Przejdź do głównej zawartości

FIRN - wymrażany Dark Ale 18,7%!

 

Każdy już chyba kojarzy Browar Spółdzielczy i wie z czego ów przybytek słynie. Jedno to oczywiście niekomercyjny charakter, a drugie to wymrażane piwa. Pucki browar już nas porządnie do nich przyzwyczaił. Kilka z nich już pojawiło się u mnie na blogu, a dziś przyszła kolej na następne wymrażane doświadczenie.

Firn to wymrażany Dark Ale leżakowany w beczce po czerwonym winie Pinot Noir i białym Sauvignon Blanc. Oczywiście obydwa wina swoją nazwę zawdzięczają odmianom winorośli, które są jednymi z najbardziej szlachetnych na tym globie. Firn posiada horrendalną zawartość alkoholu na poziomie 18,7%! Co czyni go jednym z najmocniejszych polskich piw, ever. Nie wiem dokładnie jak przebiegał proces leżakowania w beczkach. Najpierw piwo wymrożono, a dopiero później leżakowano w drewnie, czy może odwrotnie? Leżakowanie odbywało się w dwóch beczkach równolegle, a później zawartość beczek zmieszano, czy najpierw piwo trafiło do jednej beczki, a następnie do drugiej? Nie znam odpowiedzi na te pytania, aczkolwiek wiem, że Browar Spółdzielczy zna się na rzeczy. Po prostu trzeba mu zaufać.


Piwo oczywiście się nie pieni, ale to norma przy wymrażankach. Ciemnobrunatna barwa pod światło mieni się rubinowymi refleksami. Widać również lekkie zmętnienie.

Smak jest bogaty i złożony. Akcenty winne rzecz jasna przeważają. Mocno czuć czerwone wino, a całość jest wyraźnie kwaskowa i lekko cierpka. Są ciemne winogrona, suszone śliwki, rodzynki oraz ciemne słody. Nieco dalej prym wiedzie przypieczona skórka chleba, delikatna melasa, mleczna czekolada, kakao i nuty orzechów. Tło wypełnia subtelna dębina. Sumarycznie jednak piwo nie jest słodkie, a dużo bardziej kwaskowe. Przypomina to miks porteru bałtyckiego z czerwonym winem – właśnie tak bym to sobie wyobrażał. Alkohol jest bardzo wyraźny i solidnie rozgrzewający. Początkowo jednak zbytnio nie dokuczał, jednak z każdym łykiem coraz bardziej osadza się w przełyku, wywołując delikatne pieczenie w gardle. Nie mniej, ułożenie jest tu całkiem niezłe, jak na ten woltaż. W ciemno stawiałbym na jakieś 13-14%. Piwo jest naprawdę smaczne i szalenie bogate w doznania.

W zapachu winne klimaty są trochę mniej wyraziste, ale wciąż duże. W tym elemencie panuje niemalże idealna równowaga na linii ciemne piwo – czerwone wino. Są wyraźne tony opiekanych słodów, jak również kwaskowego, wytrawnego wina. Owoców jest całkiem sporo: maliny, ciemne winogrono, truskawki, wiśnie. Oprócz tego jeszcze suszone śliwki, rodzynki i suszone figi. W tle natomiast możemy napotkać delikatne nutki melasy, wanilii, skórki chleba, starego drewna i czekolady. Z jednej strony dużo słodyczy, a z drugiej sporo kwaskowych klimatów. Całość mocno podszyta jest wyraźnym alkoholem, który bez wątpienia kojarzy się z likierami, czy też nalewkami. Wciąż jednak uważam, że jego ułożenie jest całkiem do rzeczy.

Ja prdl…, ale to jest mocne! Wypiłem niecałe 0,33L i już jestem mocno wcięty. Co mnie najbardziej zaskakuje to gęstość, która jest raczej przeciętna. To znaczy piwo jest gęste, ale jak na wymrażankę, to szału nie ma. Jednakże pełnia smaku niemalże rozwala kubki smakowe na kawałki. Ciecz jest przyjemnie gładka i treściwa, jednak finisz sprawia raczej półwytrawne wrażenie. Na plus z pewnością zasługuje złożoność oraz balans, który jest naprawdę spoko. Gdyby jeszcze alkohol był mniej wyczuwalny, to piwo znikałoby ze szkła znacznie szybciej.

Bardzo dobre połączenie piwa z winem. Leżakowanie w beczkach po winie oraz wymrażanie wg mnie idealnie odzwierciedla charakter tego trunku (poza gęstością). Sztosem bym tego może nie nazwał, ale i tak jest bardzo dobrze.

OCENA: 8/10

CENA: ok 55ZŁ

ALK. 18,7%

DATA ROZLEWU: 14.10.2021

BROWAR SPÓŁDZIELCZY

Komentarze

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

Imperator. Niech moc będzie z tobą!

Jest takie piwo jak Imperator Bałtycki od Pinty. Jest także Imperator z Browaru Jabłonowo, ale jedno z drugim nie ma nic wspólnego prócz częściowej nazwy. Nawet woltaż raczej nie jest wspólny, bo w piwie z Jabłonowa jest on dużo wyższy. Ale po kolei. Było sobie kiedyś takie piwo jak Imperator – strong lager, czyli typowy mózgotrzep. Taki artykuł pierwszej potrzeby każdego żula, można rzec. Współczynnik „spejsona” był tutaj nad wyraz korzystny. Nie mniej jednak, piwo pewnego roku zniknęło z rynku, bo jak pewnie wiecie, od kilkunastu lat piwa mocne sprzedają się w Polsce coraz gorzej. Browar Jabłonowo jak widać poszedł mocno pod prąd i jakiś czas temu wskrzesił Imperatora. Tyle, że teraz jest jeszcze mocniejszy. Zamiast 10% ma, aż 12% alko! Nie w kij dmuchał. Nawet Karpackie Super Mocne mu nie podskoczy. Takiego woltażu może pozazdrościć niejeden RIS, czy Barley Wine . Toż to prawdziwy potwór, nawet wśród mocnych piw. Lęk jednak mi nie straszny, ja żadnego piwa się nie boję. Szklanki

10,5 DZIESIĘĆ I PÓŁ

ALK.4,7%. Góra dwa tygodnie temu, bez żadnego szumu medialnego w sklepach pojawiło się piwo Dziesięć i Pół . Kultowa marka z lat 90-tych została reaktywowana!!! Każdy obywatel naszego kraju w wieku 30+ z pewnością pamięta to piwo – ogromne kampanie reklamowe w radiu, tv i prasie, plakaty, billboardy, gadżety z logo 10,5. To piwo było po prostu wszędzie, to było coś, to była moda, styl życia... Pojawiło się dokładnie w 1995 roku i z miejsca stało się głównym konkurentem dla mega popularnego wówczas EB. Jednak z upływem lat marka powoli zaczęła upadać, aż w końcu zupełnie zniknęła z rynku, podobnie zresztą jak EB. Dziś Kompania Piwowarska postanowiła zrobić reedycję marki, wypuszczając na razie bardzo limitowaną ilość piwa. Jest to swego rodzaju test konsumencki, KP liczy na ‘powrót do przeszłości’ wśród konsumentów, sentymentalną podróż do czasów młodości pewnej grupy klientów. A jeśli piwo „się przyjmie” zagości w sklepach na stałe. Niecny plan.  Ja z racji swojego wiek

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw

OKO W OKO - Perła Chmielowa (brązowa butelka) vs Perła Chmielowa (zielona butelka)

Zgodnie z zapowiedziami teksty ukazujące się na blogu, gdzie porównuję ze sobą dwa piwa noszą od teraz nazwę „Oko w Oko” i stanowią niejako odrębny dział. Oczywiście wciąż są to recenzje, ale w moim odczuciu chyba nieco bardziej interesujące niż tradycyjne posty. Piwa tu opisywane są w jakimś stopniu do siebie podobne, może nawet niekiedy identyczne (przynajmniej w teorii). W każdym razie zawsze coś ich ze sobą łączy, ale też jednocześnie niekiedy dzieli. Moim zadaniem jest wskazać różnice i podobieństwa oraz rozstrzygnąć, które z nich jest lepsze i dlaczego. Jak widzicie dziś zajmę się piwem Perła Chmielowa Pils, bo tak brzmi pełna nazwa najbardziej popularnego „piwa regionalnego” z Lubelszczyzny. Nie zamierzam tutaj wchodzić w dysputy, czy Perła Browary Lubelskie to browar regionalny, czy już koncernowy. Faktem jest, że to moloch, a jego piwa można bez problemu kupić w całej Polsce. Kto nie był nigdy na Lubelszczyźnie zapewne nie wie, że w tamtych stronach słynna Perełka wyst

Niby "małpka", a jednak w środku piwo 18% vol.!!!

  Ostatnio będąc w Dino wyczaiłem przedziwne piwo. Początkowo nawet nie byłem pewny, czy jest to piwo. Stało jednak na półce obok innych piw, więc moja ciekawość zwyciężyła. Mamy tu napitek o woltażu, aż 18%! Nie czyni go to rzecz jasna najmocniejszym polskim piwem, ale szacun i tak się należy. Zwłaszcza, że możemy to kupić w dyskoncie. Swoją drogą bardzo jestem ciekawy jakim sposobem udało się otrzymać taki woltaż. Banderoli nie ma, więc opcja z dolewaniem spirytusu odpada. Wymrażanie natomiast to cholernie drogi interes, więc cena byłaby zapewne dużo większa. Poza tym, jeśli już coś wymrażać, to z pewnością jakieś mocne już piwa i obowiązkowo trzeba się tym chwalić na lewo i prawo. Ta opcja też na bank odpada. Bardzo ciekawą rzeczą jest też dziwnie znajome opakowanie, które zna chyba każdy domorosły obywatel tego kraju :D Niby „małpka”, a w środku zonk…, to znaczy piwo. Najbardziej jednak absurdalną rzeczą jest wg mnie idiotyczna nazwa. W sumie to nawet nie wiadomo jak to wymawiać.

Astus Malum - imperialny Graff

  Browar Kormoran jakiś czas temu ujednolicił wizualnie segment swoich piw premium. Szykowne tuby wyglądają bardzo elegancko i ekskluzywnie. W środku znajdziemy rzadko spotykaną, malowaną flaszkę o pojemności 375ml. Niestety te piwa są dość drogie… Ostatnim trunkiem z tej serii, którego jak dotąd nie piłem, jest Astus Malum. To piwo jest już z nami dość długo. To imperialny Graff z dodatkiem opiekanej dębiny. Graff to oczywiście połączenie piwa i cydru – niebywała rzadkość w świecie piw. Takie wynalazki robi się jednak dosyć prosto. Do brzeczki dodaje się soku jabłkowego i całość poddawana jest fermentacji. Kormoran dodał do tego piwa, aż 27% soku, więc to naprawdę dużo. Jako, że to imperialna wersja Graffa , to i parametry są nieliche - 26º Plato i 11,5% alkoholu. No dobra, zmierzmy się z tym przeciwnikiem. Astus Malum pieni się tylko symbolicznie. Piwo posiada miodowo-herbaciany odcień i jest minimalnie zamglone. To tyle, jeśli chodzi o wygląd. Piwo jest nader zaskakujące. S

All About IPA - absolutny sztos!

  Raz ciemne piwo, raz jasne. Dzisiaj więc wypada jasne. Browar Nepomucen, znany też ostatnio jako NEPO Brewing, świętuje swoje dziewiąte urodziny. Przez wielu birgików uznawany jest za TOP3 polskiej sceny piwowarskiej. Ja bym się musiał długo nad tym stwierdzeniem zastanawiać, ale wg mnie na pewno jest w czołówce. Przy okazji - byłem w Nepomucenie osobiście kilka lat temu. Relację macie tutaj . Z okazji dziewiątych urodzin, ekipa ze Szkaradowa wypuściła cztery arcyciekawe piwka, z których większość (o ile nie wszystkie) trafiły do niemieckiego ciemiężyciela, czyli Lidla. Jednym z nich jest All About IPA, czyli Triple NEIPA, gdzie robotę mają robić Subzero Hop Kief, Nelson Sauvin, Citra i El Dorado. To pierwsze, to jakiś aromatyczny ekstrakt, który powstaje w zaawansowanym technicznie procesie ekstrakcji olejków chmielowych w niskich temperaturach. Brzmi obiecująco. Piwo wygląda szalenie apetycznie. Jest bardzo mętne, soczkowate, o żółtawej barwie. Na wierzchu betonowa piana –

Bojanowo Porter Pomarańczowy

  Przedstawiam wam pierwszy w Polsce porter bałtycki z pomarańczą! Piwo ukazało się tuż przed tegorocznym Baltic Porter Day, więc wciąż możemy uważać je na nowość. Być może gdzieś już o nim słyszeliście, ale poznajcie też moje zdanie. Przyznam się, że strach jest. Może nie bardzo duży, ale jednak. Wszak to Bojanowo, ale z drugiej strony klimaty pomarańczowe uwielbiam. Poza tym myślę, że z ciemnymi, porterowymi klimatami może to nieźle zagrać. Gwoli ścisłości - w składzie nowinki od Bojanowa znalazł się sok pomarańczowy, jak również skórki z pomarańczy. Bazą tego napitku jest oczywiście regularny Bojanowo Porter , który sam w sobie jest całkiem niezłym piwem. Zobaczmy co wyszło z tego eksperymentu. Piwo wygląda zwyczajnie – jest praktycznie czarne i nieprzejrzyste. Na wierzchu mieni się niewysoka, acz drobna i puszysta pianka koloru beżowego. Smak jest… na pewno niespotykany. Wyraźnie czuć skórkę pomarańczy (nieco mniej sam sok), ale są też nuty porterowe, tj. ciemne słody, pie