Przejdź do głównej zawartości

WARSAW EXPRESS. Wheat Wine ze skórkami od Pinty


Skoro nie tak dawno wpadła mi w ręce siakaś taka nowość od Pinty, to postanowiłem ją skonsumować w pierwszej kolejności. Bo zazwyczaj jest tak, że na bloga trafiają piwa, które swoją premierę miały w mniej lub bardziej zamierzchłych czasach. Wiecie, kupi się taki cymesik, bo fajnie się zapowiada, a potem leży to to w szafie lub w piwnicy i czeka na swoją kolej miesiącami, bo w między czasie są ważniejsze/pilniejsze rzeczy do publikacji.
Pinta zaserwowała nam już kiedyś piwo Express IPA, no a teraz mamy Warsaw Express. Jest to wspólne dzieło naszych kraftowych weteranów i Browaru Bakunin z Sankt Petersburga. Piwo uwarzono w niedalekim mnie Zawierciu jeśli ktoś by się pytał. Mamy tu American Wheat Wine, czyli takie Barley Wine ze słodem pszenicznym na pokładzie, chmielony nową falą. Dodatkowo chłopaki z Pinty i Bakunina sypnęli do tanku skórki z grejpfruta oraz z pomarańczy żółtej i czerwonej. Ot i cała historyja ;) Przyznajcie, że brzmi ciekawie, a nawet nieco zaskakująco.
Aha, nazwa piwa pochodzi od słynnej niegdyś Kolei Warszawsko-Petersburskiej, łączącej Warszawę („stolicę” zaboru rosyjskiego) z ówczesną stolicą Imperium Rosyjskiego (Sankt Petersburg). Linię oddano do użytku w 1862 roku. Była to druga linia kolejowa na terenach Królestwa Polskiego, a zarazem czwarta na ziemiach całego Imperium Rosyjskiego. I niech mi ktoś teraz powie, że piwo nie uczy! ;p Że piwo to tylko bzdurny alkohol, służący do upodlenia się. Nic z tych rzeczy.


Wheat Wine wyglądem nie zaskakuje. Piwo jest totalnie mętne, ale to naprawdę totalnie. Jak klasyczny Weizen. Piana jest bardzo drobna i puszysta, taka kremowa wręcz. Długo się utrzymuje i tworzy zarąbisty lacing. Tak trzymać!
Oj, bardzo gładko jest w ustach. W ciemno rzekłbym, że to jakieś Rye Wine, bo aksamit pieści moje podniebienie w niezwykle przyjemny sposób. Może to dzięki laktozie, o której Wam nie wspomniałem? Słodowość dominuje, jakże mogłoby być inaczej. Są ciastka, herbatniki, jest wyraźna słodkawa pszenica oraz chlebek. Na drugim planie natomiast objawiają się amerykańce, głównie jako akcenty żywiczne i grejpfrutowe, liźnięte tylko nieznacznie tropikami oraz nutą iglaków. W rzeczy samej jest skórkowo jeśli chodzi o owoce, ale przyznam się bez bicia, że skórek pomarańczy to ja tu nie odnotowuję. Tłem natomiast sunie bardzo subtelna laktoza, bez wątpienia kojarząca się z mlekiem. Dość szybko do tego grona włącza się dobrze zaznaczona, ale dosyć szlachetna goryczka o fajnej żywiczno-skórkowej strukturze. Nie jest ona może jakoś strasznie mocarna, ale na tyle wyraźna, by nie wyszedł z tego słodki ulepek. I nie wychodzi. Piwo jest świetnie zbalansowane, smaczne, choć nie jakieś bardzo odkrywcze. Na uwagę zasługuje również bardzo dobrze skitrany alkohol. Praktycznie nie daje o sobie znać. Może delikatnie rozgrzewa, ale nic ponadto. Jak na ponad 9 voltów jest wręcz zajebiście :D

Mój nos bez dwóch zdań potwierdza te doniesienia. Nie mam pojęcia jak ono to zrobili, ale pachnie to jak zwyczajne piwo, powiedzmy 6-7% alko. Poważnie. A sam zapaszek co ma do zaoferowania? Cóż, może i aromat nie jest jakoś mocno rozbudowany, ale jakże przyjemny. Jest słodkawo, to fakt. Pszenica jest jeszcze bardziej wyraźna niźli w smaku. Tuż za nią podążają słodkie biszkopty, świeże białe pieczywo oraz takie maślane herbatniki. Amerykańskie chmiele cofnęły się wyraźnie do defensywy, ale nie można powiedzieć, że ich nie ma. Wciąż docierają do mnie skórkowe cytrusy, słodkie tropiki oraz bardzo nieśmiałe żywiczno-leśne klimaty. Całość pachnie naprawdę ładnie. Orgazmu po tym nie dostaniesz, ale wącha się to niezwykle przyjemnie. Brawo!
Strasznie podoba mi się faktura tego piwa. Jest taka gładka, jedwabista, śliska, miękka, puszysta, zaokrąglona. Pełnia smaku także zdaje egzamin. Mamy tu odpowiednie ciało i co najważniejsze jest ono genialnie zbalansowane. W punkt wyważona goryczka daje sobie doskonale radę z niemalże 25º Plato. Majstersztyk. Na poczet wielkich plusów należy także zaliczyć idealnie ukryty etanol oraz samą pijalność, która jak na te parametry jest wręcz kosmiczna! Piwo wchodzi niemiłosiernie szybko, co równie szybko może się zemścić… Z takim woltażem naprawdę nie ma żartów.
Kooperacja naszej Pinty z raczej nieznanym u nas rosyjskim browarem wypadła bardzo udanie. Jak mówię – piwo nie jest w żaden sposób odkrywcze, ale już sam smak i aromat są naprawdę godne polecenia. Wasze zdrowie!
OCENA: 8/10
CENA: 11.99zł (Z Innej Beczki)
ALK. 9.3%
TERMIN WAŻNOŚCI: 22.05.2020
BROWAR PINTA & BROWAR BAKUNIN//BROWAR NA JURZE
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Okocim IPA z Mango i Pigwą

  Książęce IPA jest z nami od początku 2018 roku. Żywiec IPA dwa miesiące krócej. Okocim IPA natomiast dopiero od kilku dni. Jestem w ciężkim szoku, że to tak długo trwało. Z „wielkiej trójcy” koncernów to właśnie Carlsberg Polska miał i wciąż ma najsłabszą ofertę piwną. Przynajmniej dla beergeeka , tudzież szanującego się piwosza. W zasadzie oprócz niezłej pszenicy i dobrego portera, to wieje nudą jak cholera. Niby mieli kiedyś serię „Piwo Sezonowe”, czy „Kasztelan Specjały”, ale to trwało chwilę i poza koźlakiem i świątecznym nic bym nie polecił. No i mamy 2025 rok i oto w końcu - niemal na białym koniu - pojawia się IPA marki Okocim. Oczywiście z „wkładką” owocową, bo jakże to mieli zrobić uczciwą ipkę opartą tylko na chmielach? Przecież tego nikt by się chwycił ;> W składzie mamy sok z mango, z pigwy oraz z jabłek. Niestety na samym końcu składników znalazły się… aromaty! Jakże by inaczej. W sumie to nawet się nie zdziwiłem tym faktem. Z chmieli do kotła dali polską S...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa vs Perła Export

  Było już porównanie Perły Chmielowej Pils w brązowej i zielonej butelce ( tutaj ), no więc w końcu przyszedł czas rozstrzygnąć, która Perełka jest lepsza – Chmielowa, czy Export. Obydwie z pewnością mają swoich zwolenników, jak i przeciwników. Ja raczej opowiadam się za tymi pierwszymi, choć z pewną rezerwą. A tak osobiście i prywatnie, to wolę Chmielową, ale w brązowej flaszce. Co ciekawe, Perła Export pojawiła się na blogu, jako jedna z pierwszych recenzji, a było to równo dziesięć lat temu… To, że są to te same piwa już na wstępie trzeba wykluczyć, bowiem woltaż aż nadto się różni. Producent w obydwu przypadkach nie podaje składu, więc nie wiemy tak naprawdę, jakie różnice są na papierze, ale za chwilę przekonam się, jakie będą w ocenie organoleptycznej. Perła Chmielowa Pils Ładne piwko, złociste, klarowne. Piana średnio obfita, dość rzadka i szybko się dziurawi. Kilka minut i już jej nie było. Lacingu brak. W smaku znajome nuty trawiastego chmielu, ziół oraz jasne...
4 komentarze
Czytaj więcej

OKO W OKO - Łomża Jasne vs Łomża Pils

  W swojej blogerskiej karierze piłem już nie jedną Łomżę. W zasadzie to chyba wszystkie jakie były przez ten czas na rynku. Wiadomo, że jedne piwa znikają, a w ich miejsce pojawiają się inne i mam tu na myśli tylko w obrębie jednej marki. Tak więc tych Łomż/Łomżów trochę już na blogu było. Ostatnio wpadłem jednak na pomysł, aby porównać dwa chyba najbardziej popularne piwa z tej marki – Łomża Jasne i Łomża Pils . To pierwsze jest mi bardzo dobrze znane i lubiane. Można rzec, iż ostatnio regularnie zasila ono moje gardło. Jest piwem szeroko dostępnym, względnie niedrogim, dosyć smacznym i po prostu pijalnym. Łomża Pils natomiast pojawiła się na rynku jakieś dwa lata temu, a na blogu dostała taką samą notę, jak jej starsza siostra. Jednakże piłem to piwo łącznie może trzy razy. Złych wspomnień nie mam, więc uważam je za godnego rywala dzisiejszego „pojedynku”. Łomża Jasne Piwo ubrane jest w jasno złoty odcień o idealnej klarowności. Piana jest całkiem słusznych rozmiarów,...
2 komentarze
Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa (brązowa butelka) vs Perła Chmielowa (zielona butelka)

Zgodnie z zapowiedziami teksty ukazujące się na blogu, gdzie porównuję ze sobą dwa piwa noszą od teraz nazwę „Oko w Oko” i stanowią niejako odrębny dział. Oczywiście wciąż są to recenzje, ale w moim odczuciu chyba nieco bardziej interesujące niż tradycyjne posty. Piwa tu opisywane są w jakimś stopniu do siebie podobne, może nawet niekiedy identyczne (przynajmniej w teorii). W każdym razie zawsze coś ich ze sobą łączy, ale też jednocześnie niekiedy dzieli. Moim zadaniem jest wskazać różnice i podobieństwa oraz rozstrzygnąć, które z nich jest lepsze i dlaczego. Jak widzicie dziś zajmę się piwem Perła Chmielowa Pils, bo tak brzmi pełna nazwa najbardziej popularnego „piwa regionalnego” z Lubelszczyzny. Nie zamierzam tutaj wchodzić w dysputy, czy Perła Browary Lubelskie to browar regionalny, czy już koncernowy. Faktem jest, że to moloch, a jego piwa można bez problemu kupić w całej Polsce. Kto nie był nigdy na Lubelszczyźnie zapewne nie wie, że w tamtych stronach słynna Perełka wyst...
22 komentarze
Czytaj więcej

WIELKI TEST PIW W ZIELONYCH BUTELKACH

Oj, dużo Harnasi musieli wyduldać osiedlowi żule przez czas, który minął od ostatniego Wielkiego Testu w gronie moich najlepszych znajomych. Prawie półtora roku trzeba było czekać na to, jakże fajne wydarzenie, ale jak to zwykle bywa nie zawsze każdemu pasowały terminy. No, ale jak już się spotkaliśmy to i się działo ;) Szesnaście różnych piw, ale o co najmniej jednym wspólnym mianowniku. Ilość bodajże rekordowa spośród naszych testów, ale przecież rynek pod tym względem nie zawodzi. Zielone butelki są wszędzie, bo przecież te piwa są takie chmielowe ;) Do sedna zatem. SPRAWY TECHNICZNE Tak jak było wcześniej, tak i teraz – anonimowe próbki, piwa odpowiednio schłodzone, dziesięciopunktowa skala i później średnia arytmetyczna naszych ocen. Pod uwagę braliśmy przede wszystkim poziom nachmielenia, jak również rześkość, pijalność oraz poziom i jakość goryczki. No i oczywiście wady, które niekiedy też miały miejsce. Przy okazji wyjaśniłem testerom czym jest ”zapach skunksa...
5 komentarzy
Czytaj więcej

OKO W OKO - Zwierzynieckie vs Zwierzyniec Pils

Będąc ostatnio na Lubelszczyźnie myślałem, że wyhaczę sobie nową Perłę AIPA, ale się nie udało. To znaczy specjalnie jakoś nie szukałem, bo byłem tylko w Lewiatanie i Stokrotce. W zamian wziąłem Zwierzynieckie i Zwierzyniec Pils. Owszem, obydwa możemy kupić tak naprawdę w całym kraju. Pilsa widziałem w wielu sieciach handlowych, a Zwierzynieckie bywa w Lidlu, tyle że w „konserwie”. Już od dawna chciałem te piwa ze sobą porównać, bo jestem ciekawy różnic oraz podobieństw (te etykiety są chyba celowo kolorystycznie tak samo zestawione, żeby janusze się mylili). Generalnie to jedno i drugie piwo już kiedyś pojawiło się na blogu. Zwierzynieckie nazywało się wówczas Zwierzyniec , a ze Zwierzyńcem Pils na razie nic nie pokombinowano. Co ciekawe, obydwa piwa wypadły niezbyt dobrze, bo dostały 4/10. Czy po wielu latach będzie podobnie? Czy piwa będą smakowały tak samo, jak kiedyś? Zwierzynieckie Piwo wygląda ładnie – jest jasno złote z dość obfitą, średnioziarnistą pianą. Niestety owa...
1 komentarz
Czytaj więcej

Niby "małpka", a jednak w środku piwo 18% vol.!!!

  Ostatnio będąc w Dino wyczaiłem przedziwne piwo. Początkowo nawet nie byłem pewny, czy jest to piwo. Stało jednak na półce obok innych piw, więc moja ciekawość zwyciężyła. Mamy tu napitek o woltażu, aż 18%! Nie czyni go to rzecz jasna najmocniejszym polskim piwem, ale szacun i tak się należy. Zwłaszcza, że możemy to kupić w dyskoncie. Swoją drogą bardzo jestem ciekawy jakim sposobem udało się otrzymać taki woltaż. Banderoli nie ma, więc opcja z dolewaniem spirytusu odpada. Wymrażanie natomiast to cholernie drogi interes, więc cena byłaby zapewne dużo większa. Poza tym, jeśli już coś wymrażać, to z pewnością jakieś mocne już piwa i obowiązkowo trzeba się tym chwalić na lewo i prawo. Ta opcja też na bank odpada. Bardzo ciekawą rzeczą jest też dziwnie znajome opakowanie, które zna chyba każdy domorosły obywatel tego kraju :D Niby „małpka”, a w środku zonk…, to znaczy piwo. Najbardziej jednak absurdalną rzeczą jest wg mnie idiotyczna nazwa. W sumie to nawet nie wiadomo jak to wymaw...
3 komentarze
Czytaj więcej