Piwa Naszego Powszedniego

  Dziś znowu porter bałtycki, choć nie nowy. Baltic Pipe z Kultowego Browaru Staropolskiego jest już z nami troszkę ponad rok. Jego historia jest bardzo prosta – to słynny Porter 180 , tyle że nagazowany azotem. Gwoli przypomnienia – Porter 180 został Kraftem Roku 2022, więc szacun się należy. Piłem już kilka(naście) piw na azocie i mam z tym głównie bardzo dobre wspomnienia. Azocik fajnie wygładza piwo i wnosi swoistą kremowość. Mam nadzieję, że tutaj będzie tak samo. Przez chwilę miałem ochotę zdegustować jednocześnie Baltic Pipe i Porter 180, aby poczuć różnicę. Jednak zrezygnowałem z tego, bo piwa mogą być w różnym wieku, co z pewnością ma wpływ na walory organoleptyczne. Piłem już trochę piw na azocie, ale to mnie zaskoczyło, czy może raczej - wyskoczyło. Ze szkła znaczy się. Baltic Pipe pieni się sakrucko. Piana jest niesamowicie drobniutka, sztywna niczym koci ogon, zbita, po prostu betonowa. Opada wieczność. Samo piwo jest czarne. W smaku poezja. Mnóstwo mlecznej c...

  Zapewne do końca kurz jeszcze nie opadł po Baltic Porter Day, a ja znowu degustuję porterka. Sorry, taki mamy klimat. Znaczy się jest styczeń, to i portery trzeba pić. Zwłaszcza te, które same wjeżdżają mi na chatę J Browar Amber ostatnio jest płodny, niczym rasowy buhaj po kilku miesiącach izolacji. W listopadzie zeszłego roku dwa nowe piwa. Na początku tego roku Barley Wine i RIS, a za chwilę kolejna świeżynka na rynku. I to jaka! Dymiony Porter Bałtycki specjalnie wypuszczony na tegoroczny BPD. W dodatku jest to kooperacja z koncernem słodowniczym Viking Malt (konkretnie z jego polskim oddziałem). Do piwa dodano słodów wędzonych olchą i bukiem. Poza tym w składzie jest jeszcze słód palony oraz jęczmień prażony. Brzmi to dosyć stoutowo , no ale zobaczymy. Trochę szkoda, że nie miałem tego napitku ciut wcześniej, to zrobiłbym porównanie z wędzonym porterem od Widawy.  Piwo jest smoliście czarne. Piana wysoka, średnio pęcherzykowa, brązowej barwy. Niestety dość szybko ...

  Prolog: Pszeniczniak w środku zimy? Ano, kocham portery bałtyckie, ale trzeba zrobić mały przerywnik, co by skalibrować kubki smakowe. Zapewniam was, że do wiosny pojawi się tutaj jeszcze morze „bałtyków” (nie mylić z Morzem Bałtyckim). O co kaman: Silk to klasyczny bawarski Hefe-weizen . Koniec rozkminy. Wdzianko: Bladożółte, mętne. Piana drobno pęcherzykowa, dość obfita, lecz opada stosunkowo szybko. Kichawa mówi: Pachnie dosyć ładnie i w miarę intensywnie. Jest słodko, pszenicznie, chlebowo i bananowo. Z czasem pojawia się bardzo subtelna guma do żucia. Nuty goździka są bardziej w domyśle, niż rzeczywistości. Szału nie ma, choć źle też nie jest. Jadaczka mówi: Jest klasyczna pszeniczna słodowość, do tego garść słabo dojrzałych bananów i jasnego pieczywa. Daleko w tle majaczą symboliczne goździki oraz odrobina kwaskowych (cytrusowych) klimatów. Wysycenie jest średnie. Niestety nie jest to piwo pierwszej świeżości. Smakuje średnio, poza tym brakuje gumy balonowej. Najw...

  No i doczekaliśmy się. Dzisiaj, czyli 18 stycznia 2025 roku przypada Święto Porteru Bałtyckiego (Baltic Porter Day). To już jubileuszowa, bo X edycja tego święta! Na tę specjalną okazję zawsze ciężko jest mi wybrać portera do degustacji. Teoretycznie mógłbym wziąć z piwnicy jakiegoś 5-cio, czy 8-letniego sztosa z browaru, który już nawet nie istnieje. Jednakże wybrałem nowość z trójpaka, który już zapewne kojarzycie. To już ostatnie piwo z tego kartonika i jest to wędzony porter bałtycki z Browaru Widawa. Nie trzeba wam chyba przypominać, że Wojtek Frączyk to specjalista od dymionych porterów? Fajnie by było, jakby wyrwało mnie z kapci, ale jak sfilcuje kalesony to też będzie gitara :D Niemalże czarny trunek pieni się dość słabo. Piana jest niewysoka, średnio ziarnista i niestety szybko opada. Piję. No jest szyneczka i boczuś w smaku. Poziom wędzonki określiłbym jako wyraźny, ale nie bardzo wysoki (tuż za połową skali). Jest dobrze, choć zagorzali fani takich klimatów pewn...