PO GODZINACH - ALTBIER

Jedziemy dalej z Amberowskim koksem! Tym razem na ruszt wrzucam drugie po koźlaku pszenicznym piwo z serii Po Godzinach, a jest nim niemiecki Altbier.

Po Godzinach to nowa linia piw z pomorskiego Browaru Amber, który powoli i nieśmiale próbuje konkurować z malutkimi browarami craftowymi. W założeniach trunki te oparte są na autorskich recepturach piwowarów tamtejszego browaru, a każdy wypust to limitowana edycja uwarzona w ilości „zaledwie” 200 hektolitrów. Czy to dużo? Z pewnością punkt widzenia zależy od punktu siedzenia – taki Browar Podgórz, czy Piwne Podziemie mogą tylko pomarzyć o takiej ilości jednego piwa.

Jeszcze tylko słowo o opakowaniu. Podobają mi się etykiety Po Godzinach. Po pierwsze są spójne (co bardzo sobie cenię), po drugie mamy na nich sporo informacji: skład, krótkie info o stylu, miesiąc wypustu, tabelka o spodziewanym smaku, zapachu i barwie (szczególnie przydatna dla piwnych laików). Przydałoby się jeszcze IBU oraz temp. serwowania, ale nie wymagajmy za wiele. Po trzecie już z daleka po kolorze etykiety wiemy, z którym piwem mamy do czynienia. Całość prosta, niezbyt wyszukana i nieskomplikowana, ale zarazem skuteczna i przejrzysta. 

Altbier z Ambera w szkle prezentuje się dość przyzwoicie. Piana o barwie przybrudzonej bieli ładnie pnie się ku górze, dając nam obfitą czapę średnio i grubo ziarnistego puchu, który może nie jest zbyt gęsty i zbity, ale sumarycznie wystarczająco długo cieszy gały. Sam lacing natomiast do poprawy – piana bardzo niechętnie czepia się ścianek.

Piwo jest mętne, a jego barwa jest wprost prześliczna – miedziana z rudami i bursztynowymi refleksami. Naprawdę ładnie to wygląda.

Biorę pierwszy łyk i... kurczę trochę pustawe to piwo. Wiem, że nie jest to żaden RIS, czy Barley Wine, ale jak na 12% ekstraktu, to czuć sporą wodnistość. Pierwsze skrzypce to oczywiście słodowość, lekko opiekana, lekko tostowa, chwilami zbożowa, kojarząca się z półsłodkimi ciasteczkami. Nieco z boku do głosu próbuje dojść niewielka ilość chmielu, ale trzeba przyznać, że robi to dosyć nieudolnie. Daleko z tyłu natomiast pojawiają się nieśmiałe owocowe estry, jednakże ciężko jest wskazać coś konkretnego. Finisz został okraszony niezbyt mocną, acz obecną goryczką o chmielowym pochodzeniu, gładkiej teksturze i niezalegającym charakterze.

Aromat jest trochę bardziej przyjemny, a przede wszystkim wyraźniejszy. Solidna dawka słodowego kręgosłupa miło łechce nozdrza słodkawym karmelem, bakaliowymi ciasteczkami, średnio wypieczonym tostem, skórką chleba oraz prażonym zbożem. Na drugim planie majaczą suszone owoce (rodzynki, śliwka), które w smaku były mocno stonowane. Dość ładny to zapaszek, choć nieco mało rozbudowany. O jakiejkolwiek euforii mowy być nie może.

Piwo ma niską pełnię, co skutkuje wyraźną wodnistością smaku, a także co najwyżej przeciętną pijlanością. Ciało jest umiarkowanie treściwe, bowiem słodowa słodycz jest nieźle kontrowana świetnie skomponowaną goryczką, której moc jest wręcz idealnie dobrana. Wszystko jest tutaj za bardzo jednowymiarowe, nudne i monotonne, po prostu mało się tu dzieje.

Konkludując moje wypociny, aromat jest nawet niezły, ale smak został ewidentnie spaprany. Mam wrażenie picia jakichś popłuczyn z tanku, a nie rasowego alta. Wodnistość i pustka - ot co.

OCENA: 5/10

CENA: 5.10ZŁ (Skład Piwa)

ALK.4,8%
TERMIN WAŻNOŚCI: 29.09.2015

BROWAR AMBER