Przejdź do głównej zawartości

OKO W OKO - Portermass vs Portermass Mead BA


Dwa sztosy od Pinty w jednym poście?! Why not?
Hola, hola. Czy sztosy, to się dopiero okaże.
Jakiś czas temu ojcowie polskiego kraftu wypuścili na rynek dwa imperialne portery bałtyckie o całkiem konkretnych cyferkach (27,5º Blg, 11,5% alko). Jedno piwo to wersja bazowa, drugie natomiast to Mead Barrel Aged. Czyli to samo piwo, tyle że leżakowane w beczce po miodzie pitnym. Kopyr z wiadomo-jakiego-blogu przez pewien zbieg okoliczności wywołał wokół tych trunków znaną w środowisku gównoburzę. Wszystko przez miód gryczany w składzie tego drugiego piwa. Okazało się jednak, że Pinta nie poleciała sobie w kulki, a piwo faktycznie leżakowało w beczce po miodzie pitnym, a konkretnie po trójniaku gryczanym. Tyle tylko, że wcześniej w tej beczce leżakował sobie… Bourbon.
To jednak nic nie znaczy. Miód jako alergen musiał zostać wymieniony na etykiecie, mimo że fizycznie do piwa żadnego miodu nie dodano. To tyle gwoli wyjaśnienia. Czas na kolejne piwne starcie! 


Portermass

Piwo wygląda na zupełnie czarne i nieprzejrzyste, co jest rzadkością w porterach. Beżowa pianka raczej mizerna, niska, mieszano ziarnista, niezbyt trwała.
Podstawka w smaku jest całkiem spoko, choć bez większych fajerwerków. Z pewnością na pochwały zasługuje zajebiste ułożenie. Serio to ma aż 11,5% alkoholu?! Chyba każdy by się nabrał. Poważnie prawie nic nie czuć alko. W smaku drzemie olbrzymie ciało, spora gęstość i fajna gładkość na podniebieniu. Jest czekolada deserowa, gorzkie kakao, belgijskie pralinki, łagodna kawa ze śmietanką oraz lekko palone słody. Na deser dostajemy subtelną nutkę orzechów laskowych, ciemnego pieczywa, cukru trzcinowego, karmelu oraz brownie. Goryczka jest z tych łagodniejszych i szybko mijających. Faktycznie bardzo dobrze to smakuje. Złożoność stylowość pierwsza klasa.

Szybkie wąchanko i przechodzę do podsumowania. Mmmm… Naprawdę ładnie mi to pachnie. Tak porterowo, bogato i intensywnie. Mnóstwo tu różnej maści czekolady, opiekanych słodów, karmelu i ciemnego chlebka. Dalej mamy cukier trzcinowy, nieco melasy, kawy zbożowej i alkoholu, ale bez obaw. Jest szlachetny, nieinwazyjny, kojarzący się z dobrej klasy likierem czekoladowym. Daleko w tle pałęta się nieśmiała nuta orzechów, suszonych owoców i crème brûlée. No fajnie, fajnie. Jestem na tak.
Wyszło pysznie! Zapaszek mega bogaty i przyjemny. Smak złożony, dosyć treściwy, ale nie za słodki i dobrze zbalansowany. Pełnia smaku zarąbista, fajna gładkość, odpowiednia gęstość, ułożenie wzorowe. Pięknie się to wącha i cudnie pije. Brawo Browar Pinta!

OCENA: 8/10
CENA: ok 12ZŁ
ALK. 11,5%
TERMIN WAŻNOŚCI: 06.03.2022
BROWAR PINTA//BROWAR NA JURZE


Portermass Mead BA

Kolor piwa jest identyczny jak wyżej – nieprzenikniona czerń. Piana za to jest jeszcze bardziej skąpa, ale za to bardziej drobna i nieco jaśniejsza. Trochę to dziwne.
Różnica w smaku jest kolosalna. To jest zupełnie inne piwo, przede wszystkim dużo bardziej słodkie. W sumie tamto było zaledwie delikatnie słodkie, a to wali słodyczą na kilometr. Miód gryczany dominuje, jest tu bardzo wyraźny. Wtóruje mu karmel, melasa, pieczywo razowe oraz prażony słód. Etanol ponownie siedzi cichutko jak mysz pod miotłą. Obydwa piwa są wyśmienicie ułożone. W tle buszuje delikatna mleczna czekolada, kakałko Nesquik oraz cukier kandyzowany z kawą zbożową. To piwo jest jakby subtelniejsze, bardziej krągłe, gładkie i aksamitne. Smakuje inaczej, ale czy lepiej? Mam spore wątpliwości.
W aromacie po całkowitym ogrzaniu się miód jakby przycichł, ale wciąż ta charakterystyczna nuta miodu i gryki jest dosyć silna. Akcenty czekolady natomiast zyskały na sile i weszły w spółkę z pralinkami, kakao i kawą zbożową. W drugim rzucie na talerzu ląduje karmel, melasa, cukier kandyzowany, prażony słód, pieczywo razowe oraz wyczuwalna woń alkoholu. Nie ma tragedii, ale pierwsze piwo pod tym względem sprawowało się trochę lepiej. Jak się człowiek przyzwyczai do tego nawału słodyczy, to nawet nieźle to pachnie. Ale i tak jestem zdania, że gorzej niż przed leżakowaniem w beczce.
Głębia smaku, gładkość i gęstość wporzo. Zupełnie jak w tamtym piwie. Troszkę gorzej natomiast wyszedł balans oraz ułożenie w aromacie. Piwo to jest dużo bardziej słodkie i bardziej mdłe, choć wciąż bardzo bogate w doznania. Beczka po miodzie pitnym jak widać odcisnęła na nim wyraźne piętno. Wciąż jest to kawał dobrego piwa, ale ja jednak wolę wersję bazową. Lepiej wchodzi i mniej trąca alkoholem.
OCENA: 7/10
CENA: 18ZŁ
ALK. 11,5%
TERMIN WAŻNOŚCI: 06.03.2022
BROWAR PINTA//BROWAR NA JURZE
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

Imperator. Niech moc będzie z tobą!

Jest takie piwo jak Imperator Bałtycki od Pinty. Jest także Imperator z Browaru Jabłonowo, ale jedno z drugim nie ma nic wspólnego prócz częściowej nazwy. Nawet woltaż raczej nie jest wspólny, bo w piwie z Jabłonowa jest on dużo wyższy. Ale po kolei. Było sobie kiedyś takie piwo jak Imperator – strong lager, czyli typowy mózgotrzep. Taki artykuł pierwszej potrzeby każdego żula, można rzec. Współczynnik „spejsona” był tutaj nad wyraz korzystny. Nie mniej jednak, piwo pewnego roku zniknęło z rynku, bo jak pewnie wiecie, od kilkunastu lat piwa mocne sprzedają się w Polsce coraz gorzej. Browar Jabłonowo jak widać poszedł mocno pod prąd i jakiś czas temu wskrzesił Imperatora. Tyle, że teraz jest jeszcze mocniejszy. Zamiast 10% ma, aż 12% alko! Nie w kij dmuchał. Nawet Karpackie Super Mocne mu nie podskoczy. Takiego woltażu może pozazdrościć niejeden RIS, czy Barley Wine . Toż to prawdziwy potwór, nawet wśród mocnych piw. Lęk jednak mi nie straszny, ja żadnego piwa się nie boję. Szklanki
3 komentarze
Czytaj więcej

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

10,5 DZIESIĘĆ I PÓŁ

ALK.4,7%. Góra dwa tygodnie temu, bez żadnego szumu medialnego w sklepach pojawiło się piwo Dziesięć i Pół . Kultowa marka z lat 90-tych została reaktywowana!!! Każdy obywatel naszego kraju w wieku 30+ z pewnością pamięta to piwo – ogromne kampanie reklamowe w radiu, tv i prasie, plakaty, billboardy, gadżety z logo 10,5. To piwo było po prostu wszędzie, to było coś, to była moda, styl życia... Pojawiło się dokładnie w 1995 roku i z miejsca stało się głównym konkurentem dla mega popularnego wówczas EB. Jednak z upływem lat marka powoli zaczęła upadać, aż w końcu zupełnie zniknęła z rynku, podobnie zresztą jak EB. Dziś Kompania Piwowarska postanowiła zrobić reedycję marki, wypuszczając na razie bardzo limitowaną ilość piwa. Jest to swego rodzaju test konsumencki, KP liczy na ‘powrót do przeszłości’ wśród konsumentów, sentymentalną podróż do czasów młodości pewnej grupy klientów. A jeśli piwo „się przyjmie” zagości w sklepach na stałe. Niecny plan.  Ja z racji swojego wiek
7 komentarzy
Czytaj więcej

OKO W OKO - Łomża Jasne vs Łomża Pils

  W swojej blogerskiej karierze piłem już nie jedną Łomżę. W zasadzie to chyba wszystkie jakie były przez ten czas na rynku. Wiadomo, że jedne piwa znikają, a w ich miejsce pojawiają się inne i mam tu na myśli tylko w obrębie jednej marki. Tak więc tych Łomż/Łomżów trochę już na blogu było. Ostatnio wpadłem jednak na pomysł, aby porównać dwa chyba najbardziej popularne piwa z tej marki – Łomża Jasne i Łomża Pils . To pierwsze jest mi bardzo dobrze znane i lubiane. Można rzec, iż ostatnio regularnie zasila ono moje gardło. Jest piwem szeroko dostępnym, względnie niedrogim, dosyć smacznym i po prostu pijalnym. Łomża Pils natomiast pojawiła się na rynku jakieś dwa lata temu, a na blogu dostała taką samą notę, jak jej starsza siostra. Jednakże piłem to piwo łącznie może trzy razy. Złych wspomnień nie mam, więc uważam je za godnego rywala dzisiejszego „pojedynku”. Łomża Jasne Piwo ubrane jest w jasno złoty odcień o idealnej klarowności. Piana jest całkiem słusznych rozmiarów, śre
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Niby "małpka", a jednak w środku piwo 18% vol.!!!

  Ostatnio będąc w Dino wyczaiłem przedziwne piwo. Początkowo nawet nie byłem pewny, czy jest to piwo. Stało jednak na półce obok innych piw, więc moja ciekawość zwyciężyła. Mamy tu napitek o woltażu, aż 18%! Nie czyni go to rzecz jasna najmocniejszym polskim piwem, ale szacun i tak się należy. Zwłaszcza, że możemy to kupić w dyskoncie. Swoją drogą bardzo jestem ciekawy jakim sposobem udało się otrzymać taki woltaż. Banderoli nie ma, więc opcja z dolewaniem spirytusu odpada. Wymrażanie natomiast to cholernie drogi interes, więc cena byłaby zapewne dużo większa. Poza tym, jeśli już coś wymrażać, to z pewnością jakieś mocne już piwa i obowiązkowo trzeba się tym chwalić na lewo i prawo. Ta opcja też na bank odpada. Bardzo ciekawą rzeczą jest też dziwnie znajome opakowanie, które zna chyba każdy domorosły obywatel tego kraju :D Niby „małpka”, a w środku zonk…, to znaczy piwo. Najbardziej jednak absurdalną rzeczą jest wg mnie idiotyczna nazwa. W sumie to nawet nie wiadomo jak to wymawiać.
1 komentarz
Czytaj więcej

OKO W OKO - Perła Chmielowa (brązowa butelka) vs Perła Chmielowa (zielona butelka)

Zgodnie z zapowiedziami teksty ukazujące się na blogu, gdzie porównuję ze sobą dwa piwa noszą od teraz nazwę „Oko w Oko” i stanowią niejako odrębny dział. Oczywiście wciąż są to recenzje, ale w moim odczuciu chyba nieco bardziej interesujące niż tradycyjne posty. Piwa tu opisywane są w jakimś stopniu do siebie podobne, może nawet niekiedy identyczne (przynajmniej w teorii). W każdym razie zawsze coś ich ze sobą łączy, ale też jednocześnie niekiedy dzieli. Moim zadaniem jest wskazać różnice i podobieństwa oraz rozstrzygnąć, które z nich jest lepsze i dlaczego. Jak widzicie dziś zajmę się piwem Perła Chmielowa Pils, bo tak brzmi pełna nazwa najbardziej popularnego „piwa regionalnego” z Lubelszczyzny. Nie zamierzam tutaj wchodzić w dysputy, czy Perła Browary Lubelskie to browar regionalny, czy już koncernowy. Faktem jest, że to moloch, a jego piwa można bez problemu kupić w całej Polsce. Kto nie był nigdy na Lubelszczyźnie zapewne nie wie, że w tamtych stronach słynna Perełka wyst
20 komentarzy
Czytaj więcej

Miłosław IPA od Fortuny

  Idziemy za ciosem, dlatego dzisiaj druga marcowa nowość od Fortuny – Miłosław IPA. Piwo to jest alkoholową wersją piwa Miłosław Bezalkoholowe IPA , które to jest jednym z lepszych ‘bezalkusów’. Prawie zawsze najpierw powstaje wersja alkoholowa, a dopiero później bezalkoholowa (ewentualnie), ale tu mamy odwrotną sytuację. Dziwne to. W sumie nie wiem, dlaczego ta nowinka zowie się IPA? Przecież mamy tu zaledwie 4,6% alko oraz tylko 11,5º Blg! To nawet na Session IPA są niskie parametry. Trochę ich poniosło w tym Miłosławiu. Jako ciekawostka dodam jeszcze, że w składzie tego piwa znajduje się pszenica niesłodowana, słód żytni oraz zielona herbata Sencha Earl Grey. Użyte chmiele to Citra, Amarillo, Chinook, Lubelski i Cascade.  Piwo jest lekko zmętnione, złocistej barwy. Góruje nad nim ogrom białej piany, która jest dość drobna, bardzo puszysta i trwała. Opadając zostawia wyraźne zacieki na szkle. Piję. Od razu dolatuje do mnie spora dawka Sencha Earl Grey, dzięki czemu moje skoj
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Mentor III Bourbon Oak & Cedar Wood Chips

  Piwo Mentor w bardzo charakterystycznym opakowaniu, to jedna z legend polskiego piwnego rzemiosła. Swego czasu, ten imperialny porter bałtycki był obiektem pożądania niejednego beergeeka . Kilka lat później pojawił się Mentor II, a pod koniec tej zimy Browar ReCraft uraczył nas Mentorem III. „Trójeczka” ukazała się, aż w trzech wersjach – podstawce i dwóch wersjach z dodatkami. Podstawki nie udało mi się zakupić, ale mam dwie pozostałe nowości ze Świętochłowic.   Na pierwszy ogień idzie wersja leżakowana z płatkami dębowymi z beczek po Bourbonie oraz z płatkami drewna cedrowego. Bourbon to już mega oklepana sprawa, ale nie mam pojęcia jak pachnie drewno cedrowe. Poza tym, nie kojarzę tego dodatku w piwie, więc trochę się jaram. Zobaczmy, co wyszło z tego eksperymentu.  Piwo jest przyjemnie gładkie i gęste, rozlewające się po podniebieniu. Dużo tu czekolady deserowej, wspomaganej przez praliny i akcenty kakao. Tuż za nimi na scenę wchodzi drewno – czuć klepkę dębową oraz coś, cz
Prześlij komentarz
Czytaj więcej