Salty Mole - Gose z pulpą mango!

Po bardzo dobrym truskawkowym milkszejku IPA, postanowiłem pójść za ciosem i spróbować kolejnego piwa od Brokreacji. Krakowski kontraktowiec to niemalże gwarancja smacznego napitku, więc obawy są znikome.

Salty Mole to jak sam dopisek mówi „Fruit Sour Ale”, a ściślej mówiąc lekkie, zakwaszane, niemieckie Gose. Tyle, że tutaj urozmaicone pulpą z mango, a ja często powtarzam, że uwielbiam ten owoc. Tak więc w składzie widnieje tradycyjnie słód pszeniczny, kwas mlekowy, kolendra i sól, a nieco mniej tradycyjnie pulpa z mango oraz chmiel nowofalowy – Citra.

Przyznam, że nie jestem fanem klasycznego Gose, ale jeśli tutaj jest rzeczony owoc, to sprawa przedstawia się zgoła odmiennie. Istnieje wielkie prawdopodobieństwo, że będę się oblizywał po degustacji, a sami dobrze wiecie, co to oznacza.

Otwieram i przelewam. Oj, nie żałowali tego mango. Piwo jest tak intensywnie pomarańczowe, że szok! Do tego diabelnie mętne. Wygląda identycznie jak soczek pomarańczowy. Piana rośnie jak szalona do bardzo okazałych rozmiarów. Niestety dosyć szybko się dziurawi i opada.

W smaku mango jest bardzo wyraźne, a samo piwo ma okrutnie mętną konsystencję. Jest nadzwyczaj gęste, ale zarazem gładkie. Wydaje się mieć dużo wyższy ekstrakt niż deklarowane 12º Plato. Jak mówiłem, jest wyraźne mango, ale też nieco cytrusów oraz innych owoców tropikalnych (liczi, granat, papaja, melon). Kolendry raczej tutaj nie czuję, podobnie jak i soli (choć ta w Gose nie zawsze bywa odczuwalna). Odnotowałem natomiast całkiem sympatyczną goryczkę – lekką, cytrusowo-chmielową, bardzo krótką i gładką. Pszeniczna słodowość fajnie wypełnia jamę ustną, tworząc wrażenie sporej pełni i pozornej treściwości. Kwaskowość nie jest jakaś duża jak na Gose. W zasadzie jej poziom jest dosyć niski, ale zauważalny. Bardzo smaczne to jest i szalenie dobrze pijalne. Piwko wchodzi gładko i bez oporów, ale nie zgadłbym, że bazą jest tutaj Gose.

W zapachu jest równie świetnie i urzekająco. Nuty dojrzałego i soczystego mango wyraźnie dominują nad resztą aromatów. Do głosu próbuje dojść egzotyczna papaja, a także soczysty melon oraz liczi. W tle mamy akcenty kwiatów i gruszek z lekką domieszką brzoskwiń i mandarynek. W rzeczy samej – strasznie tu owocowo. Nie jest to jednak powód do narzekań. Głęboko w tle chyba doszukałem się ulotnej nuty kolendry. Piszę „chyba”, bo już sam nie jestem pewny, czy to aby nie autosugestia. Z pewnością w ślepym teście nawet by mi to nie przyszło do głowy. Faktem natomiast jest, że zapaszek jest pierwsza liga, Ekstraklasa, czy jakieś tam premierszip.

Piwo jest bardzo świeże i rześkie w odbiorze. Do tego genialnie zbalansowane, leciutko kwaskowe i delikatnie goryczkowe na finiszu. Smaczniutkie to jak jasna cholera. Ogromna mętność nadaje mu pełni i gładkości, a pijalność sięga tu granicy absurdu. Naprawdę ciężko oderwać rękę od szkła.

Bardziej przypomina mi to Hazy APA, albo nawet DDH Hazy APA, niż Gose. Mógłbym być złośliwy i odjąć jakieś punkty za niestylowość, ale w końcu nie jest to klasyczne podejście do tematu, a inwencja twórcza piwowara, więc…

OCENA: 8/10

CENA: 6.99ZŁ (Kaufland)

ALK. 4,5%

TERMIN WAŻNOŚCI: 17.08.2021

BROWAR BROKREACJA//BROWAR MARYSIA

Komentarze

NAJCHĘTNIEJ CZYTANE

COOLER LEMON BEER

ALK.4%. Radlerowa bitwa, która rozpętała się na dobre na początku lata, powoli słabnie na swojej sile. Ja tym czasem wprowadzam do gry kolejnego zawodnika. Nie jest to co prawda radler, lecz zwykłe piwo smakowe/aromatyzowane. Piwo Cooler było kiedyś dobrze znane i nawet cenione, gdyż w owym czasie po prostu nie było innych tego typu krajowych piw. Dzisiaj można dostać oczopląsu niemal w każdym sklepie, patrząc na asortyment tego typu napitków. Dobra, dosyć gadania... Po nalaniu ujrzałem złocisty trunek, w pełni klarowny, a także tysiące bąbelków, normalnie burza w szklance! Solidne wysycenie daje nam gwarancję (niczym Poxipol ;>) dużego orzeźwienia. Piwo pokrywa symboliczna, biała piana o drobnej strukturze. Nie dość, że nie ma jej zbyt wiele, to jeszcze szybko się redukuje do milimetrowego kożuszka. No, ale w końcu to nie weissbier. W zapachu batutę dzierży chemiczna cytrynka, która dyryguje namiastką słodu oraz substancjami słodzącymi (aspartam i acesulfam K). Piw...

Czytaj więcej

Niby "małpka", a jednak w środku piwo 18% vol.!!!

Ostatnio będąc w Dino wyczaiłem przedziwne piwo. Początkowo nawet nie byłem pewny, czy jest to piwo. Stało jednak na półce obok innych piw, więc moja ciekawość zwyciężyła. Mamy tu napitek o woltażu, aż 18%! Nie czyni go to rzecz jasna najmocniejszym polskim piwem, ale szacun i tak się należy. Zwłaszcza, że możemy to kupić w dyskoncie. Swoją drogą bardzo jestem ciekawy jakim sposobem udało się otrzymać taki woltaż. Banderoli nie ma, więc opcja z dolewaniem spirytusu odpada. Wymrażanie natomiast to cholernie drogi interes, więc cena byłaby zapewne dużo większa. Poza tym, jeśli już coś wymrażać, to z pewnością jakieś mocne już piwa i obowiązkowo trzeba się tym chwalić na lewo i prawo. Ta opcja też na bank odpada. Bardzo ciekawą rzeczą jest też dziwnie znajome opakowanie, które zna chyba każdy domorosły obywatel tego kraju :D Niby „małpka”, a w środku zonk…, to znaczy piwo. Najbardziej jednak absurdalną rzeczą jest wg mnie idiotyczna nazwa. W sumie to nawet nie wiadomo jak to wymaw...

Czytaj więcej

OKO W OKO - Łomża Jasne vs Łomża Pils

W swojej blogerskiej karierze piłem już nie jedną Łomżę. W zasadzie to chyba wszystkie jakie były przez ten czas na rynku. Wiadomo, że jedne piwa znikają, a w ich miejsce pojawiają się inne i mam tu na myśli tylko w obrębie jednej marki. Tak więc tych Łomż/Łomżów trochę już na blogu było. Ostatnio wpadłem jednak na pomysł, aby porównać dwa chyba najbardziej popularne piwa z tej marki – Łomża Jasne i Łomża Pils . To pierwsze jest mi bardzo dobrze znane i lubiane. Można rzec, iż ostatnio regularnie zasila ono moje gardło. Jest piwem szeroko dostępnym, względnie niedrogim, dosyć smacznym i po prostu pijalnym. Łomża Pils natomiast pojawiła się na rynku jakieś dwa lata temu, a na blogu dostała taką samą notę, jak jej starsza siostra. Jednakże piłem to piwo łącznie może trzy razy. Złych wspomnień nie mam, więc uważam je za godnego rywala dzisiejszego „pojedynku”. Łomża Jasne Piwo ubrane jest w jasno złoty odcień o idealnej klarowności. Piana jest całkiem słusznych rozmiarów,...

Czytaj więcej

Nowy Kasztelan, podbity miodem i cytryną

Połączenie piwa i miodu z cytrusami wydaje się nad wyrazem udanym mariażem. Nie bez powodu na internecie znajdziemy multum przepisów na drinki z wykorzystaniem tych składników. Dostrzegli to również sami producenci piw. Pierwszy był chyba Ciechan Shandy (dawno temu, może nie każdy nawet pamięta). Swoje piwo z cytryną i miodem miał też Perun, czy Browar Staropolski. Warto tu jeszcze wspomnieć o najnowszym, a zarazem genialnym Lekkim Na Miodzie z Pomarańczą z Browaru Jabłonowo, które zrobiło na mnie ogromne wrażenie. Są jeszcze piwa z miodem i pigwowcem, ale jak wiadomo – mimo smakowych podobieństw – nie jest on cytrusem. Ostatnio na półkach sklepowych dostrzegłem nowość – Kasztelan Jasne Podbite Miodem z Cytryną. Przyznam, że byłem w sporym szoku. Zdziwienie było podwójne, bo to przecież koncerniak. W składzie mamy miód lipowy (1%), sok cytrynowy oraz niestety aromaty naturalne. Według koncernów jak widać żadne piwo smakowe nie może się bez nich obejść. Mimo to postanowiłem ...

Czytaj więcej

10,5 DZIESIĘĆ I PÓŁ

ALK.4,7%. Góra dwa tygodnie temu, bez żadnego szumu medialnego w sklepach pojawiło się piwo Dziesięć i Pół . Kultowa marka z lat 90-tych została reaktywowana!!! Każdy obywatel naszego kraju w wieku 30+ z pewnością pamięta to piwo – ogromne kampanie reklamowe w radiu, tv i prasie, plakaty, billboardy, gadżety z logo 10,5. To piwo było po prostu wszędzie, to było coś, to była moda, styl życia... Pojawiło się dokładnie w 1995 roku i z miejsca stało się głównym konkurentem dla mega popularnego wówczas EB. Jednak z upływem lat marka powoli zaczęła upadać, aż w końcu zupełnie zniknęła z rynku, podobnie zresztą jak EB. Dziś Kompania Piwowarska postanowiła zrobić reedycję marki, wypuszczając na razie bardzo limitowaną ilość piwa. Jest to swego rodzaju test konsumencki, KP liczy na ‘powrót do przeszłości’ wśród konsumentów, sentymentalną podróż do czasów młodości pewnej grupy klientów. A jeśli piwo „się przyjmie” zagości w sklepach na stałe. Niecny plan. Ja z racji swojego ...

Czytaj więcej

NAMYSŁÓW PILS

ALK.6%. Dzisiaj przyjrzę się bliżej drugiemu piwu z Namysłowa. Po Zamkowym Niepasteryzowanym czas na Pilsa. Piwo nie jest ani nowe, ani tym bardziej stare. Pojawiło się w ubiegłym roku w maju, ale wersja butelkowa ujrzała światło dzienne dopiero trzy miesiące później. A propos butelki... bardzo ładny i niespotykany kształt, tylko ten nieszczęsny zielony kolor.... Gdy patrzę na jego parametry, a zwłaszcza na woltaż to zaczynam mieć spore wątpliwości, czy to będzie klasyczny, lekki, sesyjny i goryczkowy pils??? Moim zdaniem 6 „voltów” to zdecydowanie za dużo jak na ten styl. Cóż..., let’s do it. Namysłowski pils odziany jest w klasyczną, złocistą barwę. Na powierzchni uformowała się średnio obfita, biała piana o mieszanej wielkości pęcherzach. Co mnie bardzo cieszy dosyć długo utrzymuje się przy życiu i nieco brudzi szkło. Całkiem nieźle jak na razie. Nasycenie CO 2 na średnio wysokim poziomie, ale patrząc na sugerowany styl piwa wydaje się to zrozumiałe, a nawet ...

Czytaj więcej

Portermass Amburana

Portermass od Pinty to seria imperialnych porterów bałtyckich (kilka z nich jest już na blogu), gdzie ekstrakt niekiedy zatrzymuje się dopiero na 30-stu ballingach , a woltaż przekracza 10%. Na tegoroczny Baltic Porter Day ekipa z Wieprza wypuściła Portermass leżakowany z egzotycznym drewnem amburana. Z tego co się orientuje, to już trzecie takie piwo w Polsce. No i znowu chciałoby się zrobić degustację porównawczą, ale ponownie nie da rady. To się po prostu mija z celem. Potężnego Portermassa (30º Blg) miałbym sparować z Komesem Amburana ? Zupełnie nie ten ekstrakt, nie ta pełnia, gęstość, etc. Ale bądźcie cierpliwi – na pewno niebawem będzie wpis z cyklu „Oko w Oko”, gdzie spotkają się dwa portery bałtyckie. Piwo jest czarne jak płynna smoła. Piana niewysoka, ale bardzo drobniutka, puszysta, o barwie cappuccino. Niestety opada trochę za szybko. Szalenie gładki napitek sprawia słodko-gorzkie wrażenie. Jest niebotycznie czekoladowy, ale mnóstwo tu również pralinek belgijsk...

Czytaj więcej

WIELKI TEST PIW W ZIELONYCH BUTELKACH

Oj, dużo Harnasi musieli wyduldać osiedlowi żule przez czas, który minął od ostatniego Wielkiego Testu w gronie moich najlepszych znajomych. Prawie półtora roku trzeba było czekać na to, jakże fajne wydarzenie, ale jak to zwykle bywa nie zawsze każdemu pasowały terminy. No, ale jak już się spotkaliśmy to i się działo ;) Szesnaście różnych piw, ale o co najmniej jednym wspólnym mianowniku. Ilość bodajże rekordowa spośród naszych testów, ale przecież rynek pod tym względem nie zawodzi. Zielone butelki są wszędzie, bo przecież te piwa są takie chmielowe ;) Do sedna zatem. SPRAWY TECHNICZNE Tak jak było wcześniej, tak i teraz – anonimowe próbki, piwa odpowiednio schłodzone, dziesięciopunktowa skala i później średnia arytmetyczna naszych ocen. Pod uwagę braliśmy przede wszystkim poziom nachmielenia, jak również rześkość, pijalność oraz poziom i jakość goryczki. No i oczywiście wady, które niekiedy też miały miejsce. Przy okazji wyjaśniłem testerom czym jest ”zapach skunksa...

Czytaj więcej

Piwa Naszego Powszedniego

Szukaj na tym blogu