ŻYWIEC BOCK (2014)

ALK.6,5%. Żywiecki koźlak jest kolejnym piwem  z prestiżowego trio Grupy Żywiec, o czym szerzej pisałem przy recenzji Marcowego.

Co warte odnotowania Żywiec Bock już kiedyś był w ofercie GŻ i nie chodzi mi tu wcale o czasy, gdy po ziemi chodziły jeszcze dinozaury. Otóż chyba mało kto pamięta, ale było to pod koniec 2011 roku! Niestety, a może i stety właśnie piwo szybko zniknęło z rynku i poszło w niepamięć niczym opady śniegu z tamtego okresu. Powód? Było żenująco słabe.

Z tego co mi wiadomo i sądząc również po parametrach to obecna wersja niczym  się nie różni od poprzedniej, ale to tylko moje spekulacje. Przecież można delikatnie zmienić recepturę, pozostawiając parametry w spokoju. 

Teraz kilka słów o stronie wizualnej etykiet, które jak wiadomo są mocną stroną koncernów. Jednak te trzy nowości jakoś mnie zbytnio nie urzekają. Ety są eleganckie i dość nowoczesne, ale nie powalają. Zwłaszcza te kolory mi nie pasują. Osobiście wolę te starszą wersję. Plusem jest podanie składu, w tym rodzajów słodu, ale trochę brak w tyk konsekwencji, bo już odmian chmielu kurna nie podali! Mamy też ekstrakt, zalecaną temperaturę spożycia, która co ważne nie jest przesadzona, tak jak w przypadku konkurencji z Kompanii. Jest także rysunek polecanego szkła, który zmienia kolor, gdy piwo schłodzimy do odpowiedniej temperatury. Wynalazek może nie nowy, ale raczej przydatny. Z całej tej otoczki najbardziej jednak podobają mi się dedykowane kapsle, które dla mnie są prawdziwym majstersztykiem i z pewnością będą gratką dla kolekcjonerów, ponieważ dwie z tych trzech nowości za jakiś czas zniknie z rynku.

Żywiecki koźlak ma ładną miedzianą barwę z rubinowymi refleksami. Generuje sporą czapę kremowej, mieszano ziarnistej piany, która niestety szybko się rozrzedza i w efekcie opada do symbolicznego kożuszka, pozostawiając na ściankach niewielkie firany.

Nasycenie CO₂ jest dość oszczędne jak na koncernowe warunki, ale akurat do tego ekstraktu bardzo pasuje.

Średnio intensywny aromat oferuje sporo karmelowych doznań, uzupełnionych o silne słodowe klimaty oraz nieco alkoholu. W tle pobrzmiewa przypieczona skórka chleba oraz słodycz w typie cukierka „krówka”, czyli chyba toffi. W miarę ogrzewania etanol staje się coraz bardziej wyraźny i drażniący.

W smaku także jest sporo słodów, wyraźny karmel, a także dość dużo alkoholowych niuansów, które psują cały efekt. Tłem płyną sobie łagodne melanoidynowe cienie. Na finiszu niezbyt mocna, lekko alkoholowa i średnio przyjemna goryczka. Całość dość gęstawa, nawet lekko oleista bym powiedział.

Piwu nie brakuje ciała, jest pełne i treściwe w smaku, jednak pijalność jest co najwyżej średnia. Zbyt wyczuwalny alkohol jest tu najgorszym złem, z którym sobie koźlaczek z Żywca zdecydowanie nie radzi. Im cieplejsze piwo, tym staje się mniej pijalne i bardziej uciążliwe.

Nie mniej jednak, wydaje się być nieco lepsze niż edycja sprzed ponad dwóch lat, ale i tak nie umywa się do Wielkanocnego z konkurencji.

OCENA: 5/10

CENA: 3.49ZŁ (Stacja Paliw BP)

GRUPA ŻYWIEC