KASZTELAN SPECJAŁY - NIEFILTROWANE

Jak pewnie zauważyliście, dwa dni temu mocno zawiodłem się na niefiltrowanym lagerze z Browaru Staropolskiego. Chyba zbyt mocno wierzyłem, że producent ów może uwarzyć coś sensownego na lato. Niestety na pobożnych życzeniach się skończyło... Trafiłem bowiem na niezbyt smaczny okaz.

Nie zraziłem się jednak do piw pozbawionych procesu filtracji, więc dzisiaj także na ruszt wrzucam mętnego lagera. W swoich piwnicznych zasobach miałem tylko jedno takie piwo, więc wybór trwał mniej niż pierdnięcie muchy. Chwyciłem Kasztelana Niefiltrowanego i w nogi!

Swoją drogą już od dawna byłem ciekawy jak sumarycznie wypadnie cała trójka nowych Kasztelanów. Póki co, zarówno Białe jak i Chmielowe absolutnie niczego nie urywały, choć do niedobrych było im także daleko. Sądzę, że są trochę lepsze i ciekawsze niż wszystkie koncerniaczki z napisem „jasne pełne”. 

Rzeczone piwo pieni się przyzwoicie. Początkowo biała czapa rośnie szybko i z dumą zajmuje jedną trzecią kufla. Niestety piana nie jest tak sztywna i zbita, jak byśmy tego oczekiwali. W efekcie opada w średnim tempie, dziurawiąc się po drodze i tworząc umiarkowany, lecz widoczny lacing.

Wysycenie jest średnie i powiem szczerze, że w związku z temperaturą, nie obraziłbym się, gdyby było trochę wyższe. Kolor piwa jest wyraźnie mętny, klasycznie złocisty.

Najpierw smak, bo pić mi się chce jak rybie pływać. Biorę jeden łyk, drugi, trzeci. Nie jest źle, choć do euforii także mi daleko. Dominuje wyraźna słodowa baza typu zbożowego z niewielką domieszką białego pieczywa i herbatników. Z tła można wyłuskać śladowe ilości Humulus Lupulus, znaczy się chmielu i w zasadzie to, by było na tyle. Aha, jest jeszcze nieznaczna goryczka o chmielowo-ziołowym profilu, jednak jest ona na tyle słaba, że nawet nie jest w stanie w połowie skontrować solidnego słodowego kręgosłupa, który jak widać jest motywem przewodnim tego napitku. Osobiście lubię lekko słodkawe, chlebowo-zbożowe klimaty, ale kurna goryczka też jest przecież fajna...

W aromacie również berło dzierży sowita dawka jasnego słodu, o wybitnie zbożowo-chlebowym zabarwieniu, które chwilami płynnie przechodzi w delikatny mokry karton, pokropiony niewielkim akcentami miodu. Mamy więc tu klasyczny przykład utlenienia piwa, niezbyt dużego, ale jednak. Nieco z boku można wyłapać niewielkie ilości biszkoptów, herbatników i innych ciasteczek, które i tak są przecież pochodnymi słodu. Chmiel także reprezentuje ilości czysto homeopatyczne, dzięki czemu całość jest bardzo jednostajna i monotonna. Nie pachnie to jakoś szczególnie źle, ale wyraźnie brakuje mi tu rześkości i świeżości.

Dzięki braku filtracji niniejsze piwo posiada bardzo wysoką pełnię smaku. Niemal zupełny brak goryczki skutkuje wysoką treściwością, niemal nieistniejącym balansem, a co za tym idzie stosunkowo średnią pijalnością. Nie ma co ukrywać – mało się tu dzieje, a piwo nie dostarcza nam żadnych niespodziewanych wrażeń. Wszystko jest tu przewidywalne i schematyczne. Z plusów mogę jedynie wymienić dość przyjemne, słodowo-zbożowo-chlebowe ciało, które ja akurat w miarę lubię. Wbrew pozorom piwo nie jest jakoś szczególnie słodkie, choć nie ukrywam, że wyraźniejsza goryczka to by się przydała.

OCENA: 5/10

CENA: 3.29ZŁ (monopolowy)

ALK.5,5%
TERMIN WAŻNOŚCI: 06.11.2015

CARLSBERG POLSKA