardziej śmieszne nazwy piw na długo zapadają w pamięci.
Porter z Puszczy jest jednak inny. Tutaj mamy wyraźną odmienność, bo tak naprawdę to istnieją jakby dwie linie piw od Waszczuków. Te z obrazkowymi etykietami i te ze zwykłymi, że tak to ujmę, do piw bardziej klasycznych. Widocznie porter bałtycki podpina się pod ten drugi krąg. W sumie jest to imperialny ‘bałtyk’, bo przecież mamy tu 23º Plato. Nie wywołuje to u mnie jednak żadnej reakcji, bowiem nie takie sztosy się piło ;)
Ciekawostką wartą odnotowania jest tutaj dodatek płatków dębowych. Średnio opiekanych żeby być bardziej precyzyjnym. Sprawdźmy zatem co w trawie piszczy. 


Otwieram i przelewam. Piwo jest tak ciemno brązowe, że aż czarne. Zwłaszcza w tak grubym szkle (prezent urodzinowy, prawda że fajny?). Piana skąpa, rachityczna, na pół palca. Bez komentarza zatem.
Porter z Puszczy przyjemnie i niebywale gładko rozlewa się po podniebieniu. Delikatnie muska wnętrze jamy ustnej, niczym dobrej jakości atłas. Ciała jest tu odpowiednio dużo, a piwo jest fajnie wyklejające. Dominuje kawa zbożowa, wespół z lekko palonym słodem, ale bez wątpienia idzie poznać, że to porter bałtycki, a nie żaden RIS. W drugim rzucie na talerzu dostajemy czekoladę deserową, czyli słodko-gorzką wersję tej niezwykle popularnej przekąski. Całość wypada półsłodko, z pewnością bardziej deserowo niż wytrawnie. I dobrze, bo tak właśnie ma być. Zupełnie w tle natomiast cichutko pobrzmiewa sobie lekka nutka lukrecji, pieczywa razowego i bardzo subtelnej dębiny z domieszką wanilii. Palono-kawowa goryczka świetnie koresponduje z tymi wszystkimi składowymi. Mimo pokaźnego woltażu nie czuć tu żadnego gryzącego, czy drażniącego alkoholu. Całość delikatnie grzeje w rurę, ale nic ponadto. Brawo! Świetnie smakuje ten porter :D

Czy zapach będzie równie udany? No prawie. Bardzo ładnie to pachnie, choć buchać ze szkła, to raczej nie bucha. Ale w sumie kufel to nie jest jakieś wybitnie degustacyjne szkło, co nie? W każdym razie porterek od Waszczuków pachnie zgoła zachęcająco. Słodko, przyjemnie, treściwie, no i bardzo porterowo rzecz jasna. Miks mlecznej czekolady, pralinek, łagodnej kawy ze śmietanką i prażonego słodu – to chyba najbardziej odzwierciedla charakter tego aromatu. Sporo tu ciemnego chlebka, dobrze przypieczonych tostów oraz melasy. Stawkę zamykają nieśmiałe tony subtelnej wanilii oraz ledwo wyczuwalnej lukrecji. Przyjemny i rozbudowany to zapaszek. Alko niemal nieobecne, a jeśli już coś wyłapiesz, to zaledwie szlachetność dobrze ułożonego likieru czekoladowego. Takie porterki to ja rozumiem! :)
Porter z Puszczy okazał się być piwem wysoce treściwym, bardzo pełnym w smaku i cholernie gładkim w odczuciu. Taką niebywałą gładkość mogę chyba jedynie porównać do Komesa (oczywiście w kategorii zwykłych porterów bałtyckich). Piwo z początku wydaje się być słodkawe, lecz w miarę opróżniania kufla balans cały czas zyskuje na sile. Mimo stosunkowo niedużej goryczki, trunek naprawdę jest dobrze wyważony. Z pewnością nie jest za słodki, a to się ceni. Kolejnym niewątpliwym plusem jest wielowątkowość oraz mega dobre ułożenie. W zasadzie zapominamy z jakim mocarzem mamy do czynienia. Co innego nasza głowa… Ona nigdy nie zapomina ;p
Bardzo dobre piwo właśnie kończę. Może brakuje mi tu jakich suszonych owoców, wtedy to byłby prawdziwy sztos, ale i tak jest bardzo dobrze, wręcz zarąbiście. Pozdrawiam wszystkich amatorów porterów bałtyckich. Wasze zdrowie!
OCENA: 8/10
CENA: ok 15ZŁ
ALK. 10%
TERMIN WAŻNOŚCI: 26.04.2020
BROWAR WASZCZUKOWE

Komentarze

  1. Byłem ciekawy Twojej opinii na temat tego piwa. Mam w piwnicy, jeszcze nie próbowałem. Ciesze się że dobrze wypadł ten porter bo kurcze zapłaciłem za niego 18 zł. Mam nadzieję że było warto

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Porter bardzo dobry i już ułożony. Nie trzeba go już leżakować, choć oczywiście można. Z pewnością po 2-3 latach będzie inny w odbiorze :)

      Usuń

Prześlij komentarz

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

10,5 DZIESIĘĆ I PÓŁ

ALK.4,7%. Góra dwa tygodnie temu, bez żadnego szumu medialnego w sklepach pojawiło się piwo Dziesięć i Pół . Kultowa marka z lat 90-tych została reaktywowana!!! Każdy obywatel naszego kraju w wieku 30+ z pewnością pamięta to piwo – ogromne kampanie reklamowe w radiu, tv i prasie, plakaty, billboardy, gadżety z logo 10,5. To piwo było po prostu wszędzie, to było coś, to była moda, styl życia... Pojawiło się dokładnie w 1995 roku i z miejsca stało się głównym konkurentem dla mega popularnego wówczas EB. Jednak z upływem lat marka powoli zaczęła upadać, aż w końcu zupełnie zniknęła z rynku, podobnie zresztą jak EB. Dziś Kompania Piwowarska postanowiła zrobić reedycję marki, wypuszczając na razie bardzo limitowaną ilość piwa. Jest to swego rodzaju test konsumencki, KP liczy na ‘powrót do przeszłości’ wśród konsumentów, sentymentalną podróż do czasów młodości pewnej grupy klientów. A jeśli piwo „się przyjmie” zagości w sklepach na stałe. Niecny plan.  Ja z racji swojego wiek

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw

Niby "małpka", a jednak w środku piwo 18% vol.!!!

  Ostatnio będąc w Dino wyczaiłem przedziwne piwo. Początkowo nawet nie byłem pewny, czy jest to piwo. Stało jednak na półce obok innych piw, więc moja ciekawość zwyciężyła. Mamy tu napitek o woltażu, aż 18%! Nie czyni go to rzecz jasna najmocniejszym polskim piwem, ale szacun i tak się należy. Zwłaszcza, że możemy to kupić w dyskoncie. Swoją drogą bardzo jestem ciekawy jakim sposobem udało się otrzymać taki woltaż. Banderoli nie ma, więc opcja z dolewaniem spirytusu odpada. Wymrażanie natomiast to cholernie drogi interes, więc cena byłaby zapewne dużo większa. Poza tym, jeśli już coś wymrażać, to z pewnością jakieś mocne już piwa i obowiązkowo trzeba się tym chwalić na lewo i prawo. Ta opcja też na bank odpada. Bardzo ciekawą rzeczą jest też dziwnie znajome opakowanie, które zna chyba każdy domorosły obywatel tego kraju :D Niby „małpka”, a w środku zonk…, to znaczy piwo. Najbardziej jednak absurdalną rzeczą jest wg mnie idiotyczna nazwa. W sumie to nawet nie wiadomo jak to wymawiać.

OKO W OKO - Perła Chmielowa vs Perła Export

  Było już porównanie Perły Chmielowej Pils w brązowej i zielonej butelce ( tutaj ), no więc w końcu przyszedł czas rozstrzygnąć, która Perełka jest lepsza – Chmielowa, czy Export. Obydwie z pewnością mają swoich zwolenników, jak i przeciwników. Ja raczej opowiadam się za tymi pierwszymi, choć z pewną rezerwą. A tak osobiście i prywatnie, to wolę Chmielową, ale w brązowej flaszce. Co ciekawe, Perła Export pojawiła się na blogu, jako jedna z pierwszych recenzji, a było to równo dziesięć lat temu… To, że są to te same piwa już na wstępie trzeba wykluczyć, bowiem woltaż aż nadto się różni. Producent w obydwu przypadkach nie podaje składu, więc nie wiemy tak naprawdę, jakie różnice są na papierze, ale za chwilę przekonam się, jakie będą w ocenie organoleptycznej. Perła Chmielowa Pils Ładne piwko, złociste, klarowne. Piana średnio obfita, dość rzadka i szybko się dziurawi. Kilka minut i już jej nie było. Lacingu brak. W smaku znajome nuty trawiastego chmielu, ziół oraz jasnego s

OKO W OKO - Perła Chmielowa (brązowa butelka) vs Perła Chmielowa (zielona butelka)

Zgodnie z zapowiedziami teksty ukazujące się na blogu, gdzie porównuję ze sobą dwa piwa noszą od teraz nazwę „Oko w Oko” i stanowią niejako odrębny dział. Oczywiście wciąż są to recenzje, ale w moim odczuciu chyba nieco bardziej interesujące niż tradycyjne posty. Piwa tu opisywane są w jakimś stopniu do siebie podobne, może nawet niekiedy identyczne (przynajmniej w teorii). W każdym razie zawsze coś ich ze sobą łączy, ale też jednocześnie niekiedy dzieli. Moim zadaniem jest wskazać różnice i podobieństwa oraz rozstrzygnąć, które z nich jest lepsze i dlaczego. Jak widzicie dziś zajmę się piwem Perła Chmielowa Pils, bo tak brzmi pełna nazwa najbardziej popularnego „piwa regionalnego” z Lubelszczyzny. Nie zamierzam tutaj wchodzić w dysputy, czy Perła Browary Lubelskie to browar regionalny, czy już koncernowy. Faktem jest, że to moloch, a jego piwa można bez problemu kupić w całej Polsce. Kto nie był nigdy na Lubelszczyźnie zapewne nie wie, że w tamtych stronach słynna Perełka wyst

Nowe Tyskie Pilzner

Nie tak dawno temu w największej sieci handlowej w Polsce pojawiło się nowe piwo Tyskie Pilzner. Ekskluzywna złota puszka z pewnością ma sugerować obcowanie z produktem premium . Na opakowaniu znajdziemy szumne zapowiedzi wyraźnej goryczki, obfitej piany i klarownej złocistej barwy. To w sumie standardowe „Opowieści z Narni”, które znajdziemy niemal na każdym koncernowym (i nie tylko) piwie. Przy warzeniu użyto jednak tradycyjną metodę dekokcji, którą koncerny raczej już dawno zapomniały. Tutaj nie powiem, ale Tyskie mi zaimponowało. Trzeba jednak wspomnieć, że ledwie kilka lat temu, przez krótki okres czasu istniało piwo Tyskie Pilzne, które było bardzo słabe. Piłem go, choć recenzji na blogu próżno szukać. Może więc teraz uda się uratować honor Kompanii Piwowarskiej? Piwo faktycznie jest złociste i nie to, że jakieś blade, niczym siuśki maratończyka po czterdziestym kilometrze. Piany jest ogrom, ale zbyt drobna to ona nie jest. Poza tym, jak to w koncerniakach bywa – szybko opada

Imperator. Niech moc będzie z tobą!

Jest takie piwo jak Imperator Bałtycki od Pinty. Jest także Imperator z Browaru Jabłonowo, ale jedno z drugim nie ma nic wspólnego prócz częściowej nazwy. Nawet woltaż raczej nie jest wspólny, bo w piwie z Jabłonowa jest on dużo wyższy. Ale po kolei. Było sobie kiedyś takie piwo jak Imperator – strong lager, czyli typowy mózgotrzep. Taki artykuł pierwszej potrzeby każdego żula, można rzec. Współczynnik „spejsona” był tutaj nad wyraz korzystny. Nie mniej jednak, piwo pewnego roku zniknęło z rynku, bo jak pewnie wiecie, od kilkunastu lat piwa mocne sprzedają się w Polsce coraz gorzej. Browar Jabłonowo jak widać poszedł mocno pod prąd i jakiś czas temu wskrzesił Imperatora. Tyle, że teraz jest jeszcze mocniejszy. Zamiast 10% ma, aż 12% alko! Nie w kij dmuchał. Nawet Karpackie Super Mocne mu nie podskoczy. Takiego woltażu może pozazdrościć niejeden RIS, czy Barley Wine . Toż to prawdziwy potwór, nawet wśród mocnych piw. Lęk jednak mi nie straszny, ja żadnego piwa się nie boję. Szklanki

PO GODZINACH - India Pale Lager

  Podczas, gdy wszyscy recenzują bezalkoholowego portera bałtyckiego od Ambera, czy urodzinowe Herbal Barley Wine, ja na pełnym luzie odgrzewam sobie „starego kotleta”, jakim jest Po Godzinach – India Pale Lager. Tak, to nie jest żadna nowość, a jedynie reaktywacja piwa, które na rynek wskoczyło… 9 lat temu. Mam na blogu opisane bodajże wszystkie piwa z serii Po Godzinach, prócz właśnie tego. Dlatego jego reaktywacja ucieszyła mnie dosyć znacząco. Ale co to właściwie jest India Pale Lager ? Otóż to piwo dolnej fermentacji, ale chmielone jak ipka , czyli nową falą. W przypadku Ambera jest tutaj chmiel Chinook, Citra, Cascade oraz polska Marynka i Sybilla. Nie brzmi to jakoś odkrywczo, ale chętnie spróbuje, bo Browar Amber to ja bardzo szanuję. Złocisto-żółte piwo pieni się dosyć obficie. Piana posiada mieszanej wielkości pęcherzyki, ale jest puszysta i trwała. Sowicie oblepia ścianki. W smaku czuć lekkość tego napitku, a także sporą świeżość. Chmiele poszły głównie w cytrusy, jak