Przejdź do głównej zawartości

Imperialny Porter Bałtycki z Łąkomina. Genialne piwo!


Dziś na tapecie piwo z dalekiego geograficznie, ale bardzo bliskiemu memu sercu Browaru Łąkomin, położonego w malowniczych lubuskich lasach (byłem, widziałem, polecam). Zawsze ochoczo przypatruje się, co nowego wypływa z łąkomińskiego tanku i jedną z tegorocznych nowości jest właśnie Sus Scrofa – Imperial Batlic Porter. Jako, że nie przechodzę obojętnie obok porterów bałtyckich, a tym bardziej ich wersji imperialnych, to postanowiłem przetestować co też tym razem upichcił Adam Śmiglak.
25º Plato, równo 11% alko. Srogie parametry trzeba przyznać, ale dla takiego starego wyjadacza jak ja, to przecież chleb powszedni. Nawet mi brewka nie drgnęła, nawet policzek mi się nie zaczerwienił, nawet serduszko mocniej nie zabiło. Nic, żadnego wrażenia.
A gdyby kogoś z Was (tak jak i mnie wcześniej) nurtowało pytanie, co to u licha znaczy to „Sus Scrofa”, to służę pomocą. Otóż słowo to, znaczy po łacinie dzik. Ten sam, który żyje w naszych polskich lasach. Jakież to proste, ale jakież nie-łacińskie prawda?


Do szkła wędruje niemal czarne piwo, choć w przewężeniu w moim Hamburgu widać, że to tak naprawdę bardzo ciemny brąz. Piana apetyczna, bardzo drobna, zbita, beżowa w barwie. Opada dosyć wolno, długo ciesząc oko. Lacing natomiast nie za specjalny.
Siup do dzioba. No, no! Pełni to tu nie brakuje. Z pewnością czuć te twenty five Plato. Piwo fajnie klei się do podniebienia, osadza w jamie ustnej. Ewidentnie jest to porter, który stoi po tej słodszej stronie mocy, choć na szczęście jeszcze bez przeginki w tym temacie. Króluje tu pralinkowa słodycz, wspierana nutami mlecznej czekolady i laktozy (tak, wyczuwam cukier mleczny). Mistrzem drugiego planu jest natomiast rozpuszczalne kakao, zmieszane z pewną dozą karmelu i melasy. Dalej mamy odrobinkę suszonych owoców, tostów, prażonych słodów i kawy zbożowej. Bardzo wielowątkowy to porterek. Takie właśnie lubię :) Totalnie w tle pobrzmiewają echa brownie, lukrecji i syropu klonowego. Słodko, ale subtelna goryczka jakimś cudem daje sobie z tym radę. Znaczy ja generalnie bardziej cenię właśnie te słodsze ‘bałtyki’, może dlatego Sus Scrofa mi tak podchodzi. Ale to jeszcze nic. Wielkie brawa i ukłony do samej ziemi należą się Adamowi za doskonale ukryty alkohol! Niemal perfekcyjnie ukryty. Jedenaście voltów to przecież okropelny mocarz, a pijąc je zupełnie nie czujesz mocy. Nic nie piecze, nie pali, nie szczypie. Jedynie troszkę cieplej się w brzuszku robi. To się dopiero nazywa ułożenie :D

Wow! Smaczne to jak diabli. Rzućmy okiem na aromat (jakkolwiek to nie zabrzmi). Jest dobrze. Może nie aż tak, jak w smaku, ale wącha się to z nieskrywaną przyjemnością na pysku. Wciąż jest słodko i wciąż bogato jeśli chodzi o składowe. Karmelu tu od cholery i jeszcze trochę. Podobnie mlecznej czekolady, pralinek i kakałka. W dalszej kolejności do nosa włażą nuty kawy zbożowej, melasy, cukru trzcinowego oraz lukrecji. Stawkę zamykają delikatnie tony wanilii, suszonych owoców, ciemnych słodów, przypieczonej skórki chleba i ciasta czekoladowego. Bardzo ładnie to pachnie. Może nie zaskakująco, ale na pewno wielowątkowo. Ponownie rączki trzeba złożyć, jeśli chodzi o ułożenie tego trunku. W zapachu również nie wywąchamy etanolu. Nic, a nic. Chłopie jak Ty to robisz?
Imperialny porter bałtycki z Łąkomina to piwo bardzo wysokich lotów. Gładziutkie jak nogi Waszej drugiej połówki w jej najlepszych latach. Treściwe, ale nie mulące. Szalenie pełne w smaku, wyraźnie słodkie, ale nie zakleja japy jak łyżeczka miodku z rana. Pije się je żwawo i to pomimo srogich jak syberyjska zima parametrów. Natomiast samo ułożenie tego napitku to już prawdziwy majstersztyk! Dzieło godne mistrza. Nie mogę wyjść z podziwu. 11%, a taki na przykład Żywiec Porter pięć razy bardziej daje alkoholem. Szok, niedowierzanie i zgrzytanie zębów!
Niebywale smaczne piwo. Niebywale złożone oraz niebywale gładkie i ułożone. Jak dla mnie klasa światowa :)
OCENA: 9/10
CENA: ok 14ZŁ
ALK. 11%
TERMIN WAŻNOŚCI: brak
BROWAR ŁĄKOMIN
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

SHORT TEST: Dojlidy Classic powraca

  Prolog: Kompania Piwowarska wskrzesiła markę Dojlidy. To fakt, a nie żaden ponury żart. Nie znam dokładnie historii tej marki (Dojlidy to nie było tylko jedno piwo), ale Kompania Piwowarska szybko się jej pozbyła, gdy stała się właścicielem browaru w Białymstoku. O co kaman: Dojlidy Classic, to oczywiście „jasne pełne”. To nie jest identyczne piwo, jak było kiedyś. Jest po prostu „inspirowane oryginalną recepturą” i powraca w odświeżonej formie jako hołd dla wielowiekowego dziedzictwa marki. Znaczy się – gówno z tego będzie. Wdzianko: Ładne, głęboko złociste, nie takie blade, jak typowy koncerniak. Piana średnio ziarnista, nader obfita, umiarkowanie trwała. Kichawa mówi: Dosyć ładny, świeży, głównie chlebowy zapaszek. Do tego dochodzą jakieś ciastka, słód oraz subtelny chmiel w oddali. Całość pachnie rześko i naprawdę solidnie. Jadaczka mówi: Dużo słodu, herbatników, chlebka i zboża. Ciała to tu nie brakuje. W tle biszkopty oraz delikatna chmielowość. Goryczka jakaś tam...
5 komentarzy
Czytaj więcej

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

WIELKI TEST PIW NIEPASTERYZOWANYCH

Był wieczór. Była zima. Był luty i było zimno, ale nie było śniegu. Na kwadrat wjechało mi kilkoro znajomych z tortem, szampanem i „czymś mocniejszym”. Tak, dwa dni wcześniej miałem urodziny. Nie powiem które, bo i tak zabrakłoby Wam palców do liczenia. Podpowiem tylko, że „trójka” z przodu już jakiś czas temu wskoczyła ;) Przyjąłem gości z wielką uciechą, no ale przecież w gościach nie można siedzieć o suchym pysku. No to tak na rozgrzewkę żeśmy zrobili test – Wielki Test Piw Niepasteryzowanych! A co było dalej, to już pozostanie naszą słodką tajemnicą ;p Planowałem to już od bardzo dawna, ale Bóg mi świadkiem, naprawdę ciężko jest zebrać odpowiednią ekipę. Moja ekipa do Wielkich Testów oczywiście nie jest stała jak możecie zobaczyć po zdjęciach, ale można powiedzieć, że trzon „testerów” pozostaje raczej niezmienny. Cóż ciekawego jest w piwach niepasteryzowanych? W sumie to nic. Wydaje mi się, że boom na tego typu napitki już dawno minął. Obecnie chyba już mało kto daje się ...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa vs Perła Export

  Było już porównanie Perły Chmielowej Pils w brązowej i zielonej butelce ( tutaj ), no więc w końcu przyszedł czas rozstrzygnąć, która Perełka jest lepsza – Chmielowa, czy Export. Obydwie z pewnością mają swoich zwolenników, jak i przeciwników. Ja raczej opowiadam się za tymi pierwszymi, choć z pewną rezerwą. A tak osobiście i prywatnie, to wolę Chmielową, ale w brązowej flaszce. Co ciekawe, Perła Export pojawiła się na blogu, jako jedna z pierwszych recenzji, a było to równo dziesięć lat temu… To, że są to te same piwa już na wstępie trzeba wykluczyć, bowiem woltaż aż nadto się różni. Producent w obydwu przypadkach nie podaje składu, więc nie wiemy tak naprawdę, jakie różnice są na papierze, ale za chwilę przekonam się, jakie będą w ocenie organoleptycznej. Perła Chmielowa Pils Ładne piwko, złociste, klarowne. Piana średnio obfita, dość rzadka i szybko się dziurawi. Kilka minut i już jej nie było. Lacingu brak. W smaku znajome nuty trawiastego chmielu, ziół oraz jasne...
6 komentarzy
Czytaj więcej

V.I.P. MOCNE Z BIEDRONKI - RÓŻNICE MIĘDZY PUSZKĄ A BUTELKĄ

Ludzie ratunku! „Bieda-piwo” z biedry wkracza na salony! Kto nigdy w życiu nie pił V.I.P.a z Biedronki niech pierwszy rzuci we mnie kamieniem. Żadnych chętnych? Tak myślałem.  V.I.P. Mocne to piwo kultowe . Jest bezczelnie tanie, mocne (nieźle dmucha w kaszkiet) i można je kupić w każdym z tysięcy sklepów największej sieci handlowej w tym kraju. Stosunek ceny do procentów jest w V.I.P.ie tak korzystny, że wywołuje spazmy i inne orgazmy wśród głodnej alkoholu klienteli. Zna je każdy, a kto nie zna, ten musi poznać . Mi też kilka razy zdarzyło się mieć z nim kontakt. W czasach liceum człowiek nie miał zbyt wiele hajsu, więc musiał sobie jakoś radzić… Ale nie o tym miało być, nie o tym. Odkąd pamiętam na biedronkowej półce zawsze dumnie stały puszki z V.I.P.em. Jednak ku mojemu zdziwieniu jakiś czas temu obok puszek pojawiły się także butelki! Biorę jedną do łapy i czytam: „Wyprodukowano przez – Zakłady Piwowarskie Głubczyce S.A.”. O żesz w mordę – pomyślałem. Przecież p...
5 komentarzy
Czytaj więcej

OKO W OKO - Łomża Jasne vs Łomża Pils

  W swojej blogerskiej karierze piłem już nie jedną Łomżę. W zasadzie to chyba wszystkie jakie były przez ten czas na rynku. Wiadomo, że jedne piwa znikają, a w ich miejsce pojawiają się inne i mam tu na myśli tylko w obrębie jednej marki. Tak więc tych Łomż/Łomżów trochę już na blogu było. Ostatnio wpadłem jednak na pomysł, aby porównać dwa chyba najbardziej popularne piwa z tej marki – Łomża Jasne i Łomża Pils . To pierwsze jest mi bardzo dobrze znane i lubiane. Można rzec, iż ostatnio regularnie zasila ono moje gardło. Jest piwem szeroko dostępnym, względnie niedrogim, dosyć smacznym i po prostu pijalnym. Łomża Pils natomiast pojawiła się na rynku jakieś dwa lata temu, a na blogu dostała taką samą notę, jak jej starsza siostra. Jednakże piłem to piwo łącznie może trzy razy. Złych wspomnień nie mam, więc uważam je za godnego rywala dzisiejszego „pojedynku”. Łomża Jasne Piwo ubrane jest w jasno złoty odcień o idealnej klarowności. Piana jest całkiem słusznych rozmiarów,...
5 komentarzy
Czytaj więcej

Argus IPA z Lidla

Chyba pierwszy raz w historii moje zdjęcie wrzucone do sieci wywołało jakąś „gównoburzę”, a przynajmniej mikro „gównoburzę”. Chodzi o fotkę Argusa IPA sprzed sześciu tygodni. Na tym Argusie nie ma, ani słowa po polsku. W zamian są węgierskie napisy i adres siedziby Lidla z Węgier. No co sobie wówczas człowiek mógł pomyśleć? Że piwo wyprodukowano nad Dunajem, ale jakimś dziwnym przypadkiem trafiło do Polski. Otóż, okazało się raczej coś odwrotnego, bowiem uwarzono je w Browarze Jędrzejów, należącym do Van Pura. Wydaje mi się, że jest to wersja eksportowa, która miała właśnie trafić na Węgry, ale przez jakąś pomyłkę część partii trafiła do „polskich” Lidlów. Po pewnym czasie, do tego samego Lidla dotarło już właściwe opakowanie z polskimi oznaczeniami. Jednakże różniące się kolorem przewodnim. Ja dzisiaj degustuję ‘wersję węgierską’. Nie wiadomo jaki tu jest ekstrakt, ani właściwie jaki to rodzaj ipki. Na pewno session , a co więcej, to zaraz się okaże.   Piwo jest takie trochę ci...
1 komentarz
Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa (brązowa butelka) vs Perła Chmielowa (zielona butelka)

Zgodnie z zapowiedziami teksty ukazujące się na blogu, gdzie porównuję ze sobą dwa piwa noszą od teraz nazwę „Oko w Oko” i stanowią niejako odrębny dział. Oczywiście wciąż są to recenzje, ale w moim odczuciu chyba nieco bardziej interesujące niż tradycyjne posty. Piwa tu opisywane są w jakimś stopniu do siebie podobne, może nawet niekiedy identyczne (przynajmniej w teorii). W każdym razie zawsze coś ich ze sobą łączy, ale też jednocześnie niekiedy dzieli. Moim zadaniem jest wskazać różnice i podobieństwa oraz rozstrzygnąć, które z nich jest lepsze i dlaczego. Jak widzicie dziś zajmę się piwem Perła Chmielowa Pils, bo tak brzmi pełna nazwa najbardziej popularnego „piwa regionalnego” z Lubelszczyzny. Nie zamierzam tutaj wchodzić w dysputy, czy Perła Browary Lubelskie to browar regionalny, czy już koncernowy. Faktem jest, że to moloch, a jego piwa można bez problemu kupić w całej Polsce. Kto nie był nigdy na Lubelszczyźnie zapewne nie wie, że w tamtych stronach słynna Perełka wyst...
22 komentarze
Czytaj więcej