Piwa Naszego Powszedniego

ALK.3%. Od bardzo dawna nie piłem nic z marki Cornelius. W sumie to dlatego, iż wszystkie piwa z tej serii już „obskoczyłem”, nie licząc dwóch najnowszych wynalazków: bananowego i cytrynowego. Owe piwa trafiły na półki sklepowe na początku grudnia ubiegłego roku. Piwa smakowe na zimę?! Nie ma co, wstrzelili się w porę roku, niczym zezowaty snajper w cel! Pomijając ten drobny szczegół, osobiście cenię sobie Corneliusowskie hybrydy, ponieważ ich podstawą jest piwo pszeniczne, które wprost uwielbiam. Moje zaciekawienie potęguje również fakt, że piwo o smaku bananowym to istny ‘biały kruk’ wśród piw. Do tej pory tylko raz piłem jakieś tam banana beer i to z zagranicy.  Bananowy Cornelius po przelaniu ukazał wzorowo mętny, pomarańczowo-żółty odcień. Jednak jak na – bądź, co bądź – piwo pszeniczne generuje niezbyt wysoką pianę, o białej barwie i średniej wielkości pęcherzach. W dodatku już po kilku minutach ślad po niej zaginął. Wysycenie jest na sporym poziomie, wyraźne...

ALK.6,5%. Dzisiaj w końcu postanowiłem skonsumować piwo przywiezione z tegorocznej Birofilii. Kuguar miał swoją premierę pod koniec marca, więc nie jest to jakaś nowość w stylu breaking news . ‘Kolaboranci’ stworzyli sobie już całkiem nie mały „zwierzyniec” tymi swoimi piwami. Był już Kruk , Shark (Rekin), Kawka , Borsuk , Kangaroo (Kangur), Orka , Renifer, Sęp oraz Miś . Kuguar (inaczej puma) jest dziesiątym ich piwem, reprezentuje znany już w Polsce styl American IPA (AIPA), który ma u nas niezbyt liczną, lecz silną obsadę. Jak zatem wypada na tle konkurencji? Już na wstępie muszę dać małą naganę za kiepską, wręcz beznadziejną pianę. Jest ona bardzo niska, posiada mieszanej wielkości pęcherze, białawy odcień i bardzo szybko znika. W minimalnym stopniu brudzi szkło. Kuguar to jasno bursztynowe, lekko mętne piwo o stosunkowo niskim wysyceniu. Preferowałbym odrobinę więcej tych bąbelków. Zapach jest raczej mało intensywny jak na „kolaborantów”. Mamy tu podany jak na t...

ALK.6%. No, tego to jeszcze nie grali! Kormoranowy podróżnik z południowych Niemiec przeleciał przez Atlantyk i wylądował w Stanach Zjednoczonych. American India Pale Ale (AIPA) z Browaru Kormoran zaskoczyło nawet największych marzycieli, wizjonerów i fantastów ze świata piwa. Ludzie snuli różne domysły, co będzie drugim piwem z serii Podróże Kormorana, ale takiego posunięcia mało kto się spodziewał. Rzecz jasna nie jest to pierwsza polska AIPA, lecz pierwsza z tak dużego i znanego browaru, posiadającego tak szeroką dystrybucję. 50000 hektolitrów rocznie to w sumie, co najwyżej średniak na naszym rynku, ale to i tak więcej niż warzy np. Browar Racibórz, Browar Południe, Browar Na Jurze, czy Konstancin.  Dzisiejszy bohater nosi wzorowy bursztynowy uniform, ozdobiony średnio obfitą czapą kremowej piany, która posiada mieszanej wielkości pęcherze i dość przeciętnie lepi się do ścianek. Opada w średnim tempie, mogłaby trochę dłużej cieszyć wzrok. Wysycenie oscyluje wo...

ALK.5,2%. W ostatnich miesiącach w naszej kochanej ojczyźnie pojawiło się kilka nowych browarów. Bodajże najnowszym na tą chwilę jest kontraktowy Browar Piwoteka, który swoje dzieła warzy w Pivovaria Mini Browar w Radomiu. Ojcem tego przedsięwzięcia jest nie byle kto – Marek Puta. Inicjator takich piw jak Dziadek Mróz i Czerwony Kapturek z Artezana, czy B-Day Pinty i AleBrowaru. Ten „człowiek orkiestra” (taki polski Louis de Funes) zaczął od sklepu z piwem Piwoteka, później pojawił się słynny Pub Piwoteka Narodowa, w grudniu zeszłego roku ruszył sklep internetowy, a jakiś miesiąc temu Browar Piwoteka! Zapomniałem wspomnieć jeszcze o blogu .... Widać więc, że pan Marek chwyta się wszystkiego co ma jakiś związek z piwem. W kolekcji brakuje mu chyba jeszcze tylko muzeum piwa ;> Naprawdę wielki szacun dla tego człowieka.  Rzeczone piwo to Extra Special Bitter (ESB) – górnofermentacyjne, mocno goryczkowe ale . Etykieta jest bardzo oryginalna, co ciekawe nie ma tu kont...

Tak jak pisałem w poprzednik wpisie, w ubiegły weekend zaliczyłem dwie imprezy o piwnym charakterze. W sobotę byłem na Birofili w Żywcu, a w niedzielę brałem udział w IV Częstochowskim Konkursie Piw Domowych Bractwa Piwnego, organizowanym przez Częstochowski Krąg Lokalny Bractwa Piwnego oraz Częstochowską Organizację Turystyczną. Oczywiście nie występowałem jako uczestnik, lecz....(uwaga) jako sędzia!!! Czwarta edycja owego konkursu była podzielona na dwie części. Pierwsza część odbyła się w sobotę 8 czerwca w Piwiarni i była oceniana przez tzw. Komisję Branżową. Druga część konkursu miała miejsce na Festiwalu Sztuki Kulinarnej „Aleja Dobrego Smaku” w centrum Częstochowy. 8 czerwca w Piwiarni (siedziba Częstochowskiego Kręgu Lokalnego Bractwa Piwnego) zebrała się Komisja Branżowa w składzie: Rafał Kowalczyk (Browarzyciel), Marek Suliga (Wielki Mistrz Bractwa Piwnego), Grzegorz Bartosik (Browar Czenstochovia), Michał Kopik (Piwodziej, Piwny Garaż), Sara Maluchnik (Przewodnicz...

Tak to już w życiu bywa, że czasem przez ponad pół roku wieje nudą, a czasem w jeden weekend zaliczam dwie piwne imprezy. Tak też się stało i tym razem. W sobotę 15 czerwca byłem naocznym świadkiem drugiego dnia Festiwalu Birofilia – ponoć największego piwnego festynu w Polsce i jednego z największych w Europie.  Wejście główne na teren Festiwalu Na Festiwalu warto było odwiedzić Aleję Piw Świata, a w niej ponad 500 marek piwa w kilkunastu stylach piwnych; stoiska piwowarów domowych i browarów rzemieślniczych, a także wysłuchać licznych prelekcji znanych osobistości ze świata piwa. Oprócz tego w namiocie kolekcjonerskim można było pooglądać i kupić wszystkie akcesoria o tematyce piwnej, od szkła, po kapsle i podkładki, a ci co wcześniej pobrali bileciki (darmowe) czekało zwiedzanie Browaru Żywiec z przewodnikiem wraz z pokazem palenia słodu do Porteru Żywieckiego. Ale to tylko otoczka, ponieważ głównym celem Festiwalu jest wyłonienie zwycięzcy Konkursu Piw Domowych,...

ALK.6%. Niestety, albo raczej stety, to już ostatnie piwo z serii Rebel. Nie mogło się oczywiście obejść bez ‘piwa pierwszej potrzeby polskiego społeczeństwa’, czyli miodowego. Jak do tej pory żadnej rebelii, buntu, czy przewrotu to ja tu nie zauważyłem. Może niedowidzę? Piwa są co najwyżej średnie, lub troszkę powyżej. Zaczynam się poważnie zastanawiać, czy użycie takiego słowa w nazwie było słuszne i merytorycznie poprawne? No, chyba że chodziło o to, by zamydlić oczy oklepanymi sloganami mniej świadomym piwoszom, którzy to dadzą się nabrać na chwytliwe teksty o piwie rzemieślniczym, polecanym przez Wielkiego Mistrza Bractwa Piwnego.  Lager Miodowy to mętne, złocisto-pomarańczowe piwo, odziane niezbyt wysoką, białą i puszystą pierzynką piany. Cechuje ją drobna budowa, średni czas egzystencji oraz kompletny brak osiadania na szkle. Jest nieźle, ale mogłoby być trochę lepiej. Piwo wysycone jest na przeciętnym poziomie, delikatnie w kierunku wysokiego. Aromat to id...

ALK.4,5%. Dzisiaj u mnie ponownie piwo Celtyckie. Z małą jednak różnicą – nie jest to kolejna część trylogii od hurtowni Jako. Jest to piwo z serii Lubuskie, a jak Lubuskie to wiadomo co – Witnica. Tym razem biorę na warsztat ciemnego lagera, styl który nawet lubię, ale pod jednym tylko warunkiem – że oferuje coś więcej, niż tylko karmelową, zalepiającą usta słodycz.  Witnicki specjał posiada ujmującą wiśniowo-rubinową barwę i jest klarowne. Mimo „ostrego” nalewania nie udało mi się uzyskać nawet średniej wielkości piany. Niewielki pierścień niskiej kołderki nosił beżowe kolory, był drobno ziarnisty i w ogóle nie oblepiał ścianek. Kiepściutko. Celtyckie jest dość nisko nasycone dwutlenkiem węgla, co bardzo tutaj pasuje. Zapach jest nikły, tworzą go aspekty słodkiej czekolady i kawy zbożowej, przepasane ciemnym, lekko palonym słodem, karmelem oraz niuansami przypieczonej skórki chleba. No, muszę przyznać, że podoba mi się układ tego aromatu.

ALK.4,8%. Dzisiaj – w odróżnieniu od występującego ostatnio trendu – postanowiłem przetestować piwo, które nie jest żadną nowością. Pojawiło się mniej więcej rok temu i było to jedno z dwóch pierwszych trunków uwarzonych przez typowo rzemieślniczy, maleńki Browar Artezan z Natolina. Piwo od razu zyskało sobie swoich zwolenników, jak i oponentów. Można było zauważyć, że wpływ na to miała różna jakość poszczególnych warek. W sumie to nie tyle jakość, co ich różny/zmienny smak. Niedawno, po dość długiej przerwie Wit wrócił do sprzedaży, więc i ja się na niego w końcu skusiłem.  Piwo jest niepasteryzowane i niefiltrowane, na dnie butelki zebrało się mnóstwo osadu drożdżowego. Po przelaniu do szklanki   uformowała się średnio wysoka, biała piana, która wyglądała po prostu brzydko – była okropnie dziurawa, rzadka i grubo pęcherzykowa. Dość szybko zredukowała się do trzymilimetrowej warstewki, potem jej trwałość jakby wzrosła. Witbier z definicji to bardzo jasne piw...

ALK.2,6%. Może nie będę zbyt oryginalny, ale dzisiaj znowu postanowiłem zrecenzować radlera. Błagam, wybaczcie mi, ale bardzo jestem ciekaw jak smakuje. Nie jest to jednak tradycyjne piwo dla rowerzystów , ponieważ piwo ma smak pomarańczy, a nie – jak to zazwyczaj bywa – cytryn. Grupa Żywiec swoją nową Warką Radler o smaku jabłkowym pokazała, że radler niekoniecznie musi być kojarzony wyłącznie z cytryną. Czy nowy Leszek Shandy znajdzie swoich zwolenników? Czy to piwo jest w ogóle warte zachodu? Jak wypada na tle konkurencji? Czy będzie hitem tego sezonu? Czytajcie, a dowiecie się.  Po przelaniu biała i nietrwała piana urasta do niewielkich rozmiarów, by po dwóch minutach zupełnie zniknąć. Tworzą ją średniej wielkości pęcherze, które najwidoczniej nie sprzyjają przyklejaniu się do ścianek. Piwo - jak to bywa w radlerach - jest dość wysoko nasycone dwutlenkiem węgla, czuć jak bąbelki gazu śmiało i wyraźnie buzują w ustach. Zapach to zestawienie świeżych pomarańc...

ALK.5,5%. Nie piłem zbyt wiele piw z Browaru Gościszewo, toteż wykorzystuje każdą nadarzającą się okazję, by to zmienić. Dzisiaj w moje łapska wpadł dunkel/dark lager, których na rynku mamy już całkiem sporo. Jednak prawie wszystkie łączy jedna, niezbyt chlubna cecha – nadmierna słodycz. Niestety to piwo jest tego najlepszym przykładem.  Specjał z Gościszewa posiada piękną, rdzawo-miedzianą barwę. Wieńczy go dość wysoka, gęsta i zwarta czapa kremowej piany o drobnych bąbelkach. Tempo opadania określiłbym jako przeciętne, niestety wizerunek psuje zupełny brak resztek piany na ściankach pokala. Wysycenie CO 2 jest średnie, lekko chylące się w stronę niskiego - jak na ciemniaka bardzo pasuje. Mimo niedużej intensywności zapachu odnalazłem w nim sporo słodkiego karmelu, trochę akcentów miodowych i ciemnych słodów oraz szczyptę chleba razowego, a także subtelne czekoladowe echa. Tło przypomina po części aromat kawy zbożowej. Przyjemny to zapaszek, lecz chyba odrobinę za...

ALK.5%. Przedstawiam kolejne urodzinowe piwo AleBrowaru! A co? Jak się bawić, to się bawić! W odróżnieniu jednak od B-Day , jest to już samodzielny produkt Bartka Napieraja i spółki, który także swoją premierę miał na IV Wrocławskim Festiwalu Dobrego Piwa. Nazwa – jak zwykle zresztą – nie jest tu przypadkowa, kinf of hop (król chmielu) ma nam jednoznacznie kojarzyć się z king of pop , którego karykaturę widzimy na etykiecie. A swoją drogą to ja myślałem, że królem popu jest Michael Jackson, a nie Elvis. No, ale może się mylę... Król to ciemnozłote piwo, bardziej opalizujące aniżeli mętne. Okryte zostało wysoką czapą białej i grubo ziarnistej piany, która dosyć wolno znika, wyraźnie oblepiając przy tym ścianki. Prezencja niczego sobie, ale zawsze może być lepiej. Trunek ten został dość oszczędnie potraktowany dwutlenkiem węgla, nasycenie jest średnie w stronę lekko niskiego. Silny i zdecydowany aromat oferuje nam dużą tropikalną owocowość (mango, ananas, cytrusy) oraz...

ALK.6%. Niemałym zaskoczeniem ze strony Browaru Namysłów było ostatnio wypuszczenie na rynek witbiera , który jednak średnio mnie zachwycił. Dzisiaj więc na ząb biorę sztandarowy wyrób browaru – niepasteryzowanego lagera. Piwo ma bardzo krótki termin przydatności, wynoszący tylko 28 dni, więc trzeba uważać, gdyż istnieje realne zagrożenie, że kupimy zbuka. Na szczęście mój egzemplarz jest wolny od jakichkolwiek wad. Etykieta informuje nas, że jest to piwo „dla koneserów i smakoszy piwa”, czyli również dla mnie. I właśnie jako koneser i smakosz piwa chciałbym do cholery wiedzieć jaki ekstrakt ma piwo, które piję oraz znać pełny skład trunku! A tu takich informacji niestety nie znajdziemy.  Niepasteryzowany twór z Namysłowa jest złotym, wręcz ciemnozłotym piwem ozdobionym mizerną i nietrwałą pianą o białym kolorze. Składa się ona ze średniej wielkości pęcherzy, bardzo szybko opada i w ogóle nie brudzi szkła. Tak więc barwa przyjemna dla oka, jednak piana pozostawia wi...